bold = Main text
      Tom,    Rozdzial                               grey = Comment text

 6013  2,27|                 różowe smółki, i białą, pachnącą miodem drobniczkę. W wilgotnych
 6014  1,11|              także Zbyszka do alkierza, pachnącego całkiem żywicą i miętą,
 6015  1,11|                 i parę gomółek z daleka pachnących.~Zycha, mającego już w głowie,
 6016  1,26|                błogosławić ustawioną na pachnącym sianie wieczerzę. A wtem
 6017  2,14|         pomieszany z winem krzepiącym i pachnącymi ziołami.~Rybałt, a raczej
 6018  2,18|                 obfitymi dżdżami drzewa pachniały wilgotną korą, a z leśnego
 6019  2,11|              tego nie dożyjem, ale tacy pachołeckowie, jako ci dwaj, dożyją i
 6020  2,11|                 tak jak inne szlachetne pacholęta i sami rycerze. Z tych przyczyn
 6021  2,22|                o pół stajania od drogi. Pacholicy pilnowali kolejno koni,
 6022  2,10|                przy tym słodki jak miód pacholiczek, zarazem tak posłuszny,
 6023  2,13|                 za mną.~I dawszy rozkaz pacholikowi, poprowadziła Czecha z sobą
 6024  2,30|          rycerzem Maćkiem do Spychowa w pacholikowych szatkach przyjechała, a
 6025  1,2 |                 biodrach, idącym wzdłuż pachwin i zapiętym nisko wielką
 6026  1,20|                o miłości, że równie jak pączek kwiatowy przygrzany słońcem
 6027  1,21|               do połowy odwalonym;~lecz padając, przygniótł Zbyszka. Obaj "
 6028  1,30|               twarzą pogrążoną w cieniu padającym na nią od pęku skór, zawieszonego
 6029  2,19|             przyłbicą.~Z głębin leśnych padała na nich ulewa strzał, ale
 6030  2,19|             niektórzy, udając zabitych, padali na ziemię; niektórzy stali
 6031  2,1 |                Na świętego Liboriusza z Padebornu! To albośmy nie twoją zbójom
 6032  1,30|                 wasz i tutejszych ludzi padłby na pobożnych rycerzy, i
 6033  1,19|               wszystko ujrzeli, co mam, padlibyście na twarze nie tylko wy,
 6034  2,28|           złamała go zupełnie, albowiem padłszy na piersi Juranda, objął
 6035  1,1 |               uczynię tego, to mi konie padną albo krowy sparszeją, albo
 6036  1,25|               boleść srogą, ale choć ty padnij pani do nóg, bo ja nie mogę -
 6037  2,29|                do mieszkanek ziemskiego padołu są podobne.~- Dopiero coś
 6038  1,27|          zaprzęgi, można było poznać po pagórkach śnieżnych, chociaż nie wszystkie
 6039  2,33|              Władał i czuwał, jak włada pająk rozpiętą siecią, której
 6040  2,3 |               mucha bywa łupem i karmią pająka.~Więc porzuciwszy poprzednią
 6041  2,15|             klęski.~I rwały się jak nić pajęcza wszelkie układy, a rwały
 6042  1,6 |           rozmawiać ze stróżą i tylko z pajęczyny, pokrywającej coraz obficiej
 6043  1,16|        niespodziane dla nikogo słowa:~- Pakliby który z was dwóch albo z
 6044  2,46|          przecie Bóg przysporzył. Stary Pakosz z Sulisławic - mówił -ma
 6045  1,5 |              się oddać w ręce przywódcy pałacowych łuczników.~A w sali tymczasem
 6046  2,2 |              chwiał płomieniem pochodni palących się w żelaznych kunach,
 6047  1,6 |                  kwadratową postać oraz pałączaste nogi Zyndrama z Maszkowic
 6048  2,24|                i błyszczące, a policzki pałają. W tejże chwili mignęła
 6049  1,6 |               sterczącego na nim kata z pałającym w słonecznym blasku mieczem,
 6050  1,20|             Maćka z Turobojów, albowiem pałał w duszy chęcią zmierzenia
 6051  2,35|               dziesięć okien, a którego palczaste sklepienie wspierało się,
 6052  2,33|                 wrócić im było chyba do Palestyny i strzec pątników dążących
 6053  1,11|               który stał przywiązany do palika.~- Wozy jeszcze nie nadeszły,
 6054  1,22|                nie zagarniali stad, nie palili wsiów, nie mordowali mężów,
 6055  1,27|        Ciechanowa szmat drogi i Zbyszka paliło jak ogniem, by co prędzej
 6056  2,33|                 fosą wieńcem olbrzymich palisad, za którymi dopiero na zachód
 6057  1,5 |            Otrzymawszy wbrew woli króla paliusz na arcybiskupstwo gnieźnieńskie,
 6058  2,9 |                się przed oczyma młodego paliwody. "Nie dość się Maćkowi nie
 6059  1,26|               Wigilię Bożego Narodzenia palono te ognie dla gości, czy
 6060  1,2 |                wyciągnąwszy swój różowy paluszek, dotknęła nim białej jedwabnej
 6061  1,2 |                dłonie, poczęła wykręcać paluszki, zapłoniona i zmieszana.~
 6062  1,26|             zawiei najstarsi ludzie nie pamiętają.~- To może niezadługo tu
 6063  1,9 |          powtarzać wzruszonym głosem:~- Pamiętajże ty o mnie, kwiatuszku najmilejszy,
 6064  2,11|             opatrzyła.~Księżna zaledwie pamiętała jego twarz, ale przypomniała
 6065  2,36|                 Gładka była zawsze, ale pamiętałem ją prostą dziewką, a teraz
 6066  2,48|             jakich najstarsi ludzie nie pamiętali. Zbierano tedy tysiącami
 6067  2,25|            nienawiść przeciw Krzyżakom, pamiętano bowiem żywo wszędzie zdradę
 6068  2,33|           basztą Św. Wawrzyńca a basztą Pancerną wwiódł ich na inny dziedziniec,
 6069  1,19|         powiedział sobie, że przy takim paniątku będzie się miało i gościnność
 6070  2,9 |               zsiadając z konia.~- Jest panicz ze Zgorzelic z Czechem -
 6071  1,2 |               pachnące - mężom obficie, paniom po trochu, lecz rycerskość
 6072  2,14|           osłodę w myśli, iż będzie obu pannom strażą i opiekunem, lecz
 6073  1,6 |               śmierci królowej ma prawo panować w Królestwie, czyli też
 6074  2,2 |          chociaż zebrali się na naradę, panowała cisza, albowiem czekali
 6075  2,26|            dziwiąc się milczeniu, które panowało między jadącymi na przedzie.~
 6076  2,17|         kilkadziesiąt, które niewolnicy pańscy karmili z ręki u toku. Hlawę
 6077  1,25|                 do spowiedzi i do Stołu Pańskiego, przybierz mnie przeto jak
 6078  2,46|                 tak wyglądali dwornie i pańsko. Zbyszko zmężniał, rozrósł
 6079  2,49|                   bo żaden tak potężnym państwem nie władnie. A stary rycerz
 6080  1,26|                   Naprzód do Ciechanowa państwu się pokłonić i nabożeństwa
 6081  1,3 |                 a po kądzieli i obecnie panująca królowa, władczyni jednego
 6082  2,1 |              głośno, aby zagłuszyć gwar panujący w sali:~- Na mękę Zbawiciela
 6083  2,11|              czynił zawsze, jeśli nie z panującym miał do czynienia.~A księżna
 6084  1,19|               królem polskim a pruskimi pany o ziemię dobrzyńską... Mówi
 6085  1,5 |          infułatów, siedział jako poseł papieski po prawicy króla. Dwie księżne
 6086  2,15|                 i w Pradze, i na dworze papieskim, i w innych królestwach
 6087  2,18|            młode jagodzisko i ząbkowana paproć. Zmoczone obfitymi dżdżami
 6088  2,45|                  Tak to ją sławiono i w parafialnej Krześni, i po sąsiednich
 6089  1,9 |         najprędzej dojechać do jakowejś parafii, w której Maćko mógłby przyjąć
 6090  2,24|                nim, że się czarną magią parał, ale moc i sprawiedliwość
 6091  1,6 |          zwiastuny zdrowia, to jakiegoś paralityka, który nagle odzyskiwał
 6092  2,31|          swoboda, wracano przeto zwykle parami, a że nie chodziło o to
 6093  2,19|          strzemię pękło mu od zbytniego parcia i spadli obaj na ziemię.
 6094  1,16|                Zatrzymali się aż w rogu parkanu, gdzie leżały wielkie kamienie
 6095  2,19|           wspinając skrwawionego konia, parł na oślep w środek zastępu.
 6096  2,33|           większość rycerzy krzyżackich parła do niej, czując, że trzeba
 6097  2,11|               strasznej śmierci.~Konni "parobje" chcieli i tak zaraz siadać
 6098  2,8 |               ludzie przedtem, więcem z parobkami w pomoc skoczył, i Bóg dał,
 6099  2,26|                 wydał odpowiedni rozkaz parobkom, którego posłuchali z ociąganiem
 6100  1,21|          albowiem droga była daleka i w parowach leśnych leżały już głębokie
 6101  2,25|          rozległe grzęzawy lub głębokie parowy, na których dnie szumiały
 6102  1,20|               już pokryte sędzielizną i parskające konie dla księstwa, gości
 6103  1,19|                w milczeniu, tylko konie parskały, wyrzucając z nozdrzy słupy
 6104  1,1 |               brzękania, ludzkie głosy, parskania koni i śpiewy. Zdziwili
 6105  2,31|         chwilami przygryzał go, aby nie parsknąć, a i Zbyszko w innych czasach
 6106  1,2 |         Widzicie no! A co za łup wezmę? Parszywe kożuchy i nic więcej. O,
 6107  2,19|       napastników chciały się cofać i - parte z tyłu - nie mogły. Na ogół
 6108  1,16|             może byście też podesłali z paru szpylmanów do Krześni.~-
 6109  2,49|            gołej ziemi albo na mokrej i parującej od żaru słomie, lecz wielu
 6110  2,4 |               miłościwy panie! Już mnie parzyła spychowska ziemia i małom
 6111  1,27|                 wlewali w gębę, a potem parzyli go w łaźni, gdzie też począł
 6112  1,16|                 kordami i lutniami przy pasach.~Zbyszko podziwiał wielce
 6113  1,3 |             przy wielkim ołtarzu drgały pasemka świateł rozmaitych, pomieszane
 6114  2,11|                nogi przybrane w obcisłe pasiaste nogawiczki zadrżały pod
 6115  2,5 |                się na krużgankach jak w pasiece, w której pszczoły przygrzane
 6116  2,26|              się całymi gromadami duchy paskudne, ale Hlawa, który był zuchwały
 6117  1,13|                ropą. - Tyle będzie tego paskudztwa w człeku mniej, to i musi
 6118  2,46|        pochodniach aż do rana. Wtedy to pasł oczy i radował się w sercu
 6119  2,49|             blask ognisk drgał krwawymi pasmami w poprzek drogi.~Rycerze
 6120  1,6 |                 ramionami i powrozami u pasów. U nóg ich stał pień i trumna
 6121  1,6 |            chciał sprzeciwić się panu i pasowanemu rycerzowi, którego codziennie
 6122  2,23|               Pomsta ci nie ucieknie, a pasowanyś jest rycerz. Jakże to? Związanego
 6123  1,27|      przyjechali, było już po północy i pasterka kończyła się właśnie w zamkowej
 6124  1,21|           zwrócił się znów ku nim i jął pastwić się nad nieszczęsnym rumakiem,
 6125  2,2 |          nadrobić odwagą i pozamykać im paszczęki, bo i to także pomyślą,
 6126  2,48|     południowego spoczynku, przeżuwając paszę powolnie i jakby w zamyśleniu.
 6127  1,5 |                można. Umiał powiedzieć: Pater noster, qui es in coelis,
 6128  2,44|               codziennym nosili włosy w pątlikach kształtu grzyba, co miało
 6129  1,16|                poczęły się im jeżyć pod pątlikami. Zachowali zaledwie tyle
 6130  2,10|                 chciały trzymać się pod pątlikiem, na całą postać smukłą a
 6131  1,6 |            nawet złocistych przepasek i pątlików padał szczęśliwemu młodziankowi
 6132  2,11|              znów długie - i nosił je w pątliku, tak jak inne szlachetne
 6133  1,25|              odzież - z różańcem i małą pątniczą tykwą u pasa. Mówiąc dobrze
 6134  1,30|                 który ma na sobie szaty pątnicze, ostaniecie tu do mego powrotu,
 6135  1,30|            zatrzymawszy się nagle przed pątnikiem, począł mu się bystro przypatrywać,
 6136  1,19|          świętemu Jerzemu!~- Nasz ci to patron. Witajcie, panie, w podróży.
 6137  2,25|              niebiesiech jednego więcej patrona-męczennika.~- Powiedzieliście wszelako,
 6138  2,43|                 pobożny człowiek o swej patronce. W ten sposób miłość jego,
 6139  1,3 |                 także i Jan z Tolomei - patronowie nasi w światłości wiekuistej
 6140  1,3 |              się rozkosz bez granic - i patrzącemu na nią zdawać się mogło,
 6141  2,18|                ze strzałami na plecach, patrzącym z tyłu mogłoby się wydać,
 6142  1,13|                poty uderzyły. Ale jest: patrzaj! To rzekłszy, pokazał Zbyszkowi
 6143  1,27|                znajdziem i na gościńcu. Patrzałem ja dobrze, czy na których
 6144  2,35|              kiedyś spotkać z Polakami, patrzali na nich niechętnym okiem,
 6145  2,18|           niezwyczajnego, jak gdyby się patrzało na ów dziw zwany gomon,
 6146  1,22|              się do Zygfryda i rzekł:~- Patrzcieże, w co się sprawiedliwość
 6147  1,11|               się Zbyszko? co?~- A, nie patrzyłam!~- To przypatrzże mu się
 6148  2,43|               nie brak. Jużci, Jagience patrzyłby się młodszy jakowyś chłop -
 6149  2,44|               zapytała:~- Czego się tak patrzysz?~- Wadzi ci?~- Nie wadzi
 6150  1,18|                 bitki okrutnie sprawna. Patrzże, jako Cztana z Rogowa i
 6151  1,2 |                 albo krótkim mieczem, z pawężą albo bez. Nowotny to jest
 6152  1,22|                 Jurandem do Szczytna?~- Paxl - rzekł de Lowe. - Ten rycerz
 6153  1,13|                 czuję jeno, jako mi pod pazdurami brzęka i zbyrczy...~- Zadziera!
 6154  2,30|                Boże! polecą też wióry i paździerze z Niemców, polecą!...~-
 6155  1,12|               kłaczek suchych konopnych paździerzy, które wnet strzeliły jasnym
 6156  1,9 |           skądeś ty na to kochanie taki pazerny, bo ani twój rodzic nie
 6157  1,6 |              cudna - twarz królewskiego pazia ze złotym włosem, uciętym
 6158  1,16|              szaty, jakie nosili zwykle paziowie. Czterech dworskich ludzi
 6159  2,48|               zrozumieli, że on do niej pcha głośno i nie tylko głośno,
 6160  2,50|                 gorzał wprawdzie wojną, pchał do niej i spieszył się do
 6161  2,14|            razie czego zaraz którego tu pchnę z nowiną.~- Bóg zapłać.
 6162  2,7 |           głosem. Lecz w tej chwili coś pchnęło go w piersi z siłą tak straszliwą,
 6163  2,35|                wyszarpie albo cię nożem pchnie". Więc goście zadziwieni
 6164  2,7 |             Łatwo mógł stracić język od pchnięcia włócznią między zęby, łatwo
 6165  1,16|            karczmy z błonami z wołowych pęcherzy mało przepuszczały światła -
 6166  1,1 |                gotowość ad concessionem pecuniarum; dlatego też nieraz zdarzało
 6167  1,19|            trzaskać, bo wszystko w niej pęcznieje. Nie skrzat to już taki,
 6168  1,10|              było, a to przecie okrutny pęd. Obaczcie: nie tylko żeleźce,
 6169  2,48|             głosem:~- Hej! żeby nie one pędraki, poty by ja ci u nóg leżała,
 6170  2,42|          wiadomość, siadł na koń i w te pędy poleciał do Zgorzelic.~-
 6171  2,17|             dochodzić wołania koniuchów pędzących stada ku obozowi.~ ~
 6172  1,12|               czy on za nimi w skok nie pędzi - a on tymczasem w boru
 6173  1,21|                w tak zwaną otokę, miały pędzić wszelkie żywe stworzenie
 6174  1,32|             drzewem i słomą... Skotarze pędzili bydło. Od jezior wieziono
 6175  1,6 |                 uginać się, trzeszczeć, pękać - i w kilka pacierzy później
 6176  2,19|              zatrząsł jak dom, w którym pękają ściany, rozszczepił się
 6177  2,27|        niewiasty, obarczone zbywającymi pękami ziół i kwiatów, śpiewały
 6178  2,40|                bo tam beczki z małmazją pękatsze.~- Ba! przecie jest nowa
 6179  2,19|        wyciągnąć z siodła. Ale strzemię pękło mu od zbytniego parcia i
 6180  1,2 |                 tego wiskania parę łbów pęknie - to mu jeno sława z tego
 6181  1,25|            zbroję, po której zagięciach pełgały czerwone światełka od ognia,
 6182  1,2 |                poty nie puścił, póki mu pełnego wożą grzywien mistrz nie
 6183  1,26|            dozór stateczna szlachcianka pełniąca obowiązki gospodyni.~Lecz
 6184  1,25|           Zakonu wedle rozkazania braci pełnić są obowiązane. A którą takowa
 6185  1,18|               swoich skomorochów, w mig pełniuśką izbę naklął i taki był sądny
 6186  1,4 |              osób, przywdziewali na się pełny rynsztunek bojowy. Był wprawdzie
 6187  2,22|               dróżce, a przynajmniej na perci leśnej, którą nieraz ludzie
 6188  2,11|             jednym bisiorem brylantów i pereł, cała zaś kraina zdawała
 6189  1,2 |            wiązany, z przodu zaś mający perełki prawdziwe. Następnie wdział
 6190  1,5 |                tkaninach, w łańcuchach, perłach, w złotych manelach i pierścieniach,
 6191  1,1 |             królowej złotogłowem szytym perłami wysłać i takiż baldachim
 6192  1,15|               cunctisque sese defensare permittunt! Ot, dlaczego i im dałem
 6193  2,29|               kilkanaście lat później w Perpignano, gdzie w obecności cesarza
 6194  1,5 |                 azjatyckich, po granice Persji i brzegi Aralu. Maćko, który
 6195  2,26|                przez sprzączkę, uczynił pętlę - i wstąpiwszy na siodło,
 6196  2,8 |               studzien? mało powrozów i pętli na szyję?~- Dla Boga żywego! -
 6197  1,19|                Cylii, skąd mnie wuj mój Petzoldt, kustosz, zabrał. Krzyżacy
 6198  1,19|          zakonników, a z nimi wuja mego Petzoldta, a zasię Mikołaja koniowi
 6199  2,12|            dzieje.~Jagienka, śmielsza i pewniejsza siebie od Sieciechówny,
 6200  2,48|                 do Krakowa, aby jakiejś pewniejszej wieści zasięgnąć. Zabawił
 6201  1,21|           dwórek, rzekł po niemiecku:~- Pewniem już w raju i aniołowie są
 6202  2,14|              każdym jednak razie wieści pewnych zasięgniesz, boć tam znajomków
 6203  2,4 |              tylko księżna i zapytał:~- Pewnyżeś, że Bóg będzie z tobą? Skąd
 6204  1,3 |               kajam się przed Tobą i od piąci ran Twoich wspomożenia błagam,
 6205  1,2 |                chłodu, a że to już kury piały, nie chciałam pobożnych
 6206  1,2 |              się dopiero, gdy na odgłos piania kurów i dzwonów kościelnych
 6207  1,1 |               Litwa i rozsypie się jako piasek, a nie rozsypie się, to
 6208  1,5 |                którego cień padał przez piaski arabskie na Egipt, a przez
 6209  2,40|                 się też na Ławicy wedle Piasków i poszczerbili się wzajem,
 6210  1,2 |          Zbyszka, raz jeszcze przetarła piąstkami powieki - i zaraz potem,
 6211  1,11|              rozweselić, złożyła dłoń w piąstkę i śmiejąc się, poczęła udawać,
 6212  1,24|             chory - odrzekła, wkładając piąstki w oczy.~- Nie bój się, nic
 6213  1,20|         łatwością, albowiem, jak i inni Piastowie mazowieccy, posiadał siłę
 6214  2,14|               boska was wszystkich i ją piastuj e!~To rzekłszy, wrócił do
 6215  1,1 |              dobytkiem i wężami żyją; w piciu i jedle nie znają pomiarkowania.
 6216  1,4 |           Długolasu, który z niejednego pieca chleb jadał - zachował pogodne
 6217  2,48|               wziąć udział w wojnie "na piechtę" - albowiem chcieli pomścić
 6218  1,19|                różne: są całkowite i na pięćset lat, i na trzysta, i na
 6219  1,1 |                który kniaź włosy trefi; pieczoną rzepą żyją, nad wszelkie
 6220  1,20|                 i parą podnoszącą się z pieczonych mięsiw. Za nimi widać było
 6221  2,2 |               Światłości, miej w swojej pieczy Zakon, gdy przyjdzie do
 6222  2,22|                 i nie odstępować jej ni piędzią podczas bitki.~Szli szybko
 6223  1,7 |              wyłuskanych orzechów, dwie piędzie kiełbasy, misa jajecznicy
 6224  2,11|               zakwitły przylaszczki - i piegże podnosiły między gałęziami
 6225  2,33|                  znów składy, śpichrze, piekarnie, szatnie, ludwisarnie, niezmierny
 6226  1,29|              Wszystko to było ułożone z piekielną zręcznością i młody rycerz,
 6227  1,3 |                którzy radziej staroście piekielnemu niżeli Tobie służąc, przeciwko
 6228  2,4 |             wiem tylko, że to łgarze są piekielni - bez wstydu, bez czci i
 6229  2,23|           prawisz? Hańba ci, boś katu i piekielnikowi pomagał! Hańba ci, boś na
 6230  1,4 |              strachu, gdyby mi się taki piekielny wielkolud pokazał.~- Hej!
 6231  2,2 |            złość polską i związki ich z piekielnymi mocami...~- I niech nas
 6232  1,5 |          wychowana na świetnym dworze i piękniejsza od wszystkich współczesnych
 6233  2,43|                a teraz stał się jeszcze piękniejszy, istny królewicz, podobien
 6234  2,14|              niej chęć pożegnania się z pięknym giermkiem. Wyszła tedy zmieszana,
 6235  2,43|           troskliwość, jaką okazywała w pielęgnowaniu Zbyszka, ale i tej troskliwości
 6236  2,45|                 mu za ciasno w domowych pieleszach, w rodzimych granicach,
 6237  2,10|          błotach łęczyckich miały swoje pielesze siły nieczyste, a mianowicie
 6238  2,21|               okazać, że ubogi, pobożny pielgrzym nie cofa się przed żadnym
 6239  1,30|            Podróżni.~- Jacy podróżni?~- Pielgrzymi.~- Skąd?~- Ze Szczytna.~-
 6240  1,13|               się za wami przyczyni, to pielgrzymkę do Krakowa, do jej grobu
 6241  2,11|                 nędzarza kilka drobnych pieniążków.~- Słuchajcie -rzekła. -
 6242  2,24|              trzeci do chaty i siadł na pieńku, który wczorajszego wieczoru
 6243  1,5 |           perłach, w złotych manelach i pierścieniach, obecnie - a nawet od lat
 6244  2,43|               tracąc stopniowo ziemskie pierwiastki, zmieniała się coraz bardziej
 6245  1,3 |            chrztem świętym nie został z pierworodnego grzechu obmyty.~Po tych
 6246  2,7 |             terminu, na który obiecywał pierwotnie Rotgier wrócić, dni dwa,
 6247  1,20|               Danuśką porównywać, ale i pierwszeństwa dla niej wymagać. Pomyślał
 6248  1,14|                do wody i tyla! mnie nie pierwszyzna, a ciebie nie chciałam puścić,
 6249  2,1 |              pierzchać, jak stado owiec pierzcha przed wilkiem, który jednym
 6250  2,1 |             minęło, poczęli się cofać i pierzchać, jak stado owiec pierzcha
 6251  2,20|               Maćkiem w dalszą pogoń za pierzchającymi Niemcami. Nie była to pogoń
 6252  2,29|                 w szrankach, a Maurowie pierzchali na sam widok jego zbroi
 6253  2,46|              Cztana teraz żona po pysku pierze, bo choć jest chłop mocarny,
 6254  1,27|           przysłali od księcia. Co było pierzyn w domu, to go nimi przykryli
 6255  1,7 |               Amylejówna podarowała tez pierzynę zacną, jeno nie wiem, czy
 6256  1,4 |       Królestwie. Rybałci opiewali go w pieśniach jako wzór honoru i męstwa,
 6257  2,17|           wesołym gwarem żołnierskim, z pieśniami i szumną muzyką, widział
 6258  1,15|                Zychem i rad podaje ucha pieśniom, nie tylko duchownym, lecz
 6259  1,25|           poufałości dopuszczana, ale i pieszczona, więc chwyciła ją za szyję
 6260  2,23|                pomogły łagodne słowa ni pieszczoty, ni zaklęcia - Danusia nie
 6261  2,24|               że po drodze napotka inne piesze oddziały z miast i zamków
 6262  1,19|              twój rycerz" - to ona jeno piętami przytupuje: "Wróci! wróci!" -
 6263  1,10|               niż do płaczących. Święty Pieter też powie tak: "Trzeba go
 6264  1,5 |                 mu się zaraz czerwonymi piętnami, oczy poczęły błyskać.~-
 6265  2,49|              Cała noc z czternastego na piętnasty lipca była dziwnie zmienna
 6266  1,10|             Socha, i Jaśko z Dąbrowy, i Pietrko z Miłosławia, i Szczepiecki,
 6267  2,33|          Wysokim Zamku i olbrzymie mury piętrzące się jedne nad drugimi -
 6268  2,1 |                  gdyż doszli do sali na piętrze, w której Jurand miał stanąć
 6269  2,18|     wysokopienny bór, a po obu brzegach piętrzyły się pościnane dla otwarcia
 6270  1,14|                 na się sapią, ale potem piją razem w gospodzie w Krześni,
 6271  1,14|               od czasu gdy Maćko począł pijać niedźwiedzie sadło, widywali
 6272  2,43|                 się na zbój, rozpustę i pijactwo - albo też, żeniąc się młodo,
 6273  1,1 |              widzieć w gospodach kupców pijących za pan brat ze szlachtą.
 6274  2,9 |               młody zaś, choć zwykle po pijanemu zwady szukał, tym razem
 6275  1,11|                  A czemu nie jesz i nie pijesz? Jagienka, nalej i jemu,
 6276  1,30|               nam do Spychowa.~I począł pilić, by siodłano konie. Jakoż,
 6277  1,10|         Dobrogost, i Jaśko z Lazewic, i Pilik Mazur, i Warsz z Michowa,
 6278  1,23|             ruszono ku granicy. De Lowe pilił, albowiem rozumiał, że po
 6279  1,6 |              zmęczył, bo droga długa, a pilnom jechał.~- Hej! po co wam
 6280  1,22|                Danusia oraz inne dwórki pilnowały chorych i warzyły dla nich
 6281  2,44|                 z niewiastami, niby dla pilnowania, aby w posłudze nie było
 6282  2,36|              ogląda, a w nim Danuśkę.~- Pilnujesz go?~- Pilnuję, ale ksiądz
 6283  2,15|           postanowił jechać "wielkimi i pilnymi drogami", nie zatrzymując
 6284  1,11|                 w łosi kubrak i okrągłą pilśniową myckę, taką, jakich używano
 6285  2,1 |        potrzebowali obu rąk, władał jak piórem jedną. Nie szukał życia,
 6286  2,44|                  podniósł ją w górę jak piórko i począł krzyczeć w zapamiętaniu:~-
 6287  1,19|              dukatów dobrym złotem. Mam pióro ze skrzydeł archanioła Gabriela,
 6288  2,5 |           ogromniejszy, drudzy zaś pawi pióropusz mieniący się cudnie na śniegu,
 6289  1,29|             olsnął od nagłego uderzenia pioruna, po czym nie odrzekł nic,
 6290  2,26|            niecierpliwy syk i warczenie piorunów, które hamował jeszcze anioł
 6291  2,23|           rozwiązali jej nogi, żeby ich pioruny zatrzasły! a gdy się pospali,
 6292  1,19|                 rdzy z kluczów świętego Piotra... Ale wszystkiego wymienić
 6293  2,34|           musieliście tu chorzeć?! Jako Piotrowin wyglądacie.~- Bo choć słonko
 6294  2,14|                 ją może i wskrzesi jako Piotrowina, któren wstawszy z grobu,
 6295  2,11|                 Mówili też o Jurandowym pisaniu.~- To już nie ludzkie sądy
 6296  2,30|              mną wiosłować, i jakowegoś pisarza... A zaś chodziło im, by
 6297  1,14|                 słysząc tylko żałośliwy pisk czajek i rybitew nad głowami.
 6298  2,24|                 cenić. Wił się tedy jak piskorz, tym bardziej że Wolfgang,
 6299  2,11|           wędlin, a zwłaszcza wędzonych piskorzów, od których roiły się wszystkie
 6300  1,23|             brat Szomberg i jeśli słowo piśniesz -to wspomnij na dzieci Witolda..."~-
 6301  1,5 |                  Sam Witold, chociaż go piszą wielkim kniaziem, rządzi
 6302  1,20|          policzki, tuląc się do niego i piszcząc przy tym z wielkiej radości
 6303  2,19|             przerażenia, począł grać na piszczałce, przy czym uśmiechał się,
 6304  2,17|             wreszcie podniósłszy do ust piszczałkę, wyrzeźbioną z wilczej kości,
 6305  1,13|                 to tak dziewki w oknach piszczały, jakby je kto z tyłu stojący
 6306  1,6 |            bielały dwa złożone na krzyż piszczele ludzkie. Wówczas ustała
 6307  2,49|               uderzając do wtóru jednym piszczelem końskim o drugi, co czyniło
 6308  1,11|             siadł na zydlu i włożywszy "piszczkę" w usta, a następnie, rozstawiwszy
 6309  2,6 |               wysłannik, a ja mistrzowi piszę tak: Skoro się swego czasu
 6310  1,1 |             następnie do ust naczynie z piwem.~Stary zaś rycerz dodał:~-
 6311  1,19|                 mów mi na takie zimno o piwie, chyba o grzanym, ale jeśli
 6312  1,4 |          sukiennice, ratusz z olbrzymią piwnicą, w której sprzedawano piwo
 6313  1,32|              dwojgu, nie zaś w ciemnych piwnicach krzyżackich. Ale wola boska!...
 6314  1,26|             mówił sobie w duszy - bo to piwożłopy i koste-ry, a dziewka uczciwa
 6315  1,25|                   Nie czyń mi tego! nie płać mi złem za dobre i niedolą
 6316  2,32|               na niego za takie słowa: "Płacę, bom dał rycerskie słowo,
 6317  2,50|                 las kopij i z barwnymi "płachetkami" na kształt drobniejszych
 6318  1,1 |                 o gotowy grosz łatwiej, płacili zwykle za herbowych.~Tak
 6319  1,17|                się sprzeczali, jeno za-~płacim, co każecie, i pod nogi
 6320  1,17|               mamy, i co się należy, to płacimy, jako stoi w "liście" i
 6321  1,26|                pełną cienko pokrajanego placka i opłatków, którymi książę
 6322  1,10|                to widzicie! A potępione płaczą. Wolę ja iść do śpiewających
 6323  1,10|              iść do śpiewających niż do płaczących. Święty Pieter też powie
 6324  1,5 |                serce zmiękło wobec tych płaczów jak wosk w cieple. Nie kochał
 6325  2,10|               ci ślepia nie obeschły po płakaniu za Hlawą, a teraz się już
 6326  1,27|              ówdzie kilka ciemniejszych plam, ale były to także wilki,
 6327  2,7 |           naokoło oczu i przy skroniach plamy błękitne. Na policzkach
 6328  1,2 |              która więcej o śpiewaniu i pląsach niżeli o odpocznieniu myśli.~
 6329  1,26|            jednak jeden z nich podał mu płaską misę, pełną cienko pokrajanego
 6330  1,30|           wyjechawszy z boru na odkrytą płaszczyznę, na której leżał wśród bagien
 6331  1,27|            można było dojrzeć na białej płaszczyźnie śniegowej, gdyż chmury odsłoniły
 6332  1,30|           wreszcie myśli poczęły mu się plątać, a boleść stała się tak
 6333  2,46|        doskonale. Gospodarka szła jak z płatka. Bory były znacznie wycięte;
 6334  2,2 |                 i poświstem zawiei oraz płatkami śniegu.~- W imię Ducha Światłości!
 6335  2,35|              wasza cześć na Przedzamczu płatnerskie majsternie. Kują tam młoty
 6336  1,4 |              najsłynniejszych w świecie płatnerzy, takie, na jakie najbogatsi
 6337  2,25|          widywali przy zachodzie słońca pławiące się w rumianych, wygładzonych
 6338  2,10|            klecha, ba. nawet i niejeden pleban wspominali go z wdzięcznością.
 6339  2,10|                trafili na wiele dworów, plebanij, a gdzie ich nie było, to
 6340  1,20|          surowych jeszcze, ale rosłych, pleczystych, płowowłosych, poprzybieranych
 6341  1,25|                czyni. Ave Maria, gratia plena...~Po czym wyszedł z izby
 6342  2,20|             jeńców? - spytał Zbyszko.~- Płoć jeno, żadnej szczuki. Była
 6343  2,48|                wiesz, że ja tam niezbyt płochliwa, i że ni kusza, ni sulica
 6344  2,24|                 jego biło nie tylko nie płochliwe, lecz aż nazbyt zuchwałe
 6345  2,23|           przestrach podobny do takiego płochliwego przestrachu, jaki okazują
 6346  1,4 |                 młodzianek więcej przez płochość przyrodzoną wiekowi niźli
 6347  1,4 |              kształt dzwona, i w białej płóciennej osłaniającej od kurzu opończy,
 6348  2,10|              tak nie ufa jako biskupowi płockiemu - kończył przeor - i że
 6349  2,11|               Gdy wyruszyli w dalszą ku Płockowi drogę, wiatr osuszył nieco
 6350  2,15|                już stada, już wszystkie płody ziemi nam zabrali; już nam
 6351  1,5 |               ziemię wykupi i potomstwo płodzi, jako Bóg człowiekowi przykazał.
 6352  1,27|          kaganki i jechali wśród dymu i płomieni, w które wiatr dął z taką
 6353  2,17|          strzelać iskry, potem błysnęły płomyki, które rosły i wzmagały
 6354  1,30|                 który padał na niego od płonącego w kominie ognia.~- Gdzie
 6355  1,3 |             miecza na gardzieli, albo z płonącym pułapem nad głową. Nie ubezpieczą
 6356  2,43|          spotykały się nagle, a wówczas płoniły im się twarze i wypukła
 6357  2,22|          szczęście obawy te okazały się płonne, gdyż na następnym postoju
 6358  1,11|                 który drzewo rąbał koło płota, chciał jej do zsiadania
 6359  1,25|                zasuło całkiem śniegiem; płotów i kołowrota prawie nie można
 6360  2,46|                 wszystkie chałupy - ba! płoty nawet, jeno to domo-sko
 6361  2,11|             piekła poniósł. Słyszeli we Płowcach ludziska harmider taki,
 6362  1,19|                 mnichowie! mało im było Płowców! Śmierć jest nad nimi, a
 6363  2,42|                 oklep, bez kapelusza na płowej czuprynie i zakrzyknął im
 6364  1,7 |                 bielały odtąd na polach płowieckich, Wojciech zaś wrócił do
 6365  1,20|               ale rosłych, pleczystych, płowowłosych, poprzybieranych już jak
 6366  1,21|                 polanie. Jeden z turów, płowy, olbrzymi, niemal potworny
 6367  1,21|                 stada lekkonogich sarn, płowych jeleni i łosiów o łbach
 6368  1,8 |                 płowym włosem i również płowymi wąsami, z twarzą dziobatą
 6369  1,21|               uderzyć. Z potwornych ich płuc wydobywał się głuchy ryk
 6370  2,7 |          Zygfryd z chciwością wciągał w płuca rzeźwe i nieco mroźne powietrze.
 6371  2,9 |                 nich przysięga tyle, co plucie na wodę. Ale może mnie Matka
 6372  2,38|               ja! Topór głębiej orze od pługa... Pana i dziecko to bym
 6373  2,31|                polegnę, albo dziewicę z plugawej paszczy ocalę i nieśmiertelną
 6374  2,38|            trzeba toporem i mieczem niż pługiem gospodarzyć. I to wszystko
 6375  2,1 |                Patrzcie, oto tu jeszcze pluje nam w oczy hardością i pychą!
 6376  2,23|              nie przygani, tobie w oczy plunie. Opamiętaj się, prze Bóg!~
 6377  2,37|            Posłuchajcie, co powiem! Nie płuży smutek nikomu, a przez to
 6378  1,6 |               plwacie?~- Jakoże nie mam plwać, kiedy mi na pół piędzi
 6379  1,6 |            rzekł:~- To tak ciągle krwią plwacie?~- Jakoże nie mam plwać,
 6380  1,6 |                 między żebrami utkwiło! Plwałbyś i ty - nie bój się. Ale
 6381  2,11|            widział i tyla krwi ludzkiej płynącej...~Pokrzepiło się znowu
 6382  2,24|        przebiegł pędem ku strumieniowi, płynącemu w pobliżu wśród gęstwy i
 6383  1,4 |              nie tylko mlekiem i miodem płynący, ale spokojny i szczęśliwy.~-
 6384  2,46|             żadna niedola nie zmąci już płynących tak spokojnie jak jasny
 6385  1,6 |             nowe tłumy z okolicy.~I tak płynął dzień za dniem wśród ustawicznego
 6386  2,7 |             głowę przeze drzwi. Godzina płynęła za godziną, w zamku ustawał
 6387  2,33|            przylegały do Wisły. Stamtąd płynęli na szkutach krzyżackich
 6388  2,10|              Ale Jagienka, której życie płynęło dotychczas między Zgorzelicami
 6389  2,30|             którym spomiędzy kamiennych płyt wyrastały jarzęby i cisy.
 6390  2,26|                 tworząc we wgłębieniach płytkie jeziorka. Cała okolica była
 6391  2,28|       rzemieślnicy uciosali przez noc z pnia dębowego, wprawiwszy w wieku
 6392  2,16|          usadził Skirwoiłłę na sosnowym pniaku pokrytym niedźwiedzią skórą,
 6393  2,10|                  jakkolwiek wymoszczona pniami drzew, pogrążyła się i zaklęsła
 6394  2,14|                Załogi wycięli, zameczki po-burzyli, a teraz ci i do samych
 6395  2,34|                 i ci posłowie królewscy po-miarkują także, a zwłaszcza rycerz
 6396  1,17|               mu przypominać, że z tego pobicia Wilka i Cztana może dla
 6397  2,20|          odrzekł Zbyszko. Ale tymczasem pobiegli do ławy Skirwoiłłowych jeńców.
 6398  2,23|                zasnął. Niebo jednak nie pobielało jeszcze ani trochę i noc
 6399  1,1 |                tamci przegadają, a nasi pobiją.~- Będzie sława, byle Bóg
 6400  2,18|          zdawało się, że słyszą cieślów pobijających krokwie na nowym domu, i
 6401  1,14|          powiedzieli im tak: "Jeśli się pobijecie, to żadnego na oczy nie
 6402  2,21|                tak strasznie, jakby ich pobiła ręka olbrzyma.~- Wszelako
 6403  2,11|               przykrył... Nigdy ja tyła pobitego narodu na kupie nie widział
 6404  1,22|          trzasnąwszy drzwiami. Krzyżacy pobladli ze wściekłości, a pan de
 6405  1,6 |                sprężystym, ale z czołem pobladłym. Chwilami patrzył na tłum
 6406  2,13|              się do Hlawy:~- W tym jeno pobłądził, że was tu odesłał. Po co
 6407  1,20|                 głośne, że pomimo całej pobłażliwości, z jaką patrzano na podobne
 6408  1,27|                razie chciał przepatrzyć pobliskie zaspy, olszniak, a potem
 6409  1,7 |             Niemców, zbójnicy-rycerze z pobliskiego Śląska napadli na ich gniazdo,
 6410  1,13|                 z Duchem Świętym jest w pobliskości. A wy, że dziewczynie zaraz
 6411  2,38|             niej i rzekł do Jagienki:~- Pobłogosławcie nas, panienko.~ ~
 6412  1,10|              turów i żubrów, nocami zaś pobłyskiwały spośród leszczynowej gęstwy
 6413  1,20|            poczęli między sobą mówić:~- Poboćkał ci ją przy księżnie! Wierę,
 6414  1,19|               powstrzymał konia, gdyż z pobocza leśnego ozwał się jakiś
 6415  1,18|            ludzi, koni, psów, a zarazem pobodzone oszczepami lub postrzelone
 6416  1,23|            kogoś pewnego.~- Poślę jedną pobożną niewiastę, całkiem Zakonowi
 6417  2,11|            panie, do odwiedzenia naszej pobożnej i skromnej stolicy?~- Uczciwy
 6418  1,26|                Wolej mi w mieście ludzi pobożnością budować, świętym towarem
 6419  1,1 |                następnego roku woda nam pobrała. Potem brat umarł, a jak
 6420  2,20|              biegł w stronę, gdzie byli pobrani przez Skirwoiłłę jeńce.
 6421  2,22|                 i nie zdążyli się w nim pobudować. Gdzie im się schronić?
 6422  1,20|                  Ano, zaczekamy, aż się pobudzą - odpart Maćko. - Przecie
 6423  2,22|            zerwał się pierwszy Zbyszko, pobudził innych i o świcie ruszyli
 6424  1,1 |                 hajże na Niemców! Zamki poburzył, popalił, rycerzy pobił,
 6425  2,24|       pouciekali do Skirwoiłły, częścią poburzyli się i pomordowawszy tu i
 6426  2,16|               na wyspie. Ni tam wsi nie poburzym, ni stad nie zagarniem,
 6427  2,1 |                wiedziała nawet nic ojej pobycie w zamku, jednakże ci, którzy
 6428  2,8 |                 zbliżyła się do Maćka i pocałowawszy go w rękę, rzekła:~- Niech
 6429  1,20|           ustach i na twarzy świeże jej pocałunki. Niegdyś dawała mu je ona
 6430  2,42|               wzięt był przez nas i ten poćciwy de Lorche. Oto Bóg dał,
 6431  2,43|              gdy sprawy wojenne i bitwy pochłaniały jego uwagę, przestał tęsknić
 6432  2,9 |                to tak ten włochaty pysk pochlastał, że go rodzona mać nie poznała.
 6433  1,6 |                 aby się Lichtensteinowi pochlebić, jeno że taki jest wyrok,
 6434  2,24|             Wolfgang, któremu widocznie pochlebiły Maćkowe słowa.~Po czym zasiedli
 6435  2,32|                kom-turów, nie szczędził pochlebnych słów, a chwilami uderzał
 6436  2,11|                 się dla niej w hołdach, pochlebstwach i obsypywali ją hojnie darami;
 6437  2,48|               go sobie zjednać darami i pochlebstwy tak przechodzącymi wszelką
 6438  1,5 |                albowiem uwagę młodszego pochłonął całkowicie dwór królewski.
 6439  2,18|              jedliny - jakby ich ziemia pochłonęła. Człowiek się nie ozwał,
 6440  2,45|          niejeden rycerz mógłby się nią pochlubić. Nic to dla niej było w
 6441  2,19|                te stawały się w leśnych pochodach wielką zawadą;~natomiast
 6442  2,18|            wypoczynku ruszyli śpiesznym pochodem na północ. Ciemnym wieczorem
 6443  2,7 |            jeszcze straszniejszy. Toteż pochodnia zadrżała nieco w ręku kata,
 6444  2,46|                 rycerzami przy smolnych pochodniach aż do rana. Wtedy to pasł
 6445  1,27|                z koni i poczęło świecić pochodniami, po czym zaraz jeden zawołał:~-
 6446  2,24|         Gotteswerder, ta jednakże, jako pochodząca z dalekiej komturii, nie
 6447  2,17|                między nimi i miedziane, pochodzące z dawnych czasów, kiedy
 6448  1,19|                  lubo czysta, zdradzała pochodzenie z dalekich stron. Nie chciał
 6449  1,3 |                 mazowieckich, z którego pochodzili królowie Władysław i Kazimierz,
 6450  1,15|            olbrzymi rękaw swej sukni.~- Pochowaj się, dziewucho - rzekł -
 6451  1,22|                dadzą na mszę. A mnie tu pochowają albo w Ciechanowie.~- Chyba
 6452  1,23|               zabił. Tak jest: to on!~- Pochowajcie noże, aby się nie spłoszył -
 6453  1,7 |          śmierci, ale wprzód was godnie pochowam; a jeśli Pan Jezus da wam
 6454  1,7 |             wracać do Bogdańca, aby być pochowanym wedle ojców na cmentarzu
 6455  1,1 |                    Cóże to za Ryngałła? pochutnica jakowaś czy co? Żywo!~-
 6456  2,1 |                 szyi, na którym wisiała pochwa miecza.~Chcieli też widocznie,
 6457  2,20|               duszy takiego uczynku nie pochwalał.~Tymczasem Zbyszko ochłonął
 6458  2,32|               albo mieszczanin mógł się pochwalić nie tylko dostatkiem, lecz
 6459  2,10|               spostrzegł to jednak, ale pochwalił go tylko za górne obyczaje,
 6460  1,1 |                  za pasem nóż w rogowej pochwie, przy boku zaś krótki kord
 6461  1,23|                może się zdarzyć, że ich pochwycą.~- Tedy wyprzemy się i ich,
 6462  1,23|               pochwycić?~- Ta. A gdy ją pochwycim, Jurand nasz.~- Nie wszystko
 6463  2,7 |                sam był we własnym kraju pochwycon, a przecie czynnie się nie
 6464  2,3 |             oznajmiający, że córka jego pochwycona została nie przez Krzyżaków,
 6465  2,32|             całe ziemie żyzne, bogate i pochwycone przez Zakon od Bóg wie jak
 6466  1,7 |               częścią wytracił, częścią pochwytał - i wielu potem rozdarował.
 6467  2,20|            kniei, dopóki wszystkich nie pochwytano. Za czym stary rycerz z
 6468  1,8 |             rozchodziły się wieści to o pochwytanych gościach, ochotnikach, którzy
 6469  2,8 |           dziewka co rok by rodziła bez pochybyjako ona jabłoń w sadzie". Więc
 6470  1,4 |          niepewny, czy w niego godzą.~- Pochyl kopię! - wrzeszczał Zbyszko,
 6471  1,25|        zawstydzone oczy dłonią albo też pochyla się i odpowiada:~"A któż
 6472  1,10|                Kopij nawet nie będziemy pochylać ni mieczów dobywać Jeno
 6473  1,25|                ty, Danuśka" - na co ona pochylała za każdym razem swą przetowłosą
 6474  1,19|              siedząc prosto na koniach, pochylali raz po raz przybrane w żelazne
 6475  1,21|               śnieg nogami. Inne dwórki pochylały też często twarze ku kuszom,
 6476  1,1 |             służy. A chrobre są! Nieraz pochyli się rycerz, kopię przed
 6477  2,19|          piersiach, brzuchu i biodrach, pochyliły się pod ciężarem, nim zaś
 6478  1,21|                 oprzytomniał - i widząc pochylone nad sobą zatroskane twarze
 6479  2,17|      burtini-kas". Wojownicy słuchali z pochylonymi głowami i oczyma utkwionymi
 6480  1,5 |           Został mu jednak zawsze dawny pociąg do Krzyżaków. Nawet i teraz,
 6481  1,6 |               kasztelana. Rycerze i lud pociągnęli na zamek, w którym pod niebytność
 6482  1,5 |                 jednak, mimo wszystkich pociech, zdejmowała go okrutna tęsknota,
 6483  1,24|               samej czasem śluzy z oczu pociekną! Sprawiedliwie mówię!...
 6484  2,11|            wzięli. Chciało im się, żeby pocierpiał przed śmiercią tyle, ba!
 6485  1,18|          podarował... Ale ja rada byłam pocierpieć, byle Zbyszko poczet miał
 6486  2,4 |           rzekła:~- Boże cię wspomagaj, pociesz i błogosław!~ ~
 6487  1,5 |               odwiedzał go codziennie i pocieszał, jak umiał. Rozmawiali żałośnie
 6488  1,19|             wiedział, co pocznie potem.~Pocieszała go tylko myśl o wielkiej
 6489  1,13|            radości nie widziałem.~Bo mi pocieszno w sercu... Zadziora wyszła,
 6490  2,31|              Jamont, a jeszcze bardziej pocieszyła ją Jagienka, która towarzysząc
 6491  2,42|          okrutnie razami miecza i topom pocięte. Maćko płonął z ciekawości,
 6492  2,21|                była trupami Zmujdzinów, pociętych tak strasznie, jakby ich
 6493  2,1 |               kuny od pochodni. Jeden z pocisków trafił go w czoło nad brwiami
 6494  2,48|            skłoniwszy się im życzliwie, pocwałował w siwym obłoku dalej. Spotkali
 6495  2,13|             Czech. - Gdy nasz młody pan poćwiartował rycerza Rotgiera, tak stary
 6496  1,32|            których ze stryjcem pozwali, poćwiertował, w Lichtensteina też bił,
 6497  1,23|               że kilku wisielców Mazury poćwiertują, nie stanie się przez to
 6498  2,41|           sąsiada:~- Słuchajcie, nie ja począłem sprawę, jeno opat. Bóg wie,
 6499  2,50|             zwłaszcza że to był dopiero początek wojny. Gdyby choć na tym
 6500  2,10|               odurzającej bojaźni.~Lecz początkowo żądza przemagała w Czechu
 6501  1,7 |                Będę miał dwóch Turków w poczcie. Widzieliście kiedy Turków?~
 6502  1,19|         pomyślał, że Jagienka to jednak poczciwa z kościami dziewka - i wstrzymał
 6503  2,12|              Ona zaś przychodziła, gdyż poczciwe jej serce litowało się nad
 6504  2,38|                radą:~- Żeby tak znaleźć poczciwego człeka, co by tu rządził
 6505  2,6 |                   ale nie was, a usłużę poczciwie - wam.~ ~
 6506  1,26|            rycerzowi. Więc ucieszył się poczciwy giermek, bo chociaż miłował
 6507  2,11|                pas, wypogodził oblicze, poczekał, a następnie gdy księżna
 6508  1,32|           szubienicy ku lasom. Wreszcie poczerniało niebo i cisza nastała zupełna.~"
 6509  2,8 |          gałęzie w zimowym cichym śnie. Poczerniały też wnet bory. Na łąkach
 6510  2,5 |            topory, osadzone na dębowych poczerniałych toporzyskach, dłuższych
 6511  1,13|             jeszcze gorzej: guz urósł i poczerwieniał, a sam Maćko zesłabł bardzo,
 6512  1,17|       wyrachowanie zawiodło, więc zaraz poczerwieniało mu oblicze i począł sapać.~-
 6513  2,9 |                 a następnie usadzili na poczesnym miejscu za stołem. W mig
 6514  2,10|               największego zawalidrogę, poczęstuje, to zwykła rzecz, a ludzie
 6515  2,24|              Wolfgang od niego zaczynał poczęstunek. Z rozmowy dowiedział się
 6516  2,35|               mnóstwa potraw i obfitego poczęstunku przykrzyła się nieco gościom