Tom, Rozdzial
1 1,4 | potem na Maćka: wreszcie zrozumiał, że z koni nie zsiędą i
2 1,5 | słów kniazika, ale wreszcie zrozumiał je i aż zatrzymał się ze
3 1,5 | znak, że rozumie i pamięta. Zrozumiał to spojrzenie i ten ruch
4 1,9 | odjechał. Zbyszko jednakże zrozumiał, jak wielka życzliwość tkwiła
5 1,12| przedłużała się - i Zbyszko zrozumiał, że siły jego w końcu wyczerpią
6 1,17| duszy Jagienki dla Zbyszka; zrozumiał jednak, że nie może być
7 1,19| nieśmiałość i pewien wstyd, zrozumiał bowiem, że byłoby to samo,
8 1,23| czterema Krzyżakami.~Czech nie zrozumiał wprawdzie, co zaszło, ale
9 1,27| a nawet i radości, gdyż zrozumiał, że wraz ze śmiercią Juranda
10 1,32| Jurand, podjechawszy bliżej, zrozumiał powód tego ptasiego wiecu.
11 1,32| odpowiedziała mu znów cisza.~Wówczas zrozumiał, że trzymają go przed bramą
12 2,5 | prawie zdrętwiała mu pod nią, zrozumiał, że czeka go z tym młodziankiem
13 2,5 | czynienia. Od pierwszych uderzeń zrozumiał, że w tym młodziku jest
14 2,6 | opowie, co widział.~Zbyszko zrozumiał cośkolwiek z tych słów,
15 2,6 | z tych słów, a czego nie zrozumiał, to wytłumaczył mu Mikołaj,
16 2,7 | bezsennością, widocznie nie zrozumiał go, gdyż spojrzał nań z
17 2,12| ujrzawszy ów ruch i ową boleść, zrozumiał, że Danuśkajuż nie żyje,
18 2,14| wzruszył się ogromnie, albowiem zrozumiał, że i wracać jej było źle
19 2,16| popierać zdanie Zbysz-kowe, zrozumiał bowiem, że młodzianek ma
20 2,19| niemieckich. Błękitny rycerz zrozumiał to doskonale.~"Biada! -
21 2,20| Żmujdzinów i Niemców. Łatwo zrozumiał Zbyszko, że groźny Skirwoiłło
22 2,24| Danusi całkiem bez broni, zrozumiał, jako człek doświadczony
23 2,40| się tym w sercu wielce, zrozumiał bowiem, że do owej wojny
24 2,51| patrząc z góry na bitwę, zrozumiał także, że chwila nadeszła,
25 2,52| patrząc z góry na bitwę, zrozumiał także, że chwila nadeszła,
|