Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |   między sobą naradzają.~A oni rzeczywiście się naradzali, gdyż starszy.
 2  1,5 |          rzekł Powała. A Maćko rzeczywiście był wieczorem u Niemca,
 3  1,10|        Patrzcie - świta już.~I rzeczywiście czynił się dzień. Po chwili
 4  1,11| przyjdą mu w pomoc sąsiedzi -i rzeczywiście nie omylił się, przynajmniej
 5  1,11|       Jakoż Zbyszko nadchodził rzeczywiście od wodopoju i ujrzawszy
 6  1,11|        dwór zgorzelicki, który rzeczywiście w niczym nie był do bogdanieckiego
 7  1,12|       Jakoż po chwili buchnęło rzeczywiście wesołe ognisko, którego
 8  1,16|      do księdza, chciał bowiem rzeczywiście dać na mszę za zdrowie Maćka;
 9  1,20|      zupełnie panną - bo też i rzeczywiście wyrosła, rozkwitła. A przy
10  1,22|         aby przekonać się, czy rzeczywiście jest tak straszny, za jakiego
11  1,25|      popuściło.~Jakoż tak było rzeczywiście. Zbyszko miał się lepiej
12  1,25|   przychylić - nie poradzę". I rzeczywiście przekonanie, że nie było
13  1,25|    śmiał stanąć na zawadzie. I rzeczywiście poprzysiągł ową zapowiedź
14  1,26|        odpowiedział Zbyszko. I rzeczywiście płomień przygasł, ale natomiast
15  1,26|      Tymczasem wjechali jednak rzeczywiście do miasta. Zaspy śniegowe
16  1,27|     poczęła jednak uciszać się rzeczywiście. Uderzenia wichru stały
17  2,7 |      młodego komtura stała się rzeczywiście straszną. Spuchłe ogromnie
18  2,10|         ale nieszczerze.~Maćko rzeczywiście nie sprzeciwiał się szczerze.
19  2,11| kosturem drogi.~Był to starzec rzeczywiście ogromny, chociaż widziany
20  2,12|       nim zmieniła.~I tak było rzeczywiście.~Ale tymczasem w izbie Juranda
21  2,12|  Spychowa.~Po chwili zadudniły rzeczywiście kopyta na zwodzonym moście
22  2,18|    kiedy takie wojsko?~A Czech rzeczywiście nic podobnego nie widział.
23  2,18|   jucha smakuje i na wiosnę.~A rzeczywiście była już wiosna - maj! Leszczyna,
24  2,30|      oto tuż za księżną ujrzał rzeczywiście znajomą postać i znajomą