Tom,    Rozdzial

 1  1,23|       brał udział w wyprawach na Żmujdź, gdzie odznaczył się wielkim
 2  2,11|        to już wojna z Witoldem o Żmujdź, pewna?~- Sam ją rozpoczął,
 3  2,14|    wypoczęły. Okrutnie daleka na Zmujdź wyprawa!~- To i jedź, bo
 4  2,14|         spokoju, ustąpił Niemcom Żmujdź. Była wielka przyjaźń i
 5  2,14|     radzi by i wielką wyprawę na Żmujdź uczynić, jeno z tym długo
 6  2,14|     którzy mieli z nim jechać na Żmujdź. Nie upił się jednak - i
 7  2,14|   Zbyszka dojechać, to wprost na Żmujdź nie jedź, bo tam jest przegroda
 8  2,15|    poniechał zamiaru jechania na Żmujdź prosto przez "pruską przegrodę",
 9  2,15|        słyszał w Szczytnie. Cała Żmujdź podniosła się przeciw Niemcom
10  2,15|       układami, zasilał wszelako Żmujdź pieniędzmi, ludźmi, końmi,
11  2,15|          Witold przyjął wreszcie Żmujdź w jawną opiekę, wysłał swych
12  2,25| wiadomością o swoim odjeździe na Żmujdź przysłał, i tak samo jak
13  2,29|        przypomniał mu wyprawę na Żmujdź i odbicie Danusi. Sam de
14  2,29|      jeśli ów otwartą im wojnę o Żmujdź wypowie. Ha! chytrzy oni
15  2,29|          i co uczyni. "Oddał nam Żmujdź - mówią w kapitule - ale
16  2,32|          z Litwą nie chcemy, ale Żmujdź nasza, bo sam Witold nam
17  2,32|       wojny zaniechał i Zakonowi Żmujdź wrócił - gdyż inaczej Zakon
18  2,32|        mówił mistrzowi, ze gdyby Żmujdź była pod krzyżacką ręką
19  2,32|        całą potęgę litewską i na Żmujdź idzie.~- Jeśli go król wspomoże,
20  2,42|   Rozdział XLII~Jednakże wojna o Żmujdź między Krzyżakami a Witoldem
21  2,48|    skończyć musi - podniósł znów Żmujdź i coraz groźniejsze ukazując
22  2,49|        Serbami stała nieszczęsna Żmujdź. Niemcy wytoczyli z niej