Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |         dobrych, przeciw którym nikomu niesporo.~- A wy to nie
 2  1,5 |      Węgrzynów, i od Zakonu, bo nikomu ufać nie można. Gdy zaś
 3  1,6 |        takiej śmierci nie warto nikomu żyć na świecie.~Echa pogrzebu,
 4  1,14|       opieką, a z opatem lepiej nikomu nie zadzierać...~- O wa! -
 5  1,14|  najmilejsze. Nie mówię ja tego nikomu, ale tobie powiem jakoby
 6  1,18|    dałaby ja mu krzywdy uczynić nikomu. Na to Maćko, choć serce
 7  1,19|   złości swej nie przepuszczali nikomu. A zdarzyło się, iż przeor
 8  1,30|    zbójów muszę je wykupywać...~Nikomu też nie macie inaczej mówić,
 9  1,30|        iż macie, nie mówiąc nic nikomu, stawić się w Szczytnie
10  1,32|         myślał -i nie da ci jej nikomu ukrzywdzić". I począł przypominać
11  2,3 |        tego poseł nie pojechał, nikomu bowiem ani przez głowę nie
12  2,3 |  jednakże bali się sądu Bożego. Nikomu nie było tajno, że Jurand
13  2,9 |       Bogdaniec i nie dajcie mi nikomu krzywdy uczynić, a zwłaszcza
14  2,9 |        nie pokrzywdzicie, ale i nikomu ich pokrzywdzić nie dacie.~-
15  2,10|    wieźć do Płocka.~- Mówił, że nikomu tak nie ufa jako biskupowi
16  2,10|        się nie bójcie, boja was nikomu nie dam.~Po czym mężczyźni
17  2,11|   ludźmi, krzywdy nie wyrządził nikomu, a dobro obu rękoma czynił,
18  2,12|    równie chytry jak mężny i że nikomu nie da się na hak przywieść,
19  2,15| Krzyżakom, i nie było już tajno nikomu, że gdy nadejdzie zima,
20  2,37|        powiem! Nie płuży smutek nikomu, a przez to lepiej wam do
21  2,38|       ziemia nieszczęsna, która nikomu nie przyniosła nic prócz
22  2,46|    wiedzą, ale nie mówcie o tym nikomu.~Ludzie jednak domyślali