Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |      królu Władysławie!~- Naści i ode mnie grosz, boś dobrze powiedział -
 2  1,6 |        Nie uczynię ja tego, czego ode mnie chcecie, tak mi pomagaj
 3  1,8 |            Już wy nikogo lepszego ode mnie do waszej roboty nie
 4  1,11|       Widzieliście wy kraśniejsze ode mnie.~Zbyszko jednak mógł
 5  1,15|          I o tobie.~- A oni czego ode mnie chcieli?~- Oni od ciebie
 6  1,18|    rodzony nie miłują cię barziej ode mnie. Niechbym był lepiej
 7  1,19|          mnie, który się na belce ode dzwonu zataiłem. Bóg ich
 8  1,19|       rozumiesz?~- Kupcie, panie, ode mnie dwie albo trzy krople
 9  1,19|  Spytajcie się tam, ile relikwiów ode mnie nabrali - i sama księżna,
10  1,19|            Na miły Bóg, chcesz-li ode mnie co mieć, to sobie przypomnij.~-
11  1,19| przekupnia relikwij.~- Powiedz mu ode mnie, że sowę miłuje.~-
12  1,22|          wykupu z niewoli. Więcej ode mnie nie żądajcie, bo nie
13  1,25|          przywiedli. Powiedzże im ode mnie, że sami gościa uśmiercili
14  1,31|        zaś masz świadczyć, żeś to ode mnie słyszał i żem rozkazał,
15  2,6 |          Gdyby Rotgier był tęższy ode mnie, nie na naszym wozie
16  2,9 |          uchroni. Milsza ona była ode mnie Zbyszkowi, no i nie
17  2,11|  podziemia ręce wyciąga i ratunku ode mnie czeka". Była wprawdzie
18  2,13|          zgorzelickiej pilnował i ode mnie na nowiny czekał. Być
19  2,20|      podał w moje ręce, bo nic ci ode mnie nie grozi.~I wyciągnął
20  2,27|           przenosili ją w noszach ode wsi do wsi tak troskliwie
21  2,27|          mnie? Nie żal ci? Wolisz ode mnie niż ze mną?" l wówczas
22  2,30|           z dziesięć roków więcej ode mnie; jeżelibyście więc,
23  2,42|           czasem myślę: a nuże on ode mnie mądrzejszy i wie, co