Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |       niepasowanych na pojedynkę w bój wyzywać. Spodziewał się
 2  1,5 |            dokonam. Już ty się nie bój!...~Bóg wam zapłać. Niechże
 3  1,5 |         mszy ci nie pożałuję - nie bój się!~Uradowało się na to
 4  1,6 |       utkwiło! Plwałbyś i ty - nie bój się. Ale u Juranda ze Spychowa
 5  1,7 |   Znajdziesz tam zawsze robotę nie bój się!~- Hej! żeby stryj był
 6  1,10|      jeszcze o Jagnę pokłoni - nie bój się!~Zbyszko chciał odpowiedzieć: "
 7  1,11|  czterdzieści grzywien srebra...~- Bój się Boga! Toż za to można
 8  1,16|     rękawem, i począł mówić:~- Nie bój się, córuchno, o nic. Zwada
 9  1,17|   porozbijałem im łby w Krześni.~- Bój się Boga! - zawołał Maćko.~
10  1,18|          do ciebie wolę Bożą - nie bój się - może i więcej niż
11  1,20|            Pójdą z nich iskry, nie bój się! Przywarł ci do niej
12  1,24|    wkładając piąstki w oczy.~- Nie bój się, nic mu nie będzie.
13  1,25| zrozumiawszy, Zbyszko rzekł:~- Nie bój się, nie tylko na śmierć
14  2,8 |          do Malborga?~- Po żonę.~- Bój się, chłopie, ran boskich!
15  2,9 |       zatrzymał konia i zawołał:~- Bój się Boga, Jagienka!~Ona
16  2,10|            rękach. O Jezu!...~-Nie bój się. Między krześcijany
17  2,11|            nic przez rozmysłu, nie bój się! Bo jeśli mi Pan Jezus
18  2,23|             Ten ci mu zapłaci, nie bój się! I powinieneś w tym
19  2,27|      niemieckiej tyś już mocy. Nie bój się! Zaraz będzie Spychów.
20  2,33|          czując, że trzeba stoczyć bój na śmierć i życie, póki
21  2,40|           tego nie usłyszysz - nie bój się! I - gdy młody rycerzyk
22  2,44|         się boję coś rzec...~- Nie bój się. Prosta ja dziewczyna,
23  2,51|         miecze i wyzywa Polaków na bój śmiertelny, jeśli zaś mało
24  2,51|          próżno zapędzał mieczem w bój. Bronili się wprawdzie i
25  2,52|         miecze i wyzywa Polaków na bój śmiertelny, jeśli zaś mało
26  2,52|          próżno zapędzał mieczem w bój. Bronili się wprawdzie i