Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |        Wiadomo też, że i nasz Pan Miłościwy, gdy diabła w katedrze w
 2  1,5 |    biskupstwa kujawskiego, a król miłościwy mnie po nim naznaczy, powiem
 3  1,5 |        gdy się uciszyło, rzekł:~- Miłościwy królu! Niechże się ów komtur
 4  1,5 |     spytał:~- Co to jest?~- Królu miłościwy! - zawołała księżna Anna. -
 5  1,5 |        pytając, czego by żądał.~- Miłościwy panie - rzekł Maćko - była
 6  1,5 |     hodowała go wojna. Moja wina, miłościwy królu, bom mu nieraz powiadał:
 7  1,5 |             nie będzie nas. Królu miłościwy i panie, ulitujże ty się
 8  1,5 |    skłonił się królowi i rzekł:~- Miłościwy panie! Oto jest spisana
 9  1,24|           sławie odtąd chadzać.~- Miłościwy panie - odrzekł Zbyszko -
10  1,25|      żadnej stronie nie stanął.~- Miłościwy panie - odparł kapitan -
11  1,26|          i począł wołać głośno:~- Miłościwy panie!~- Czego? - rzekł
12  1,32|         się zupełnie:~- O Chryste miłościwy! co to jest?!~Z wysokiego
13  2,4 |        oczach.~- Ja nic nie wiem, miłościwy panie - rzekł: - Wyjechaliśmy
14  2,4 | namordował Niemców i sam legł! O, miłościwy panie! Już mnie parzyła
15  2,6 |           Sami przecie przyznali, miłościwy panie, że Danuśkę niby zbójom
16  2,6 |         też jechać?~- Koniecznie, miłościwy panie. Cóż mam innego czynić?
17  2,6 |         począł mówić:~- A Jurand, miłościwy panie! A Jurand? Wstawcie
18  2,14|           i wróci. Dajże to, Boże miłościwy, dajże, Matko Najświętsza,
19  2,46|       których by kasztelanie nasz miłościwy król poczynił". I była to
20  2,51|  zeskoczył, zakrzyknął:~- Niemce, miłościwy panie, idą!~Porwali się
21  2,52|  zeskoczył, zakrzyknął:~- Niemce, miłościwy panie, idą!~Porwali się