Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |   swych rodzonych obrotność i większy rozum, posłał do mego biskupa
 2  1,2 |      misami, lecz im gwar był większy, tym ona spała lepiej, z
 3  1,4 |       zbijem ich na pował, bo większy jest nasz naród i Pan Jezus
 4  1,4 |   bliżej, tym ruch czynił się większy, a przy bramach trudno było
 5  1,4 | łakomym okiem. Lecz w jeszcze większy podziw wprowadziły obydwóch
 6  1,5 |      gwar uczynił się jeszcze większy. Naokół stołu ozwały się
 7  1,5 |       w nim żal wstawał coraz większy, który płynąc z głębi wolnej
 8  1,6 |     tłum był przed nimi coraz większy i niechętnie ustępujący.
 9  1,15|       on i rozum ma od innych większy!~Tak to oni ze sobą rozmawiali,
10  1,18|      byle Zbyszko poczet miał większy.~- Jak mi Bóg miły, tak
11  1,21|       podnieśli krzyk jeszcze większy, w szeregu zaś myśliwych
12  1,25|      zbierał mu się żal coraz większy, a przez głowę przelatywały
13  1,26|      miedzę, ale za to Jurand większy był dziedzic od Zycha ze
14  1,30|     Jagienki żal, ale jeszcze większy żal Danuśki - i zabrałem
15  2,8 |       Więc żal Maćka stał się większy od radości z nowego dziedzictwa -
16  2,11| dlatego mniemam, że i jeszcze większy uczyni, choć Go o niego
17  2,26|   zdejmował go strach jeszcze większy. Stary wojownik, który umiał
18  2,30|    rzekł:~- Jeden tylko byłby większy zaszczyt, panie, od uściśnięcia
19  2,33|    nasz Marienburg sześć razy większy od Wawelu.~- Tam na skale
20  2,40|   mówił sobie Maćko - a widać większy rozum i większą zapobiegliwość".
21  2,47|       dlaczego? Kuno rozum ma większy i chytrzejszy, a Ulryk zapalczywszy.
22  2,49|      grubiej kowane, ale hart większy, a ich pogardę śmierci i