Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |      ślubowania nie był wprawdzie polski, jednakże Mazowsze, leżąc
 2  1,5 |    ochrzczonej Litwy i dla potęgi Polski, gdy połączone wojska poniosą
 3  1,5 | rozchodziło się między rycerstwem Polski, Węgier, Czech, Niemiec
 4  1,6 |          co się stało.~Był stary, polski i słowiański obyczaj, mocny
 5  1,6 |      rycerze, znali kmiecie, znał polski lud miejski - a słyszeli
 6  1,10|        też garść rycerzy nowych z Polski. No i nic! Dobrze! Na drugi
 7  1,22|          rzymski.~- A za mną król polski, któremu więcej ziem i narodów
 8  1,22|             Za księciem stoi król polski, a z nim mistrz nie zadrze...~-
 9  1,22|    wszystkich ziemiach Mazowsza i Polski.~- A tymczasem kości Juranda
10  1,32|        każdy inny mazowiecki albo polski rycerz, i niechby potem
11  2,7 |     Zakonu. A teraz odrąbał ci je polski topór... I ot ci koniec!
12  2,9 |      powiedzieć, że u nas przecie polski kraj i że za przemoc nad
13  2,9 |            Jużci wiem, że i Śląsk polski kraj, a wżdy tam książęta
14  2,15|      bowiem, że im więcej ludzi z Polski pociągnie do księcia Witolda,
15  2,29|         ma zjechać do Płocka król polski i spotkać się z mistrzem
16  2,33|        odrzekł jakby w zamyśleniu polski rycerz - ale...~- Ale co?
17  2,35|     sposoby,~- Jakież to? - pytał polski rycerz.~- Wasza cześć może
18  2,47|       rycerzowi z Mazowsza albo z Polski stawał?" No - i praw był,
19  2,48|           troszczą się o wieści z Polski i że pewni są, iż jednym
20  2,50|         lecz teraz, gdy jako król polski i chrześcijanin ujrzał płonące
21  2,51|      jednak tylko znaczny podjazd polski. Dopiero zbiegowie ze zburzonego
22  2,51|           nie śmiał uderzyć kopią polski rycerz w relikwiarz, choć
23  2,52|      jednak tylko znaczny podjazd polski. Dopiero zbiegowie ze zburzonego
24  2,52|           nie śmiał uderzyć kopią polski rycerz w relikwiarz, choć
25  2,53|           wjeżdżał na czele wojsk polski wojewoda, aby w imieniu