Tom,    Rozdzial

 1  1,5 |      rycerzy, Toporczyk, krewny kasztelana krakowskiego, powiedział
 2  1,5 |         dodał Toporczyk, krewny kasztelana.~- Są przecie między nami
 3  1,5 |        postaci Jaśka z Tęczyna, kasztelana krakowskiego, w której łączyła
 4  1,5 |    czemu nie wołał!" Lecz twarz kasztelana pozostała posępna i surowa.
 5  1,5 |       rozmowę przerwało wejście kasztelana i sekretarza. Wiedziano
 6  1,5 |   zmienić wyroku wydanego przez kasztelana, ale mógł wstawić się za
 7  1,6 | Widzieliście tu kogo?~- Byłem u kasztelana krakowskiego, bo jakem się
 8  1,6 |       do Malborga. Byłem tedy u kasztelana, ale on powiedział tak: "
 9  1,6 |        jedną rzecz. Pójdźcie do kasztelana i proście, żeby mnie na
10  1,6 |   przyłożą, a jutro pójdźcie do kasztelana.~-No, to z Bogiem!~- Z Bogiem!~
11  1,6 |       ją do tych usiłowań słowa kasztelana, który oświadczył, że gdyby
12  1,6 |  poczęto szemrać na nieugiętość kasztelana, na surowość prawa - i szemrania
13  1,6 |     potężne głosy rycerzy. - Do kasztelana!~Odpowiedział im podobny
14  1,6 |         grzmotu krzyk ludu: "Do kasztelana! do kasztelana!" Spowiednik
15  1,6 |        ludu: "Do kasztelana! do kasztelana!" Spowiednik podniósł oczy
16  1,6 |   krzyczał coraz potężniej: "Do kasztelana! do kasztelana!" Tłumy ruszyły
17  1,6 |   potężniej: "Do kasztelana! do kasztelana!" Tłumy ruszyły się nagle,
18  1,6 |      jednak zależało jeszcze od kasztelana. Rycerze i lud pociągnęli
19  1,13|         iść do grodu, do mojego kasztelana i pośrzednika?" Pan Jezus
20  1,26|    księżny piękny wyrostek, syn kasztelana sochaczewskiego. Po przeciwnej
21  1,26|      książę i zwróciwszy się do kasztelana sochaczewskiego, zakrzyknął:~-