Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |           swoim podziemiu jak dziki zwierz po klatce. Ciążyła mu samotność,
 2  1,10|                Dawajcie kuszę! może zwierz na nas wypadnie! wartko!
 3  1,10|            się świst grotu, po czym zwierz wspiął się, zakręcił, ryknął
 4  1,12|          szelest ustawał, jak gdyby zwierz zatrzymywał się przv drzewach,
 5  1,12|      puszczał rękojeści. Człowiek i zwierz poczęli się szarpać i szamotać.
 6  1,12|              aby przekonać się, czy zwierz dużo ma w sobie sadła, po
 7  1,19|            rychło czekać, jako luty zwierz ozwie się w boru. Zginę,
 8  1,19|            lub pogrzęzną w młakach. Zwierz chyba dziki lub zbóje mogli
 9  1,20|          borach jest rozmaity godny zwierz, jako wilcy, tury, żubry
10  1,21|             rozpięta w tym celu, by zwierz, który zdoła przedrzeć się
11  1,21|      pomykał przed otoką najgrubszy zwierz z puszczy. Sam książę miał
12  1,21| niecierpliwością, jaki też pierwszy zwierz pojawi się na śniegu - w
13  1,21|             niemu z oszczepem i gdy zwierz podniósł się, rycząc okropnie,
14  1,21|        Cięcie było tak straszne, że zwierz runął jak gromem rażony
15  1,21|       właśnie go ocaliło - albowiem zwierz, przycisnąwszy go międzyrożem,
16  1,30|            i nijak mi było, bo mnie zwierz luty tak starmosił, że ledwie
17  2,18|      przeciągał to drobny, to gruby zwierz leśny i dopiero niemal otarłszy
18  2,22|       jednakże nie umykał, ponieważ zwierz pierwszy zeszedł mu z drogi.
19  2,22|             Bór był cichy, albowiem zwierz i ptactwo miało się ku spoczynkowi.
20  2,27|        byłby go poszarpał jak dziki zwierz.~Dobiwszy się do leśnego