Tom,    Rozdzial

 1  1,1 |        dopiero księża musieli mu gadać, że tego się czynić nie
 2  1,6 |    więcej mi nie trza...~- Co ta gadać: na dwanaście niedziel!
 3  1,8 |       żebym wiedział, jako z nim gadać...~- Co wam powiem! To jest
 4  1,11| westchnieniem Zbyszko. - Siła by gadać... Co było, to przeszło.
 5  1,13|     sobie chadzają. Co tam długo gadać! Dalibyście mu Jagienkę
 6  1,18|         jej powinien - nie ma co gadać. Nie będzie, da Bóg, ona
 7  1,22|     Dajcie mi spokój, bo nie wam gadać o sprawiedliwości!~Usłyszawszy
 8  1,27|         A próbowaliście do niego gadać?~- Próbowałem, ale nie odpowiada
 9  2,8 |           gadał! A co mu wadziło gadać!~- To i dobrze, bo przez
10  2,9 |        ale możemy i zaraz o niej gadać.~To rzekłszy, wysunęła się
11  2,9 |        przygodę nietrudno. Co tu gadać! Miłuje braci stara Sieciechowa
12  2,10|        sposobem możnaby do jutra gadać. Okrutnieście chytrzy.~Aleją
13  2,11|        po jakiemu będziesz z nim gadać, kiedy języka nie ma?~-
14  2,13|        boskich rękach. Trzeba mi gadać od początku. Przyjechaliśmy
15  2,17|    pomsty.~- Skoroście mi kazali gadać, com widział, a teraz się
16  2,17|  krzyżacka moc! Ale jam ci kazał gadać, coś robił i coś wskórał.
17  2,24|  oznajmić mu, że nie ma o tym co gadać, bo taka wasza wola.~- Dobrze,
18  2,31|           O sprawach będzie czas gadać z mistrzem w Raciążku. Potem
19  2,32|   skończy, a wówczas pora będzie gadać o Dobrzyniu, i siła wam
20  2,43|   Zbyszko.~- Jaka? No! nie ma co gadać, że roki mi godne są - ale
21  2,44|         oboje miłuję, że i wstyd gadać.~I chociaż miał w piersi