Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |      świeżym jak śpiewanie ptaków w lesie na wiosnę:~Usiadłaby ci
 2  1,7 |           Jaśka i Maćka - od tura w lesie na łowach zabit.~Synowie
 3  1,9 |          Hej!~I to "hej!" runęło po lesie, odbiło się o pnie przydrożne,
 4  1,10|            inaczej nie latałabyś po lesie. Ale coże ty tu robisz najlepszego,
 5  1,10|           była od szybkiej jazdy po lesie otwarła.~ ~
 6  1,11|         staranniej niż poprzednio w lesie na łowach. Na szyi miała
 7  1,12|           stracił pamięć, że jest w lesie, że czatuje na zwierza,
 8  1,14| niespodzianie na Jagienkę, czy to w lesie, czy w domu, mimo woli mówił
 9  1,19|            Jagienka dała mu pomoc w lesie, gdy się z niedźwiedziem
10  1,19|          nimem go odnalazł, wilcy w lesie na polance zarżnęli, a zasię
11  1,21|             pustelnika w Hercyńskim Lesie dostałem i który mógłbym
12  1,25|              zaszumiał w ośnieżonym lesie, lecz zaraz ścichł.~Zbyszko
13  1,26|            drzewa pękały z hukiem w lesie; ptactwo zbliżało się do
14  2,10|           pół bochenka chleba, bo w lesie, chociaż głodem nie przymierali,
15  2,17|             raz tak bywa! Stoi ci w lesie chojar jako wieża sroga,
16  2,19|  pracowałoby tak swobodnie, gdyby w lesie był kto ukryty, więc machnął
17  2,19|          rozlegał się jak grzmot po lesie.~I tak sobie szli ku śmierci,
18  2,23|             albo zdechnie z głodu w lesie, albo znajdą ją chłopi,
19  2,44|           ręce i począł wołać jak w lesie:~- Hop! hop! By-waj-cie!!~ ~
20  2,51|             stojących pod lasem i w lesie Polaków nijak było Niemcom
21  2,51|           wstał wicher. Zaszumiał w lesie, oberwał tysiące liści,
22  2,52|             stojących pod lasem i w lesie Polaków nijak było Niemcom
23  2,52|           wstał wicher. Zaszumiał w lesie, oberwał tysiące liści,