Tom,    Rozdzial

 1  1,6 |    pospolitemu, ale i wszystkim wydało się, że wraz z królową zagasła
 2  1,12|     zdołał ich usunąć. Wreszcie wydało mu się, że Danusia wyciąga
 3  1,20|   niedźwiedzich. Panu de Lorche wydało się, że widzi dzikie bestie
 4  1,20|         szlachetnych. Zbyszkowi wydało się, że Danvelda widział
 5  1,23|     waszej bojaźni, aby się nie wydało, że dziewka z naszego nakazu
 6  1,23|      jak w słońcu. Teraz jednak wydało się panu de Fourcy, że Hugo
 7  1,25|        Bo choćby niewieście się wydało, że brat zakonny chce coś
 8  1,25|         przytłumione, że obojgu wydało się, iż wołają na siebie -
 9  1,26|       wyrzekł się Jurandówny, i wydało mu się to tym podobniejszym
10  1,30|      choćby dlatego, by się nie wydało, że ją porwali. A tymczasem
11  1,32|      nim w jednej chwili serce. Wydało mu się, że on te dźwięki
12  2,5 |      twarze mężów zasępiły się, wydało im się bowiem, że Niemiec
13  2,7 | rozterce wewnętrznej, gdy nagle wydało mu się, że mu coś z góry
14  2,7 |       Lecz po chwili Zygfrydowi wydało się to znów niemożliwym.
15  2,7 | ogarnęło go dziwne uczucie. Oto wydało mu się, że sen nie przyjdzie
16  2,8 |    samej księżny Anny Danuty, a wydało się przed ludźmi dopiero
17  2,12|      dłonią po ścianie. Ludziom wydało się, że szuka miecza, ale
18  2,26|        Przez jedno mgnienie oka wydało mu się, że słyszy jakiś
19  2,30|       wspomnieli... Wszystko to wydało mu się ogromnie dziwne i
20  2,35|      niewiast na Wysokim Zamku, wydało się, że zakaz łamano już