Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |      przymówić, więc wystające policzki pokryły mu się zaraz czerwonymi
 2  1,12|       ją wpół i ucałował w oba policzki.~A jej hubka i krzesiwo
 3  1,15|        wystąpił mu na oblicze, policzki napłynęły krwią, oczy poczęły
 4  1,19|     policzków, ale za to nos i policzki tak były czerwone, że skory
 5  1,20|       całować jego oczy, usta, policzki, tuląc się do niego i piszcząc
 6  1,24|    radością i zdumieniem blade policzki, spojrzał na Danusię, potem
 7  1,25|    wydostawały się przemocą na policzki. Przez chwilę starała się
 8  1,25|         A on całował jej ręce, policzki i oczy, które ledwie było
 9  2,10|        ujrzał jej mokre od łez policzki i rzęsy, zmiękło w nim serce.
10  2,12|       Owemu zaś zrazu zakwitły policzki, jakby zagrała w nim dawna
11  2,13|       Jagienka zamilkła, tylko policzki jej zapłonęły.~Czech zaś
12  2,14|      aż zmienił się na twarzy. Policzki zapłonęły mu, a potem zaraz
13  2,21|      ramionach i całując się w policzki, przy czym de Lorche rzekł:~-
14  2,24|   nieprzytomne i błyszczące, a policzki pałają. W tejże chwili mignęła
15  2,25|       począł całować jej oczy, policzki, usta, tak jakby dawno już
16  2,26|        Na tę myśl zapałały jej policzki i gorycz zalała serce. "
17  2,27|       na jej kwitnące gorączką policzki, na jej mętne, nieprzytomne
18  2,27|     jaśniejszy promyk nadziei. Policzki Danusi poczęły blednąć,
19  2,31|    wypychał językiem od środka policzki i chwilami przygryzał go,
20  2,44| dychasz...~Znów zapadła cisza. Policzki Jagienki zakwitły jak róże,
21  2,44| jeszcze Zbyszka, a potem w oba policzki Jagienkę i wykrztusiwszy