Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |      potykać z konia i piechtą, kopią i toporem, długim albo krótkim
 2  1,4 |        znalazł, to na wskróś go kopią przebodzie.~A Maćko, który
 3  1,4 |         że mógłby był dosięgnąć kopią nieznajomego; ów zaś, widząc
 4  1,4 |       nadstawił broń i już, już kopia Zbyszkowa miała się roztrzaskać
 5  1,5 |       jest, że gdyby nie on, to kopia Zbyszkowa byłaby uderzyła
 6  1,5 |         to do Malborga pojadę i kopią w bramę zamkową uderzę,
 7  1,8 |      zaś mu niezbrojny pośladek kopią przeszył i w ten sposób
 8  1,9 |         Wiecie?... gdzie srebro kopią i olbory do skarbu oddają.~-
 9  1,19|       na przemian. Kto by w nią kopią uderzył, ten by dał znak,
10  1,19| rycerskim do zamku w hełmie i z kopią w ręku - za czym siadł na
11  1,21|    gwoździa podobny, z rycerską kopią, z której podrwiwali z cicha
12  1,21|         i pochylony na koniu, z kopią wyciągniętą jak na rycerskim
13  1,22|     pana Majnegera sam okrutnie kopią przebódł, a pana de Bergow
14  1,22|        bramie w Malborgu i jako kopią go nogami knechty nasze...~-
15  2,30|     mogą, pod kniaziem Witoldem kopią, bo póki on żyw i z ramienia
16  2,30|      jednego oni się boją! Hej! kopią też, kopią jako krety! Podburzyli
17  2,30|       się boją! Hej! kopią też, kopią jako krety! Podburzyli już
18  2,31|        Ale gdym natarł z bliska kopią na poczwarę, cóżem, jak
19  2,32|         Baden, Dobek z Oleśnicy kopią, a Lis z Targowiska skakaniem
20  2,47|     konia. Bóg mi pomógł, że go kopią zmacałem, ale potem przyszło
21  2,51| pancerzu. Ale nie śmiał uderzyć kopią polski rycerz w relikwiarz,
22  2,52| pancerzu. Ale nie śmiał uderzyć kopią polski rycerz w relikwiarz,