Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |        żałobne oznajmiły śmierć dziecka. Zawrzało znów miasto i
 2  1,6 |         która na twarzy chorego dziecka spostrzegła rumieńce, zwiastuny
 3  1,8 |       księcia Janusza. Na widok dziecka wybuchał zawsze okropną
 4  1,9 |      spojrzał na stryjca oczyma dziecka.~- A co, jak nie kochanie?
 5  1,20|     przyjmował je jak od miłego dziecka. Teraz, na świeże ich wspomnienie,
 6  1,23|     zaszło, ale ponieważ był od dziecka ze wszelkimi niebezpieczeństwy
 7  1,25|     razy do roku przyjeżdżał do dziecka, przyjedzie na bliskie święta,
 8  1,25|          zapytała. -Nie puszczę dziecka do chorego rodzica, to i
 9  1,26|   umiłował jako opiekunkę swego dziecka.~W Przasnyszu radzono im
10  1,28|        jest nad nią. Pewnie, że dziecka żal. Myślałam, że z wami
11  1,30|     jeśli nie ojcu, który szuka dziecka, jeśli nie mężowi, który
12  2,1 |       miłosierdzie! Ale żem też dziecka kęs czasu nie oglądał, pozwólże
13  2,1 | śpiewała, słyszałem głos mojego dziecka!~Na to Danveld obrócił się
14  2,2 |        wiedząc, że Jurand szuka dziecka, a odjąwszy zbójom jakowąś
15  2,3 |    Jurandzie pod groźbą śmierci dziecka. Trudno było i tak zrozumieć,
16  2,11|           A nie szukaliście tam dziecka?...~Głuchy jęk był jedyną
17  2,17|         smutek. Czech, który od dziecka zrósł się z wesołym gwarem
18  2,25|  jeszcze jedno tylko: miłość do dziecka.~Potem sinawe jego usta
19  2,26|       ów kat pana mojego i jego dziecka, i czy nie byłby to godny
20  2,28|          aby ta męka niewinnego dziecka była oną kroplą, która przepełnia
21  2,38|         on tu ostanie z dala od dziecka, weźmiecie i jego, to tu