Tom,    Rozdzial

 1  1,1 | stągiewki.~- Toście, szlachetny rycerzu, zwiedzili kawał świata? -
 2  1,2 |         chociaż łupem na młodym rycerzu fryzyjskim, służącym u Krzyżaków,
 3  1,4 |           Jedźcie śmiele, mężny rycerzu. Kraj to spokojny i nikt
 4  1,5 |  budzący, i rzekł:~- Szlachetny rycerzu z Lichtenstemu, jeśli was
 5  1,19|         twoje zwycięstwa, mężny rycerzu! - rzekł nieznajomy.~Po
 6  1,19|     Spychowa.~Zadrgało w młodym rycerzu serce, gdy usłyszał to nazwisko -
 7  1,19|        Pan mój mówi, szlachetny rycerzu, że miłujecie sowę! - powtórzył
 8  1,23|      się powinna dusza w każdym rycerzu - a zaś inni bracia nie
 9  1,26|         gospodyni.~Lecz dusza w rycerzu rwała się do młodej żony.
10  1,32|   Pozwólcie mi odetchnąć, panie rycerzu, bom się zasapał. Odwilż
11  1,32|    palcami ozwał się:~- Wyście, rycerzu, Jurand ze Spychowa?~- Jam
12  2,3 |         do Rotgiera:~- Mówicie, rycerzu - rzekła - że odbiwszy dziewczynę-niedojdę,
13  2,5 |   innych, dodał:~- Ciebie, obcy rycerzu, i was wszystkich obecnych
14  2,6 |       nierad. Jedźcie, jedźcie, rycerzu de Lorche, i opowiedzcie
15  2,6 |    chwała Bogu, boć przy każdym rycerzu jest przecie giermek.~-
16  2,11|     dodał:~- Ale daj Bóg, panie rycerzu, taki koniec, jakoście mówili,
17  2,11|        Boga! Patrzcie no, panie rycerzu, kto to ku nam z pagórka
18  2,12|     zdobył był na jednym możnym rycerzu niemieckim, zdjął go ze
19  2,12|     Juranda.~- Bóg wam dopomóż, rycerzu Jurandzie! - rzekła. - To
20  2,21|         Com za jeden, wielmożny rycerzu - odpowiedział włóczęga -
21  2,30|   Kropidło... Udaliście mi się, rycerzu, i prze Bóg, nie będziemy
22  2,33|      słowo zostało przy polskim rycerzu, znów zaczął:~- Mówią -
23  2,49|      głosem:~- Pozdrowienie ci, rycerzu Zbyszku z Bogdańca!~- De