Tom,    Rozdzial

 1  1,9 |        i do Spychowa, i razem z Jurandem na Niemców, może się przytrafić,
 2  1,18|   przywiezie, bo i ja gadałem z Jurandem i wiem, jako jest. No, a
 3  1,20|  zetknął się przed dwoma laty z Jurandem, ale wówczas na widok strasznego "
 4  1,22|         własne dawne rachunki z Jurandem, których wspomnienie piekło
 5  1,22|        tyś to nie pomykał przed Jurandem do Szczytna?~- Paxl - rzekł
 6  1,23|        było wojować z nią niż z Jurandem?~- To znaczy, że myślę tak
 7  1,23|      które wiodły do zemsty nad Jurandem. Teraz jednak ozwały się
 8  1,23|        nam zabronić? W bitwie z Jurandem postradaliście poczet i
 9  1,24|   ledwie dycha, a jednak się za Jurandem ujął i tamtych pozwał...
10  1,25|         Tolima, który tarczę za Jurandem nosił i zwykle z nim razem
11  1,25|       jeszcze na święta zjadą z Jurandem do Ciechanowa. Zbyszko znów
12  1,26|         jednak, by między nim a Jurandem miało dojść aż do zawziętej
13  1,29|         naradzić się przedtem z Jurandem, odłożył wszelako tę rzecz
14  1,31|         wysłańcy widzieli się z Jurandem, a w jakiś czas później
15  1,32|        rycerzem, nie będzie już Jurandem ze Spychowa, lecz nędzarzem,
16  1,32|       że przestał być rycerzem, Jurandem ze Spychowa, ale czym jest-nie
17  2,1 |          litował się jednak nad Jurandem i jego męką, a wydobył oręż
18  2,4 |       Wyjechaliśmy stąd razem z Jurandem i po drodze przyznałem mu
19  2,4 |       wysłannik. Zamknęli się z Jurandem i uradzali. Co mówili, też
20  2,4 |        nałgali i przedtem przed Jurandem, i teraz przed tobą, panie?...
21  2,7 |         Przychylił się znów nad Jurandem.~Po niejakim czasie stary
22  2,11|       prosiłem o zmiłowanie nad Jurandem.~- Cuduście prosili? Macież
23  2,47| czwartego syna, którego nazwano Jurandem - tak rzekł raz stary Maćko