Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |        jako słyszałam, tylko za ciężką własną krzywdę się pomścił?~-
 2  1,21|        książęty i z takim ludem ciężką może Zakon mieć kiedyś przeprawę
 3  1,22|   zginął. Myśl ta była mu nawet ciężka, czuł bowiem, że nie wypłaci
 4  1,25| Spychowie się zmaga, zaś Jurand ciężką chorobą złożony o prędki
 5  1,25|         czuł, że jej się stanie ciężka krzywda, po której nie znajdzie
 6  1,32|    żaden głos. Po chwili jednak ciężka, widoczna za kratą klapa,
 7  1,32|         samej zaś bramie spadła ciężka żelazna krata...~ ~
 8  2,2 |   komturze - rzekł de Bergow. - Ciężką niewolę znosiłem w Spychowie
 9  2,7 |  szerokość gmachu, a zakończony ciężką furtą ukrytą we framudze
10  2,8 |    porywali. I to jest okrutnie ciężka sprawa. Choćby mistrz dał
11  2,11|     najadł, i jeżeli zginął, to ciężką śmiercią.~- Co go kto przy
12  2,18|      przecie i Zbyszko słyszał. Ciężka to rzecz nawet dla największego
13  2,18|          na dziecko niewinne.~- Ciężka, ale nie dla Krzyżaka. A
14  2,24|         więc po chwili rzekł:~- Ciężka to zawsze rzecz popaść w
15  2,24|     Była to dla starego rycerza ciężka i drażliwa rzecz, bo z jednej
16  2,24|  pamiętaj, bo niewola zawsze to ciężka rzecz.~- Nie zapomnę - odpowiedział
17  2,25|       tu staną?~- Za kilka dni! Ciężka to droga - z chorą.~- Chora
18  2,26|       na duszy Jagienki osiadła ciężka troska. W życiu jej coś
19  2,31|       moja pójdzie za mną. Hej! ciężka dola!... Stryja wykupię,
20  2,34|     byle ona dola nie była taka ciężka.~- Bóg ci ją odmieni! -
21  2,35|         tym kraju okrutnie bywa ciężka i że lepiej by może wrócić
22  2,50|         której osiadła wyraźnie ciężka troska. Lata mało zmieniły
23  2,51|        ci bowiem wiedzieli, jak ciężka i okrutna będzie to praca.
24  2,51|          tak jak wicher porusza ciężką, niosącą klęskę chmurę gradową.~
25  2,52|        ci bowiem wiedzieli, jak ciężka i okrutna będzie to praca.
26  2,52|          tak jak wicher porusza ciężką, niosącą klęskę chmurę gradową.~