Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |       jako tamci przegadają, a nasi pobiją.~- Będzie sława,
 2  1,2 |      pod którego wodzą wszyscy nasi rycerze pójdą.~Księżna Danuta
 3  1,3 |     Jan z Tolomei - patronowie nasi w światłości wiekuistej
 4  1,4 |       wojna. No i co? Obaczyli nasi, że byle w garście splunąć,
 5  1,5 |     Zobaczymy.~- Widzieli ojce nasi pod Płowcami, a i my widzielim
 6  1,10|        każdą zwrotkę pieśni.~- Nasi! - rzekł sobie. Po chwili
 7  1,11|     Drzewiej wadzili się nawet nasi ojce o granice i zapowiedzi
 8  1,19|       pono, żeby w razie wojny nasi książęta nie wspomagali
 9  1,20|       Mazowszu, a ci są ludzie nasi i książęcy. Widzieliście
10  1,22|       mówił dalej Danveld - że nasi swywolnicy krzywdzą jeno
11  1,22|      mam i ludzi, którzy, choć nasi poddani, z mazurskiego narodu
12  1,23|  patrzyć i słuchać. Gdy ludzie nasi niby od Juranda przybędą,
13  1,23|       się wtedy przygodzić, że nasi ludzie, przybywszy po Jurandównę,
14  1,32|     chwili dodał:~- Hej! mocni nasi panowie, ale im z nimi ciężko.~
15  2,17|       Przyjęli ci ich książęta nasi, jak się ubogiego w dom
16  2,18|       Nie wiem - rzekł -jak ci nasi ludzie będą się potykali,
17  2,22|        ludzi, co przy kolebce, nasi pachołkowie powiążą, wy,
18  2,32|  Proszą o to Pana Boga wszyscy nasi rycerze. Ale choćby król
19  2,34|      godnie, ale to są woły, a nasi Czesi wilcy. Gdyby tak przyszło
20  2,34| niejeden polegnie i niejednego nasi ułapią. Ale że tu już się
21  2,49|     blaskach przypatrywali się nasi rycerze obozom. Za Serbami
22  2,49|        poprzednio skarżyli się nasi biskupi i panowie, że Litwa