Tom,    Rozdzial

 1  1,2 | pośrodku świetlicy.~- Na wieki wieków, amen! - odpowiedzieli obecni,
 2  1,4 |     Jezus Chrystus!~- Na wieki wieków.~- Zali to nie dwór księżnej
 3  1,5 |      pewne.~- A sława po wieki wieków - rzekł znów Powała z Taczewa.~-
 4  1,8 |  będzie pochwalony.~- Na wieki wieków - odpowiedział, wstając,
 5  1,19|     się:~- Pochwalony na wieki wieków. A coś za jeden?~- Wasz
 6  1,19|     Jezus Chrystus!~- Na wieki wieków - odpowiedział długowłosy
 7  1,20|    Więc gdy mu prawiono, że od wieków ten naród Chrystusa wyznaje,
 8  1,26|     Jezus Chrystus!~- Na wieki wieków.~- Prowadźcie do miasta! -
 9  1,27|        by w chrześcijańskim od wieków kraju okazać się gorliwszą
10  2,8 |     Jezus Chrystus!~- Na wieki wieków - odpowiedział Maćko.~A
11  2,8 |  będzie pochwalony.~- Na wieki wieków - odrzekł stary. - Tak ci
12  2,9 |     Jezus Chrystus!~- Na wieki wieków.~- I święty Jerzy.~- Służym
13  2,14|     Jezus Chrystus!~- Na wieki wieków - odpowiedział ksiądz Kaleb.
14  2,17|      sroga, myślałbyś, że wiek wieków postoi, a stukniesz w niego
15  2,32|      dalece przywykł od całych wieków czyhać na cudze, grabić,
16  2,33| władniejszy i bardziej na wiek wieków niepożyty niż dawniej. I
17  2,42|    dawnego rodu królów od wiek wieków krześcijańskich, toby może
18  2,44|  rzekła dziewczyna.~- Na wieki wieków! - odpowiedział z rozpromienioną
19  2,48|      zawojują i obalą na wieki wieków całe Królestwo, "tak, aby
20  2,48|         gdyż to ziemia była od wieków polska, więc chciał do Królestwa
21  2,49|     Jezus Chrystus.~- Na wieki wieków!~W tej chwili duża, czarna