Tom,    Rozdzial

 1  1,2 |           w twarzach, rozmawiając głośno lub podśpiewując, jakoby
 2  1,3 |          właśnie żaden nie chciał głośno wyznać, że jednak mówiono
 3  1,4 |         już całkiem i poczęły się głośno~modlić. Zbyszko zaś, chcąc
 4  1,5 |         kasztelan Jaśko z Tęczyna głośno oświadczał, że jeśli Krzyżak
 5  1,10|         ukrywać, albowiem śpiewał głośno. Zbyszko nie mógł dosłyszeć
 6  1,19|    Zbyszko.~Po chwili zaś zapytał głośno:~- A z opatem nie było biedy?...~
 7  1,19|           naprzód począł odmawiać głośno "Wieczny odpoczynek", potem
 8  1,19|           westchnąwszy, ozwał się głośno:~- Pochwalony Jezus Chrystus!~-
 9  1,23|          strzemionach i rzekł tak głośno, aby go wszyscy czterej
10  1,26|           śniegiem i począł wołać głośno:~- Miłościwy panie!~- Czego? -
11  1,27|        rzekł:~- Juści mi go żal i głośno to przyświadczam.~- Ludzie
12  2,1 |           na Juranda, rozmawiając głośno i czyniąc nad nim uwagi.
13  2,1 |        długo, począł krzyczeć tak głośno, aby zagłuszyć gwar panujący
14  2,7 |          szmatę i rzekł do siebie głośno:~- Teraz do kaplicy z powrotem,
15  2,8 |       Poczekaj, powsinogo - rzekł głośno - nie pojadę ja za tobą,
16  2,10| rezolut-ność, że nie śmiała mówić głośno i tylko szeptem wypytywała
17  2,28|      pieśni długi czas modlił się głośno, przy czym ludziom zdawało
18  2,30|           i wesołą, roześmiał się głośno i rzekł:~- Ba, ja swego
19  2,32|           w stolicy apostolskiej, głośno wyrażał swój gniew i oburzenie
20  2,45|          niebie sięgać".~Inni zaś głośno wyznawali, że takiej chybaby
21  2,48|    zrozumieli, że on do niej pcha głośno i nie tylko głośno, ale
22  2,48|           pcha głośno i nie tylko głośno, ale na oślep i z takim