Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |    psowają ni miodu nie jedzą! Ha! ha! A czy to nowina wam,
 2  1,2 |        ni miodu nie jedzą! Ha! ha! A czy to nowina wam, że
 3  1,5 |        i ja jego pomszczę...~- Ha! - rzekł Tęczyński - wskórajcie
 4  1,5 |  Aleksandry wiozę -i tyla...~- Ha! kiedyście tacy dobrzy,
 5  1,6 |         to mu wszystko jedno.~-Ha! pójdę dziś jeszcze.~- Dziś
 6  1,7 | zwłaszcza komtur nie stanąć.~- Ha! to go chyba na wojnie dostaniesz.~-
 7  1,7 |         rzekł pan z Taczewa.~- Ha! to może i przyjdzie nam
 8  1,11|          Do czysta wylizane!~- Ha! to nie ma innej rady, jeno
 9  1,17|     niecierpliwie na skrzyni. "Ha! - pomyślał - nie spotkał
10  1,17|       i poswarków przyczyną.~- Ha! - rzekł wreszcie - łbów
11  2,8 |      długim milczeniu rzekł:~- Ha! to nie ma i rady! Przeciwko
12  2,11|     króla Łokietka potęgą...~- Ha! Jużci pamiętam - mówił
13  2,11|       po drodze mówił sobie:~- Ha, zmarło mu się i wieczny
14  2,11|    Nastała chwila milczenia.~- Ha! niech ta Bóg szczęści Zakonowi,
15  2,23|           Tak, ale co teraz?~- Ha! cóż? Odwiozę ją na powrót
16  2,26|        przykazanie spełnimy.~- Ha! to niech się i stanie wedle
17  2,29|        wojnę o Żmujdź wypowie. Ha! chytrzy oni są jako węże,
18  2,40|          odrzekł młodzianek.~- Ha! widzisz! - zawołał grzmiącym
19  2,41|       abyśmy zaś nie sczezli!" Ha! boska to już sprawa. Po
20  2,42|       poleciał do Zgorzelic.~- Ha! - mówił - znane mi to strony,
21  2,43|    wielkiej radości po udach.~"Ha! - mówił sobie - wtedy,
22  2,49|        waszej stronie staję.~- Ha! Sanderus! - zawołał Zbyszko. -
23  2,49|      pod jednym znakiem służy. Ha! Słyszeliśmy, iż mistrz
24  2,49|           potwierdzili inni.~- Ha! król obalił mnicha - zakrzyknął
25  2,49|     Boży - ozwał się Powała. - Ha! to już mimo łez naszego