Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |    końcu orszaku i przystając umyślnie, by swobodniej pogadać,
 2  1,4 |   Maćka głosem pojednawczym i umyślnie żartobliwym:~-Widzicie,
 3  1,4 |     że z koni nie zsiędą i że umyślnie na niego nie zważają. Wówczas
 4  1,5 |      suszyła aż do południa i umyślnie nie brała udziału w wesołych
 5  1,6 |      od dolnej. Urządzono tak umyślnie, by lud mógł lepiej widzieć
 6  1,7 | zagranicznych, nie opuszczało umyślnie Krakowa, nie wiedząc, co
 7  1,15|     do Jagienki.~A opat jakby umyślnie dodał:~- I po prawdzie,
 8  1,16|       wszystko było uczynione umyślnie, i obydwóch ogarnął gniew
 9  1,27| zgodziwszy się na małżeństwo, umyślnie ostawił ją w domu, sam zaś
10  2,1 | Rotgier. Danveld zaprosił ich umyślnie, aby patrzyli na jego tryumf
11  2,4 |       Krist rozpowiadał, może umyślnie, między mazowiecką szlachtą,
12  2,5 | bowiem, że Niemiec igra jakby umyślnie z przeciwnikiem. Nieraz
13  2,14|   stary Tolima, którzy zeszli umyślnie, aby mu udzielić rad na
14  2,22|   przez chwilę powstrzymać. - Umyślnie im wziął miecze i pancerze.
15  2,25|       był pokaran, nie zataił umyślnie, że znaleźli ją przelęknioną,
16  2,31|      tym bardziej żem i teraz umyślnie tu przyjechał, aby waszą
17  2,31|     dzidą! z dzidą!" A Powała umyślnie drew na ów ogień dorzucał.
18  2,32|      prowadzić, czynił zaś to umyślnie - i zarówno on sam, jak
19  2,32|      zakonnych, którzy pchali umyślnie do wojny z potęgą Jagiełłową.
20  2,34|     waszą głowę, panie, chyba umyślnie płatnerz musi hełm robić,
21  2,48|  powodu jego wyboru, wyjechał umyślnie z Malborga i który od pierwszej
22  2,49|     które widocznie przywiózł umyślnie. Ów, zbliżywszy się do Zbyszka,