Tom,    Rozdzial

 1  1,7 |       niebezpieczeństwo mogło być straszne. Otóż byli ludzie, którzy
 2  1,8 |        założył nagle na głowę swe straszne mężobójcze ręce - i zamknąwszy
 3  1,21|           rogami.~Cięcie było tak straszne, że zwierz runął jak gromem
 4  1,25|           zawierającym same złe i straszne nowiny. W Spy chowie spaliła
 5  1,30| nieprzyjacielowi nie uczynił...~I straszne wspomnienia poczęły go targać
 6  1,30|           Przy koniach biegły psy straszne i ogromne, całkiem do wilków
 7  1,30|   pokornie.~A Jurand, usłyszawszy straszne nazwisko kata Witoldowych
 8  2,2 |           mu uderzenie wichru tak straszne że jedno okno w górze nad
 9  2,2 |          inny, lec to przecie nie straszne...~- Daj to Bóg! mogą mnie
10  2,5 |      prawicach dźwigali szerokie, straszne topory, osadzone na dębowych
11  2,5 |          zemsta. Z jednej strony: straszne krzywdy, miłość i żal bez
12  2,5 |      zadał dwa ciosy krótkie, ale straszne, kierując je na prawe ramię
13  2,11|           się odgrzebywać zarazem straszne wspomnienia swej młodości.
14  2,14|        wszelkiej przezpieczności. Straszne jeszcze i teraz Niemcom
15  2,24|           miecze, topory albo owe straszne drzewa, którymi tak sprawnie
16  2,25|      stadom żubrów i turów, gdzie straszne odyńce ostrzyły krzywe kły
17  2,27|      ciągnąć do Spychowa, co było straszne, albowiem zdawało mu się,
18  2,33|          Średni i Wysoki.~Gniazdo straszne, od którego biła nieubłagana
19  2,51|           uderzać, gdyż rycerstwo straszne tylko było w czystym polu,
20  2,51|       rysią, potem w cwał, i szły straszne, niepohamowane, jako lawina,
21  2,51|     pierwsze uderzyły w nich trzy straszne chorągwie: krakowska, gończa
22  2,52|           uderzać, gdyż rycerstwo straszne tylko było w czystym polu,
23  2,52|       rysią, potem w cwał, i szły straszne, niepohamowane, jako lawina,
24  2,52|     pierwsze uderzyły w nich trzy straszne chorągwie: krakowska, gończa