Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |    popalił, rycerzy pobił, siła ludu wyścinał. Chcieli się Niemcy
 2  1,3 |       na wyprawy prócz pieszego ludu wodził po stu kopijników.
 3  1,3 |        nie litują się ciał tego ludu, który z błędu nawrócił
 4  1,6 |    południa nieprzeliczone roje ludu otoczyły Wawel, między którymi
 5  1,6 |   Wawelem czerniało jedno morze ludu - niespokojne, przerażone,
 6  1,6 |         tłumy panów, szlachty i ludu, zwłaszcza ubóstwa, które
 7  1,6 | chorobie królowej, słyszał gwar ludu koło zamku, a gdy usłyszał
 8  1,6 |   wzruszenie. W zbitych tłumach ludu poczęto szemrać na nieugiętość
 9  1,6 |        przez młodą dziewczynę z ludu. Zbyszko schylił się, podniósł
10  1,6 |        podobny do grzmotu krzyk ludu: "Do kasztelana! do kasztelana!"
11  1,6 |       że więcej się do prostego ludu i do podhalskich zbójników
12  1,19|        znów w rękach zabiegłego ludu łopaty po bagnach, siekiery
13  1,19|   głuchą zawziętością potężnego ludu, który zbyt długo krzywdy
14  2,3 |     rycerstwo i zbrojne zastępy ludu pieszego, które dopiero
15  2,18|     dziwili się sprawności tego ludu i teraz dopiero zrozumieli,
16  2,19|         rozpaczy i zbuntowanego ludu. Cofali się więc w milczeniu
17  2,20|    gnębienia tego nieszczęsnego ludu. Tyś ich przecie poznał,
18  2,22|         zwierza lub miejscowego ludu miał prawo ku nim uciekać.
19  2,24|       Oto silny zastęp pieszego ludu, zbrojnego w dzidy i w berdysze,
20  2,32|        nie litują się ciał tego ludu, który z błędu nawrócił
21  2,48|      zbiegów, ale nieszczęsnego ludu nic już nie mogło powstrzymać