Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |        chociaż nie każden umie. Wiadomo też, że i nasz Pan Miłościwy,
 2  1,1 | książęta mazowieccy - jako jest wiadomo, że nawet i dzieweczki z
 3  1,4 |  którego by odgłos nie doszedł! Wiadomo przecie, że złe duchy, znieść
 4  1,4 |   wielkolud pokazał.~- Hej! nie wiadomo, bo mówią, że okrutnie wdały.~-
 5  1,6 |         rychłą wojnę z Zakonem. Wiadomo było, że powstrzymywała
 6  1,6 |    zniesione przez Tatarów. Nie wiadomo, czy prawda, ale może być,
 7  1,8 |         co on na to rzekł - nie wiadomo.~Tak rozmawiając, doszli
 8  1,16|    kupić, bo już wszystkim było wiadomo, że się to na byle czym
 9  1,18| iskrzyły się gniewem, pomimo iż wiadomo jej było dobrze, że Wilk
10  1,19|         sobie poniektóry: "Bogu wiadomo, czy żyw będę" - i chce
11  1,19|  wisiała jakby w powietrzu. Nie wiadomo było, skąd się brały o niej
12  1,23|    inaczej?... Ale wtedy będzie wiadomo, że to my nakazaliśmy dziewczynę
13  1,25|       odrzekła księżna - bo nie wiadomo, co się stanie. I musisz
14  1,27|       obaczył, gdyż jeszcze nie wiadomo, dlaczego Danuśki nie wziął.
15  2,1 |         zbrojnymi Niemcami: nie wiadomo było, czy rozgniewała ich
16  2,7 |       którego małżonka była nie wiadomo dlaczego całkiem Zakonowi
17  2,17|        przyjęli, bo było im już wiadomo, żem się z Rotgierem potykał.
18  2,21|       szczytnieńskiego, ale nie wiadomo dlaczego, bo ów się też
19  2,23| Wywieźliśmy ją ze Zgorzelic nie wiadomo po co.~- Sama chciała do
20  2,23|     ludzie, byłoby przynajmniej wiadomo, co robić. A tak, licho
21  2,29|         boi, ponieważ nigdy nie wiadomo, co on zamyśla i co uczyni. "
22  2,34|        dokąd? - spytał Czech.~- Wiadomo, że na Mazowsze. Do Spychowa -
23  2,46|       czasem cudnie. Bo przecie wiadomo, że Zbyszko i w Krakowie
24  2,49|         pozyskać, który, jak ci wiadomo, z rąk polskiego księcia