Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |  chybaby sam wspomniał, bo się boję, żeby się na was nie zawziął.
 2  1,16|    chlipiesz.~- Bo się o niego boję.~- Ot, babski rozum! - rzekł,
 3  1,17|        nie myśleli, że się ich boję, i byście nie myśleli i
 4  1,19|        miał świadectwa?"~- Nie boję się też biskupa - odrzekł
 5  1,19|        się dworu mazowieckiego boję.~- Ja nie mówię, że się
 6  1,22|       mi nie groź, boć się nie boję.~- Cóż mam donieść mistrzowi?~-
 7  1,25|      nie?... Ale bez niego się boję... Aż mi dech zaparło, a
 8  2,9 |      za nami pojadą.~- No! nie boję się. Stary ja, ale lepiej
 9  2,9 |    kogo się tu najwięcej szkód boję. Jużci nie od kogo innego,
10  2,10|       przed Cztanem obronią.~- Boję ja się tak samo Wilkowej
11  2,10|     mogli.~- Toż i ja tego się boję, ale tak myślę, że co miód,
12  2,11|       duchownych nie rozumiał, boje mówiono po łacinie, po czym
13  2,11|        bardzo już się tam tego boję - rzekł stary rycerz. -Byle
14  2,11|     garści - to nie bardzo się boję. Raz tylko znalazł się od
15  2,11|           zapytał Maćko.~- Nie boję się - odrzekła Jagienka. -
16  2,14|        Pamiętam, ale jakoś nie boję się, bo chudziny to, nie
17  2,22|        zdrady się od niego nie boję.~- Jeśli tak, niechże jedzie
18  2,22| powtarzać zdyszanym szeptem:~- Boję się! boję się! boję się!...~ ~
19  2,22| zdyszanym szeptem:~- Boję się! boję się! boję się!...~ ~
20  2,22| szeptem:~- Boję się! boję się! boję się!...~ ~
21  2,23|      zwykły, zdyszany szept:~- Boję się, boję się, boję się!~
22  2,23|    zdyszany szept:~- Boję się, boję się, boję się!~I następnie
23  2,23|   szept:~- Boję się, boję się, boję się!~I następnie zdrętwiała
24  2,31|        nie, to się już ich nie boję.~- Da Bóg, że cię stryj
25  2,34|    Szkoda zacnego Królestwa, a boję się, by nas Bóg za zbytnią
26  2,44| Jagienka?...~- Co?~- Kiedy się boję coś rzec...~- Nie bój się.