Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |    wprawdzie polski, jednakże Mazowsze, leżąc na rubieży niemieckiej
 2  1,3 |  Toteż, gdy opat zapytał ją o Mazowsze i jego sprawy, poczęła gorzko
 3  1,7 | zbrakło. Potem oni nawrócą na Mazowsze, a my do siebie - i pomagaj
 4  1,7 |  Zbyszka:~- A najpierw zginie Mazowsze. Znajdziesz tam zawsze robotę
 5  1,12|    jest - i że musi jechać na Mazowsze, bo inaczej skapieje w Bogdańcu.
 6  1,19|      a z Malborga jechałem na Mazowsze, obwożąc relikwie święte,
 7  1,20|     borami spływała zwykle na Mazowsze, omijając jednak groźnych
 8  1,20|     wierzył, gdy wjechawszy w Mazowsze, ujrzał kościoły po miastach,
 9  1,20|       nie przyjechał także na Mazowsze? Zbyszko odpowiadał niezbyt
10  1,22|    choćby za owym zbójem całe Mazowsze stanęło.~Lecz książę, lubo
11  1,30|       zabrałem się ku niej na Mazowsze, bo szczerze wam rzekę:
12  2,3 |       do Malborga, ty jedź na Mazowsze i przedstaw naszą krzywdę,
13  2,11|     się hen za bory i lasy na Mazowsze, ciągoty jednak brały przy
14  2,11|    was. Pojedziecie z nami~na Mazowsze i w każdej wsi będziemy
15  2,11|       i pożywicie się. Ale na Mazowsze nie od razu pojedziecie,
16  2,11|     czy trafi kiedykolwiek na Mazowsze - aż tu nagle otoczyły go
17  2,23|       mnie powiedziecie?~- Na Mazowsze, do Juranda ze Spychowa.~
18  2,25|    południe, musi dojechać na Mazowsze, a wówczas wszystko już
19  2,25|        chociaż całe wschodnie Mazowsze szumiało również jedną puszczą.
20  2,31|   kochał i dla których rad na Mazowsze przyjeżdżał, gdyż Mało-
21  2,34|       Czech.~- Wiadomo, że na Mazowsze. Do Spychowa - rzekł Zbyszko.~-
22  2,48|     Niemca" do Królestwa i na Mazowsze. W okolicę Bogdańca przybywali