Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |          za swoją krzywdę okrutną. Miłował ci on tak tę swoją żonę,
 2  1,2 |       swojej na całym Mazowszu nie miłował - i siła już Niemców za
 3  1,5 |          króla, i swoją królową, i miłował ich po swojemu, ale teraz
 4  1,17|            rodzonej więcej bym nie miłował, niźli ją miłuję. Za jej
 5  1,19|            jedzie do Danusi, którą miłował z całej duszy, jednakże
 6  1,26|       poczciwy giermek, bo chociaż miłował Jagienkę, ale patrzał na
 7  1,31| pokrzywdzisz i będziesz statecznie miłował...~A Zbyszkowi aż łzy stanęły
 8  1,31|       pokrzywdzę i będę statecznie miłował!~- Amen - rzekł ksiądz Kaleb.~
 9  1,32|      Będzie jej strzegł, będzie ją miłował i daj, Jezu, dziecku jako
10  2,2 |          bratem Rotgierem, którego miłował jak źrenicę oka i jak tylko
11  2,6 |          nad Danusią, ale Jagienkę miłował nad wszystko w świecie i
12  2,7 |       zbrodni, zdrad i okrucieństw miłował jednak nad wszystko Zakon
13  2,7 |        ojciec dla zmarłego i że go miłował. Lecz jemu ani jedna łza
14  2,7 |     piersiach... daj znak, jam cię miłował - przemów!...~I wsparłszy
15  2,10|        każdym dniem więcej. Sam on miłował Jagienkę, ale tak jako poddany
16  2,11|           była jego chrześniaczką, miłował jak córkę rodzoną. Maćko,
17  2,13|     dziewkę jedyną, którą okrutnie miłował i którą mu Krzyżacy...~Tu
18  2,13|       nigdy ojciec syna więcej nie miłował. I przez pomstę diabłu duszę
19  2,24|         ale Maćko, któren w rzeczy miłował go jak źrenicę oka, jakkolwiek
20  2,27|            wymówką: "Na to żem cię miłował, na tom cię odszukał i odbił,
21  2,27|            i przysięgach, albowiem miłował ją zawsze całą duszą, a
22  2,29|             Ksiądz Kaleb, który go miłował, począł obawiać się, aby
23  2,30|         wasz giermek pana poznali. Miłował ci też ją potem nasz pan
24  2,30|          się bez niej obyć, jak ją miłował i błogosławił, a Zbyszko,
25  2,41|             hej!~- Kto by jego nie miłował! - odparł stary rycerz. -