Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |      krakowskiego, powiedział im nowinę o powrocie z Rzymu Wojciecha
 2  1,5 |       Zbyszka, aby mu szczęśliwą nowinę zwiastować.~Jakoż w pierwszej
 3  1,6 |         z twarzami zwiastującymi nowinę, zaczęli jednak od surowego
 4  1,6 |          ważną i poniekąd groźną nowinę.~Posłowie: węgierski, rakuski,
 5  1,15|         Zgorzelic. Maćko przyjął nowinę z pewnym wzruszeniem. Miał
 6  1,19| zakrzyknąć mu: "Bóg ci zapłać za nowinę!" - pohamował się jednak
 7  1,19|   błogosław i wam także za dobrą nowinę... Bo jak mi powiedzieli,
 8  1,24|    dziewczyna. - Lepszą ja ci tu nowinę przynoszę. Pan cię rycerzem
 9  1,27|          usłyszawszy nieszczęsną nowinę, nie pytając nawet o pozwolenie
10  1,27|       Żelech powiedział im dobrą nowinę:~- Tarli go tu śniegiem,
11  2,13|           Mają przez kogo innego nowinę przysłać, to prześlą przez
12  2,14|         sedno utrafi i z każdego nowinę jakoby rybę hakiem wyciągnie.
13  2,20|          ale prze Bóg! wielką mi nowinę powiadasz. Prze Bóg! są
14  2,21|         ważną i wielką usłyszeli nowinę. Czech pomyślał może przy
15  2,23|           mają przez kogo innego nowinę przysłać, to przyślą przez
16  2,25|          aby wam, pani, oznajmić nowinę, nim tu staną.~- Bóg ci
17  2,25|         Oznajmiłam mu - rzekła - nowinę ostrożnie, aby go nagła
18  2,30|      powtórzono nieprawdopodobną nowinę.~Tolima jednak nie umiał
19  2,31|        który powiedział mu dobrą nowinę.~- Rozbierając króla do
20  2,40|        Zaliście dostali jaką złą nowinę?~- Nijakiej nowiny nie było,
21  2,42|        sąsiad, zasłyszawszy jaką nowinę, zajeżdżał do Bogdańca,
22  2,48|     pierwszy usłyszał w Sieradzu nowinę i o jego śmierci, i o obiorze