Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |          Ci sami rycerze, którzy z rana byliby go gotowi na jedno
 2  1,6 |      ofierze. Tymczasem w piątek z rana dnia 17 lipca gruchnęło
 3  1,6 |       nadszedł dzień egzekucji. Od rana tłumy ściągały na rynek,
 4  1,9 |            Gorączka, którą miał od rana, powiększyła się pod wieczór
 5  1,9 |           ci bez noc, płakałem i z rana,~Gdzieś mi się podziała,
 6  1,12|  zawietrzył i też by nie czekał do rana.~I nagle mrowie przeszło
 7  1,13|           mu wyszły. Jeno, jak się rana otworzy, trzeba skromem
 8  1,19|            mi się, iż dzisiejszego rana wyrwał mi się koń, skrzynie
 9  1,19|              sam nie wiedział i od rana do nocy bił się z myślami
10  1,30|        księżna kazała im czekać do rana. Aż tu Pan Jezus zesłał
11  1,32|          tych wisielców, których z rana widział, idzie ku niemu
12  2,8 |        gotów był gwarzyć choćby do rana, więc poczęli rozmawiać,
13  2,10|         Chorzał ciągle. Za dnia, z rana bywał przytomny, ale wieczorami
14  2,18|         przesiedzieli bez ognia do rana.~O pierwszym brzasku całe
15  2,18|          swe kuźnie i od wczesnego rana zabrały się do gorliwej
16  2,25|        dziś tym bardziej pewnie do rana nie wstanie - powiedział
17  2,30|           Więc posły krzyżackie od rana do wieczora księżnie pokłony
18  2,31|            jedzie.~- To pójdziem z rana. Król miłuje łowy, atoli
19  2,32|         sposób spory wlokły się od rana do wieczora jakoby błędną
20  2,34|         czym i od tego wszystkiego rana mi się odnowiła - ta, wiesz...
21  2,34|            zaprosić.~- A ty coś od rana czynił?~- A ja przypatrywałem
22  2,34| przychodzili tedy do nas od samego rana podawać nazwiska jeńców,
23  2,46|         smolnych pochodniach aż do rana. Wtedy to pasł oczy i radował