Tom,    Rozdzial

 1  1,3 |         mi dopomóż, amen!"~Lecz w miarę jak się modlił, topniało
 2  1,3 |        noszą; ale jeśli przebrali miarę w grzechach, tedy i tym
 3  1,4 |           myśl lepsza, albowiem w miarę jak się zbliżał, nieznajomy
 4  1,4 |       przy uczcie przebrali nieco miarę, jednakże udali się na spoczynek
 5  1,5 |          od ziem i powiatów, by w miarę potrzeby modliła się to
 6  1,5 |         ją i począł czytać, ale w miarę jak czytał, twarz stawała
 7  1,13|     lekach dziewczyna dorzuciła w miarę do garnka. Pokrzepił się
 8  1,19|           chodzące. Powoli też, w miarę jak w strzemionach marzły
 9  1,25|     szczekaniem jak na wilki.~I w miarę jak płynęły godziny nocy,
10  1,27|          dodatku strudził się nad miarę jazdą nocną, poszedł wkrótce
11  2,1 |       niewinna to igraszka, nie w miarę jego występków i zbrodni.
12  2,5 |    chłopięce, natomiast ciało nad miarę rosłe i silne, tak iż wydawał
13  2,5 | przeciągała się dłużej nad zwykłą miarę. Na krużgankach zaległa
14  2,6 |     wreszcie utrudzon nad wszelką miarę walką, czuwaniem, drogą,
15  2,9 |           jednak, mając głowę nad miarę wytrzymałą, nie był pijany,
16  2,22|    Arnoldów jako niosący męża nad miarę wielkiego, musiał też być
17  2,25|        które przedłużając się nad miarę, stało się na koniec uciążliwe
18  2,35|         tej uczcie wrzaskliwa nad miarę kapela, grubiańskie pieśni
19  2,40|   fryzyjskich ogierach nad zwykłą miarę rosłe i silne. Szkoda znalazła
20  2,44|        tuż koło siebie, oboje nad miarę śliczni i nad miarę w sobie
21  2,44|           nad miarę śliczni i nad miarę w sobie rozkochani, ale
22  2,48|        tak przechodzącymi wszelką miarę, iż podobnych trzeba było
23  2,48|         Śląsku Niemcy zabili.~I w miarę jak zbliżali się do Sieradza,