Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |          jednak zakonnik nalegał ciągle, dodała:~- Nie. Tu już ostaniem.
 2  1,6 |          Zbyszko rzekł:~- To tak ciągle krwią plwacie?~- Jakoże
 3  1,13|      teraz, jak razem chodzą, to ciągle jedno ku drugiemu szyję
 4  1,19|         to pod Płowcami, ale oni ciągle na zgubę tego chrześcijańskiego
 5  1,19|       Niemiec pamięci -i trzymał ciągle młodego rycerza między śmiertelną
 6  1,20| rozkwitła. A przy tym tyle i tak ciągle mówiono przy niej o miłości,
 7  1,21|         tylko nawrotnicy krakali ciągle jak krucy, dając w ten sposób
 8  1,29|        nieszczęście. I widać, że ciągle o nim rozmyślał, że serce
 9  2,5 |          I od tej pory cofał się ciągle. Wyczerpywały się zresztą
10  2,10|       biskupa płockiego. Chorzał ciągle. Za dnia, z rana bywał przytomny,
11  2,18|        przygrzewać, a oni leżeli ciągle. Wreszcie Hlawa, któremu
12  2,19|        pozwalał, i zbliżając się ciągle ku swojej jeździe, która
13  2,21|        ci to ulży, synku?" l tak ciągle. A i to bywa, że przez dwa
14  2,22|      bitki.~Szli szybko i cicho, ciągle wśród leszczynowej gęstwy,
15  2,29|  kapitule - ale przez nią trzyma ciągle jakoby miecz nad naszymi
16  2,30|     rozum potrzebny, dla którego ciągle go na różne dwory posyła,
17  2,32|      Maszkowic i z Powałą prawie ciągle przy jego boku, mógł mu
18  2,33|    zbrojnym ludem i wrzało w nim ciągle jak w ulu. Przed gmachami,
19  2,41|          Krzyżakach i o wojnie - ciągle w kółko, ciągle o tym samym -
20  2,41|         wojnie - ciągle w kółko, ciągle o tym samym - a nigdy żadnemu
21  2,42|         i nie żałuję ich.~- Jeno ciągle Danuśki?~- Jużci: jako ją
22  2,49|          rzekł Powała. - Królowi ciągle śluzy do oczu płyną na myśl,
23  2,51|   wszelkim wysiłkom spływały tak ciągle łzy na czarną brodę, jakby
24  2,51|          ustępowali z wolna, ale ciągle, jakby pragnąc wydostać
25  2,52|   wszelkim wysiłkom spływały tak ciągle łzy na czarną brodę, jakby
26  2,52|          ustępowali z wolna, ale ciągle, jakby pragnąc wydostać