Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |           W imię Ojca i Syna, i Ducha!... A Danusia spytała, podnosząc
 2  1,6 |      wątpliwość. Królowa oddała ducha Bogu.~Pod zamkiem rozległ
 3  1,9 |        Rozmowa ta wielce dodała ducha Zbyszkowi. Tymczasem jednak
 4  1,10|         wielki kniaź, ale zaraz ducha nabrał, jako to on zwykle.
 5  1,25|           W imię Ojca i Syna, i Ducha!... jakże ja to mogę uczynić!
 6  1,30|     który przez ten czas nabrał ducha i osądził, że Jurand musi
 7  1,32|      Ale to właśnie dodawało mu ducha. Myślał, że Danusię porwali
 8  2,2 | szaleństwo i opętan przez złego ducha rozlał tyle krwi niewinnej,
 9  2,2 |       płatkami śniegu.~- W imię Ducha Światłości! Zła to noc -
10  2,2 |     imię Boga, mówicie: "w imię Ducha Światłości"?~- Duch Światłości
11  2,3 |      dlatego, że był pokojowego ducha, a po wtóre dlatego, że
12  2,10|    grzechem uczynić sobie złego ducha przyjacielem, i radził się
13  2,10|           W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, amen.~- To dobrze.
14  2,11|        Wit tracił wówczas znowu ducha i wołał, iż to "złe zawzięło
15  2,13|  słuchać. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, amen! - rzekła
16  2,13|     może i znajdziem, a mnie co ducha trzeba do Zbyszka, aby go
17  2,21|      zamordować, napotkał złego ducha - inni, że właśnie anioła.
18  2,23|      więc w imię Ojca i Syna, i Ducha, śpijcie spokojnie!~I przeżegnał
19  2,23|           W imię Ojca i Syna, i Ducha!... Jak to?... ta opętana
20  2,26|        w pomroce jak oczy złego ducha albo upiora. Przychodziło
21  2,26|           W imię Ojca i Syna, i Ducha! Zygfryd? Krzyżak?~- Krzyżak!
22  2,49|      tam! W imię Ojca i Syna, i Ducha! O, jakże się okrutnie zmagają...
23  2,51|  przeznaczeń, ale niespokojnego ducha. Między rycerstwem najsłynniejsi
24  2,52|  przeznaczeń, ale niespokojnego ducha. Między rycerstwem najsłynniejsi