Tom,    Rozdzial

 1  1,4 |   dąbrowy i olszyńce, skąpane w blasku słonecznym, gdzieniegdzie
 2  1,6 |        z pałającym w słonecznym blasku mieczem, to wreszcie na
 3  1,12|     sypać i przy ich migotliwym blasku ujrzał Zbyszko białe czoło,
 4  1,14|   dłonią, jakby chroniąc się od blasku słońca.~Wkrótce jednak spod
 5  1,27|    gościńcem lśniła się teraz w blasku księżyca i na białej, smutnej
 6  1,30|     ogromny i prawie straszny w blasku płomienia, który padał na
 7  2,7 | knechtowie rozstąpili się. Przy blasku pochodni widać było jednak
 8  2,7 | pochylił pochodnię, przy której blasku stary Krzyżak dojrzał głowę
 9  2,7 |    pochodnię i wkrótce w mocnym blasku jej płomienia ujrzał leżącego
10  2,9 |         pochodnie, przy których blasku ujrzał Maćko Jaśka, Czecha
11  2,14|   ciepły. Okna były otwarte i w blasku miesięcznym widać było krążące
12  2,17|     prażone w ogniu łuki i przy blasku płomienia badał ich doskonałość.
13  2,17|      istotnie był dorodny. Przy blasku ognia widać było spod skór
14  2,17|        każdą chwilą, a przy ich blasku widać było dzikie postacie
15  2,20|        z twarzą, na której przy blasku płomienia można było czytać
16  2,20|   zaczął przebiegać oczyma przy blasku ognia.~I przebiegł prędko,
17  2,23|       świetlicy i gdy przy jego blasku mogła dobrze rozeznać rysy
18  2,26|        mrużyły się od zbytniego blasku. Żaden liść nie poruszał
19  2,27|     cały wygrzewał się w złotym blasku słonecznym.~ ~
20  2,29|        południowych godzinach w blasku słonecznym. Chwilami zapamiętywał
21  2,30|         włosach i w niezmiernym blasku swej piękności, wysoka,
22  2,36|        Wychodząc, zauważył przy blasku pochodni, że na trumnie
23  2,51|   Tannenbergiem. W jaskrawym od blasku zorzy i oczyszczonym przez
24  2,52|   Tannenbergiem. W jaskrawym od blasku zorzy i oczyszczonym przez