Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |        sam nie szedł, to tego oto bratanka, Zbyszka, panu Spytkowi
 2  1,2 |        słów Maćka, który, dumny z bratanka, opowiadał, w jaki sposób
 3  1,4 |           drgać i nagle miłość do bratanka wybuchnęła w nim z taką
 4  1,6 |           albo statek, to waszego bratanka na jedną albo na dwie niedziele
 5  1,6 |           taki środek ratunku dla bratanka nawet mu do głowy nie przyszedł.
 6  1,7 |          z pewnym rozczuleniem na bratanka.~- Wiem ja, gdzie by ci
 7  1,7 |         tak uradowany z darów dla bratanka, że w tej chwili czuł się
 8  1,26|        wiedział przecie o miłości bratanka i o tym, ile ów Danusi zawdzięcza...
 9  2,9 |         przeszkadzam.~- Którą dla bratanka chowacie! - wybuchnął młody
10  2,11|           bardziej że sam niedolę bratanka lepiej niż ktokolwiek odczuwał
11  2,11|          podczas bytności waszego bratanka nie było, ile że Lichtensteina,
12  2,12|          Bogdańca na poszukiwanie bratanka wyruszył, a teraz do Szczytna
13  2,17|  niechybnie stary rycerz namawiał bratanka, by jej poniechał, ale wobec
14  2,18| Usłyszawszy to, Maćko spojrzał na bratanka życzliwym okiem, rad był
15  2,21|   natomiast Maćko wytrzeszczył na bratanka oczy i zapytał ze zdumieniem:~-
16  2,22|         rycerz mówił tymczasem do bratanka, nie tłumiąc zbytnio głosu:~-
17  2,24|          wejść do chaty i ostrzec bratanka, "by zaś czego szalonego
18  2,34|           pierwszego wejrzenia na bratanka odgadł, że Danusi nie ma
19  2,34|    miarkujecie?~Tu zwrócił się do bratanka:~- Zbyszku, każ zaś to wino,
20  2,38|         rady, bo znał uporczywość bratanka i wielbił ją w głębi duszy
21  2,41|           sercu tkwiła miłość dla bratanka i jaki panował niepokój
22  2,42|         wszystkim dokładnie z ust bratanka wywiedzieć, ale ów machał
23  2,51|           cię błagał o życie mego bratanka, który za nierozważny napad
24  2,52|           cię błagał o życie mego bratanka, który za nierozważny napad