bold = Main text
      Tom,    Rozdzial                               grey = Comment text

10113  2,1 |          szczerze na to, o co spytam?~- Spieszcie się, panie - rzekł przewodnik.~-
10114  1,23|                 A następnie poczęła się śpieszna rozmowa morderców:~- Ludzie
10115  2,21|          Krzyżakami rozprawie.~Temu zaś śpieszno było, albowiem trawiła go
10116  2,33|               zblednie, póki świat cały śpieszy mu na pomoc i póki gromy
10117  1,27|              Chodźcie do izby.~Lecz oni spieszyli się i nie chcieli wejść,
10118  2,41|              Jednakże staremu rycerzowi śpieszyło się okrutnie do domowych
10119  1,3 |              góry, to wewnątrz blanków, spiętrzone, wyniosłe i jaśniejące złotem
10120  2,19|               również było odróżnić, że śpiewa nie więcej niż kilkunastu
10121  1,26|          księżna wielce po swojej miłej śpiewaczce tęskniła. Grywa jej teraz
10122  1,2 |                  i oddaj nam naszą miłą śpiewaczkę!~- Chwacko ci ją ułapił! -
10123  1,6 |           dzieci, krzycząc wniebogłosy, śpiewając, wyciągając ręce ku Danusi
10124  2,14|                a jako ta ptaszyna polna śpiewające! Bóg dzieci miłuje i nad
10125  2,28|          zapraszać ku sobie, a oni szli śpiewający szerokim błoniem, pod ogromną
10126  1,10|        potępione płaczą. Wolę ja iść do śpiewających niż do płaczących. Święty
10127  1,11|             niespodzianie przypomniało. Śpiewajcie dalej.~- A może wam smutno
10128  1,5 |           świecie i jako władca, i jako śpiewak, i jako jeden z pierwszych
10129  1,2 |                pieśnią, którą w Zatorze śpiewałaś.~Usłyszawszy to, dworzanie
10130  2,27|      zbywającymi pękami ziół i kwiatów, śpiewały na przedzie pieśni pobożne -
10131  1,5 |                 zagranicznych. W Rzymie śpiewano "Te Deum". W ziemiach polskich
10132  2,28|                lament i ten żal na wpół śpiewem, bo nie umiał ów lud inaczej
10133  1,5 |               myśl z powodu dziecinnych śpiewów, które nagle ozwały się
10134  2,23|              imię Ojca i Syna, i Ducha, śpijcie spokojnie!~I przeżegnał
10135  1,1 |                to pozwoleństwo, gdyż po śpiku widzenia cudowne we śnie
10136  1,31|                któremu naprzód rozkazał spisać swą ostatnią wolę, potem
10137  1,3 |           Alwastra i Maciej z Linkoping spisali jej objawienia, w których
10138  1,5 |               Miłościwy panie! Oto jest spisana skarga o zniewagę, jaka
10139  2,48|              godzinami, słuchając ich i spisując ich wiadomości. Niektórzy
10140  2,34|               jeńców, które nasz pisarz spisywał. Był naprzód bednarz tutejszy,
10141  2,49|              Zbyszko. - Mówił mi, że mu spiż na dzwonach zbrzydł i że
10142  1,10|                 czasem dojeżdża, więc w spiżami będą pustki, ba, i w domu
10143  1,6 |                i takim bólem, jakby one spiżowe serca dzwonów uderzały wprost
10144  1,6 |              dzwony, napełniając miasto spiżowym dźwiękiem i płosząc stada
10145  2,29|            uczynią. Ty okup von Badenom spłać, zaś za mnie zażądaj we
10146  1,15|               Miał on wprawdzie z czego spłacić sumę zastawną, a nawet wyliczył,
10147  2,49|                  ustąpiłem, który mi je spłacił. Pięć roków temu byłem w
10148  1,5 |            objąwszy go za szyję, skryła spłakaną twarz na jego ramieniu -
10149  1,21|                i póki pierwsza krew nie splamiła białej śnieżystej podścieli.~
10150  2,3 |                zabijać, musieli w końcu splątać siecią strasznego męża,
10151  2,2 |                 tedy powiedzcie, iż nim splątaliśmy siecią wściekłego męża,
10152  2,7 |              bólu i wściekłości rycerza splątano siecią, knechtowie chcieli
10153  2,48|            cisnął coś na kształt wieńca splecionego z łozy i wierzbiny pod nogi
10154  2,41|    powichrzonych włosach, ale z pięknie splecionym warkoczem i z piersią opiętą
10155  1,19|       wydobywali ze skrzyń w alkierzach spleśniałe worki z grzywnami na wojenną
10156  2,34|                 Myślałem, że do szczętu spleśnieję. Dychać też nie ma czym
10157  1,7 |           Jagienkę z Mocarzewa, z którą spłodził Zbyszka. Maćko zaś, pozostawszy
10158  1,7 |                lat później ożenił się i spłodziwszy dwóch synów, Jaśka i Maćka -
10159  2,6 |          Jagienkę ze Zgorzelic. A Czech spłonął, potem przybladł nieco i
10160  2,10|               na nią takim wzrokiem, że spłonęła pod nim, po czym zapadło
10161  2,14|                  Wyszła tedy zmieszana, spłoszona, z bijącym sercem, z oczyma
10162  2,5 |                i szczyty baszt, a które spłoszone niezwykłym ruchem, kołowały
10163  1,23|           Pochowajcie noże, aby się nie spłoszył - mówił Danveld. - Ja znów
10164  2,26|              Nikogo przy nim?~- Nikogo. Spłoszyłem jeno wilka, który go obwąchiwał.
10165  2,2 |                 już w szpitalu.~Zygfryd splótł powtórnie dłonie nad głową:~-
10166  1,4 |                 nasi, że byle w garście splunąć, a od ucha toporem machnąć,
10167  2,1 |                  waląc ludzi na podłogę spluskaną posoką, jak burza wali krze
10168  1,7 |               też, że ustawicznie krwią spluwa i jeść nie może. Kwarta
10169  1,14|                upływie jednej zdrowaśki spłynął na powierzchnię brzuchem
10170  1,3 |            wątpił, że z takiego podarku spłynie błogosławieństwo i pomyślność
10171  1,11|                nad brwiami, a po bokach spływające w złotych zwojach na ramiona -
10172  1,5 |                przyciętymi nad brwią, a spływającymi w długich kędziorach z boków
10173  2,33|             tysiące żelaznych dłoni. Tu spływał pieniądz z całego kraju,
10174  1,20|         niedawnymi czasy tymi to borami spływała zwykle na Mazowsze, omijając
10175  1,5 |                    Jakoż wszystkie oczy spoczęły teraz z miłością na tym
10176  2,11|            dopomóż Bóg, jako wprzód nie spocznę, nim go dostanę".~- Także
10177  2,23|              snem kamiennym.~- A wy nie spoczniecie, panie? - spytał giermek.~-
10178  2,22|          pokrzepić jadłem i snem. Przed spoczynkiem zapowiedział jednakże Zbyszko
10179  2,22|           zwierz i ptactwo miało się ku spoczynkowi. Gdzieniegdzie tylko wśród
10180  1,20|            strudzon wczorajszymi łowami spoczywa dotąd, ale że już warzy
10181  1,6 |          szersza część trumny, w której spoczywała głowa zmarłej, znajdowała
10182  2,17|       przyrzucili ją nimi tak grubo, że spoczywali jakby na najsuchszym miejscu.
10183  2,22|              młodzian jednakże padł pod spód, ale w tej chwili baczny
10184  1,11|                  kryty zielonym suknem, spódnicę z samodziału w prążki i
10185  1,2 |           następnie Zbyszko prześliczne spodnie, w których jedna nogawica
10186  1,10|                że to nie całkiem mu się spodobało, zaraz mu garścią wąsy wydarł...~-
10187  1,2 |               zieloną u góry, różową od spodu, a pod nią jakby wąską,
10188  1,11|              mediolańska, którą stryjko spodziewający się śmierci sprzedał, a
10189  1,30|               ku granicy, napaść na nie spodziewających się napadu Niemców, wziąć
10190  2,29|               się też po rozumie Tolimy spodziewałem. Czemu zaś nie jechał do
10191  1,17|             skojca nie uwidzicie.~- Nie spodziewaliśmy się i tego.~- Ale wiedzcie,
10192  1,6 |                zwłaszcza ubóstwa, które spodziewało się obfitych zysków z jałmużn
10193  1,5 |                przez fortunę nad własne spodziewanie, musi myśleć ustawicznie
10194  1,26|                zaraz poczęła mu mówić o spodziewanym przyjeździe Juranda. Oto
10195  1,15|             Zycha i opata na przyłapie, spoglądających przed się na pogodny świat
10196  2,10|                 coraz bardziej łakomego spoglądania na te wszystkie doskonałości
10197  1,5 |                 żyli jeszcze, i na tych spoglądano ze czcią nadzwyczajną. Nie
10198  2,48|                go Krzyżacy do Malborga, spoili winem i uzyskali od niego
10199  2,7 |           głosem:~- Ot, pożegnam cię... Spojrzę ci w twarz raz ostatni,
10200  2,18|              wyspę i ten zamek ubiec!~- Spojrzyj jeno na tych ludzi - rzekł
10201  2,49|        zbliżając się do konia Powały. - Spojrzyjcie jeno na miesiąc i patrzcie,
10202  1,9 |           lepiej, bo oddychał równiej i spokojniej. Zbudził się dopiero, gdy
10203  2,45|          odczuwały rody, rozpierał całą społeczność, tak iż była jakby war,
10204  2,31|              krewna, i czuł, że lepszej spólniczki do smutku i większej litości
10205  2,48|               przed laty wykupiona, i o sporach nadgranicznych, o jakowymś
10206  1,17|              Opat, który spodziewał się sporów i targów, wielce był takim
10207  1,5 |          ostatecznym. Trumnę ci kazałem sporządzić dębową, taką, że i kanonicy
10208  2,11|             niezłomnej woli. Prawda, że sporzej by było jechać bez nich,
10209  2,33|                i na wszelkich wojennych sposobach. Mistrz, wiedząc, że na
10210  2,7 |               duszy, myśląc teraz o tym sposobie. Radował się również na
10211  2,25|               łosiów lub jeleni. Czasem spostrzegali też dymy zwiastujące obecność
10212  2,43|                nim jak war w garnku - a spotężnione czystością i długim wypoczynkiem
10213  1,19|               już groźną i rzekł:~- Nie spotkacie się, powiadam, póki się
10214  2,20|            gdyby bowiem został rozbity, spotkaliby ciągnących ku zamkowi Niemców.
10215  1,2 |                dla Ryngałły ślubowanie. Spotkaliście urodziwszą?~- Co mi ta jej
10216  2,24|                rycerz. Ale czemu to nie spotkaliśmy go w drodze?~- Bo widać
10217  1,8 |           zajmowała księżna.~Dworzanin, spotkawszy przed drzwiami pachołka,
10218  1,16|                kościele zapewne cię oni spotykają. Coże wówczas robią?~- Służą
10219  2,43|                także, że spojrzenia ich spotykały się nagle, a wówczas płoniły
10220  1,2 |               mojej pani położyć.~Na to spoważniała księżna i spytała:~- Nie
10221  2,22|              Wówczas spojrzeli na się i spoważniały im twarze, a serca poczęły
10222  1,25|              tylko na śmierć ludzie się spowiadają, a tym bardziej że idą święta,
10223  1,6 |             kasztelana! do kasztelana!" Spowiednik podniósł oczy w górę, zmieszał
10224  1,32|               czereda, która z początku spozierała na niego w milczeniu, poczęła
10225  1,19|                  że inaczej mogliby się spóźnić na łowy, które chciał widzieć
10226  1,13|               Jagienka pozwolić. On zaś spożył je łapczywie wraz z półbochenkiem
10227  1,5 |                i wyciągnąwszy przed się spracowane na wojnach ręce, mówił ze
10228  1,26|              dam.~- A przykazanie jest: spragnionego napoić. Nowy grzech!~- To
10229  2,6 |              musiał zajmować się innymi sprawami, o tyle znosił po prostu
10230  1,22|              zniecierpliwiony de Lowe - sprawcie, by Jurand zachorzał i dziewkę
10231  2,24|            burzyć się w sercach przeciw sprawcom jej niedoli. "Jużci, katowskie,
10232  1,23|                  ale postanowił jeszcze sprawdzić, o ile jego podejrzenia
10233  2,11|                się wydawać wielkoludem. Sprawdzili też, że był zupełnie ślepy.
10234  1,24|            rzekł książę.~- Pan Jezus to sprawi - ozwała się księżna, która
10235  1,30|             lubo zrazu uczuł ulgę, jaką sprawia zawsze wyznanie rzeczy długo
10236  2,25|              chciano tam już wprawdzie "sprawiać" Zygfryda, ale ten lub ów
10237  1,3 |             wrażenie, ów zaś. tyniecki, sprawiał tym większe, że pod względem
10238  1,12|            chodzi, i - mimo bólu, który sprawiało mu każde poruszenie utkwionych
10239  1,21|             żubry, uderzając na wojsko, sprawiały w nim zamieszanie* - dziwili
10240  1,13|               że często osobą własną po sprawiedliwej stronie staje i niemiłych
10241  2,5 |                a o Zygfrydzie mówią, iż sprawiedliwszy od nich, choć okrutny. Chwalże
10242  1,20|                Maćka i pod tym względem sprawiła mu zawód zupełny.~- W borach
10243  2,47|                nawet i tyle, ile wyście sprawili. Ślubowaliście śmierć Lichtensteinowi -
10244  2,10|            Zbyszka. Wiadomości o opacie sprawiły im smutek i kłopot. Mieszkał
10245  2,25|                go nam, panie; już my go sprawim! I prosili tak natarczywie,
10246  1,2 |               hojny - a ciebie już zna. Sprawisz się, to obficie nagrodzi.
10247  2,17|                 wojownik doświadczony i sprawny. Skończywszy, kazał im iść
10248  2,26|                Raciążu.~Ale mając ludzi sprawnych i dobry sprzęt obronny,
10249  2,33|                 miesięcy obowiązki jego sprawował naprawdę Kuno Lichtenstein,
10250  1,11|           pieniędzy. Jakoż opat rządził sprężyście. Siłę roboczą Bogdańca powiększył
10251  2,5 |              dłuższe, ale wątłe i mniej sprężyste od potężnych, pokrytych
10252  2,11|                pod opieką gospodarnej i sprężystej króla Kazimierzowej ręki.
10253  1,6 |                  Szedł krokiem równym i sprężystym, ale z czołem pobladłym.
10254  1,26|        poczynały mu się sypać - pierwej spróbuję zagrzać piwa na popasie,
10255  1,23|                 i ukazał w uśmiechu swe spróchniałe zęby spod grubych warg.~-
10256  1,3 |                 z nim do Tyńca, gdzie w sprosności oboje żyli, gdy żaden ksiądz
10257  1,1 |            mecherę widziałem, od której sprośny smród z daleka w nozdrzach
10258  2,14|              dawnym boju Jurandowym ze "sprośnymi Krzyżaki", a oni, podparłszy
10259  1,3 |          śpiewaniu nikt w całym świecie sprostać mu nie mógł. A raz, gdy
10260  2,29|            świat cały. Żaden rycerz nie sprostał mu nigdy w szrankach, a
10261  2,3 |            przybywa i co go do Warszawy sprowadza.~- Jestem brat Rotgier -
10262  2,33|                 przecie po schodach nie sprowadzacie.~- Nad stajnią, która jest
10263  1,2 |          rzadkie podówczas, bo z daleka sprowadzane, włoskie, na które też rzucili
10264  1,23|            okrył mu czoło i zemdlał.~Po sprowadzeniu wozu ułożono go na słomie
10265  2,7 |                też zaraz, żeśmy Juranda sprowadzili jeno dlatego, by go zgubić,
10266  1,25|              sąd ostawi, a sama się nie sprzeciwia, gdyż kto się Zakonowi albo
10267  1,19|                jego wzięła; na to żadne sprzeciwianie się Jurandowe nie poradzi.
10268  1,11|         zawtórować.~Oni zaś poczęli się sprzeczać, nikt bowiem nie chciał
10269  2,11|                    zawołał Czech.~- Nie sprzeczam się i ja też, że prawda -
10270  1,1 |                 przez sito. Lecz dalszą sprzeczkę przerwał podróżny wojak,
10271  1,11|               spodziewający się śmierci sprzedał, a to wiecie...~-Wiem! No!
10272  2,39|                skoro Spychów nie został sprzedany, Zbyszko wolał, aby została
10273  1,4 |             olbrzymią piwnicą, w której sprzedawano piwo świdnickie, dżinghus,
10274  2,42|                 Na koniec po pierwszych sprzętach nie mógł już wytrzymać Maćko
10275  1,19|               nim okutych trzy z godnym sprzętem, a ludzi pocztowych jest
10276  2,38|               drogich skór, kosztownych sprzętów i stad, więc Maćkowi chodziło
10277  1,11|              szop, w których były wozy, sprzęty myśliwskie, sieci, i tak
10278  1,5 |             nawet, którzy z całej duszy sprzyjali Zbyszkowi, rozumieli, że
10279  1,18|              nie udobrucha, aż wreszcie sprzykrzyła mu się niepewność i czekanie
10280  1,30|               dokazać.~Tymczasem tamtym sprzykrzyło się długie czekanie, więc
10281  2,7 |              się rzeczywiście straszną. Spuchłe ogromnie i poczerniałe uszy
10282  2,47|              dawnych czasów znajomość - spuściłem im się z tajemnicy, dlacze-gom
10283  2,14|                 od łez i od senności, i spuściwszy powieki, stała tak przed
10284  2,16|           chybaby wypadkiem. Ale krainę spustoszym, wsie i miasta popalim,
10285  2,44|                 taki obyczaj? - pytała, spuszczając oczy, Jagienka.~- Nie tylko
10286  1,30|                  niecierpliwił się, gdy spuszczano most na fosie, za którą
10287  2,23|                popowracali wkrótce z po spuszczanymi głowami. Maćko począł ich
10288  1,21|             zaraz po odezwaniu się trąb spuszczone zostały ze smyczy. Jeden
10289  1,19|                 bramach zamkowych i nim spuszczono most, nastała głęboka noc.
10290  2,7 |                zjawił się znowu ze łbem spuszczonym ku ziemi, biegnąc z wolna
10291  2,25|              abym cię żywięcego panu na Spy-chowie mógł dowieźć!" Takie były
10292  2,27|         miłosierny!... Poczekaj choć do Spycho-wa! poczekaj! poczekaj! O Jezu!
10293  2,28|                 serca zbrojnej czeladzi spychow-skiej i poczęli bić włóczniami
10294  1,30|          nieprzystępna.~- Czy to już ku Spychowowi jedziem? - zapytał Zbyszko.~-
10295  2,26|                Czecha, i noc spędzona w spychowskim więzieniu, i niepewność
10296  2,11|              głową i rękoma wezwyczaim! Spytacie go na ten przykład, czy
10297  2,1 |                 mi szczerze na to, o co spytam?~- Spieszcie się, panie -
10298  1,30|                przy ludziach. Natomiast spytawszy jeszcze, czy mają jakowe
10299  2,11|            znaleźli. Brali też ludzi na spytki. Jeden sam powiedział Zbyszkowi,
10300  1,2 |                 bratanka, Zbyszka, panu Spytkowi z Melsztyna oddam, pod którego
10301  2,48|            kowano wozy, czyniono zapasy spyży w krupach i wędzonym mięsiwie.
10302  2,5 |             błękitny pancerz Krzyżaka i srebrnawą mediolańską zbroję Zbyszka.
10303  1,2 |            przymknąwszy oczęta, poczęła srebrnym głosikiem:~Gdybym ci ja
10304  2,46|         przybrał się w świetną, naszytą srebrnymi i złotymi nićmi szatę, to
10305  2,35|            ubóstwo, jedzono na złocie i srebrze, a popijano małmazją, albowiem
10306  2,19|               płaszcza, jeno przeważnie średnia i drobniejsza szlachta pruska,
10307  1,2 |             drzwi weszła księżna - pani średnich lat, ze śmiejącą się twarzą,
10308  2,33|               powiódł rycerzy dalej, do Średniego Zamku, w którego wschodniej
10309  2,33|                może się porównać ani ze Średnim Zamkiem, do którego was
10310  2,22|                najczęściej tak bywa - i śród wszystkiej ślachty w naszym
10311  1,23|                zgodzić się na wszystkie środki, które wiodły do zemsty
10312  2,2 |      najwalniejszych i nieodzownych już środków zakonnego życia. Przeto
10313  2,33|                 daniny od jęczącego pod srogim jarzmem świeckiego duchowieństwa
10314  2,32|             dalszych ziemiach samowola, srogość i rozpasanie komturów deptały
10315  1,10|               widowisko:~Oto na chybkim srokaczu sadziła ku nim, siedząc
10316  1,4 |              taki uczynek popełnił, nie sromałbym się o darowanie winy prosić.~
10317  2,14|             dzieci do Prus, a niewiasty sromocili w oczach mężów i braci,
10318  1,15|                Dość krotochwil! Nie dla sromoty ja cię do dziewki porównał,
10319  1,9 |           pomyślał, że pewnie i Tatarzy srożej od nich nie wojują i że
10320  2,19|                  wreszcie zabrał się do śrub zamykających przyłbicę.~
10321  1,11|                głową, jakby ją miała na śrubkach, to w stronę Maćka, to w
10322  1,11|            potrzebowali łapy przez zimę ssać.~- A nie. Ale Jagience w
10323  1,11|                  spostrzegła wielką łzę staczającą się po palcach Zbyszkowej
10324  2,5 |           niemało wojen odbył i niemało staczał bitew bądź kupą, bądź w
10325  2,48|       rozmawiali, a tymczasem zdarzenia staczały się, jakby kamienie potrącone
10326  2,40|            pomnożył się nawet dobytek w stadach, a z niewielkiego stadka
10327  2,40|               stadach, a z niewielkiego stadka świerzop były już źrebaki
10328  1,3 |                 panny zbiły się ciasnym stadkiem koło pani i szły z wolna
10329  1,1 |               że nie może być nad takim stadłem błogosławieństwa boskiego,
10330  1,1 |                sytne piwo do glinianych stągiewek i nasłuchiwał ciekawie przygód
10331  2,16|                kazał przynieść czeladzi stągiewkę miodu, z której poczęli
10332  1,1 |               gospodarza, aby napełniał stągiewki.~- Toście, szlachetny rycerzu,
10333  1,4 |             wierząc, gdyż oto na ćwierć stai za nieznanym mężem ujrzał
10334  1,2 |         Chrystus! - ozwała się księżna, stając w pośrodku świetlicy.~-
10335  2,20|                Łękawicy, minął po kilku stajach wszystkich niemal Żmujdzinów
10336  2,22|                  gdyż najwyżej po dwóch stajaniach zarośla urywały się nagle,
10337  1,19|             jechać, to pojadę za wami o stajanie albo o dwa, ale pojadę,
10338  1,27|              tego, że Pan urodził się w stajence. Po mszy przyszła do Zbyszka
10339  2,33|                 nie sprowadzacie.~- Nad stajnią, która jest w dole i w której
10340  1,25|        cze-ladniej, inni przy koniach w stajniach. Wkrótce ognie w służebnych
10341  2,5 |             upaść, a wówczas zguba jego stałaby się nieuchronna. Widząc
10342  1,11|               Natomiast, nie mieszkając stale w Bogdańcu o dom nie dbał -
10343  2,45|                 ścian zabrał się pomimo stałej pomocy chłopów ze Zgorzelic
10344  1,30|        poniechać, ale nie mogło to być. Stałem się im zbyt ciężki i później
10345  1,3 |             dwór. Zbyszko klęczał przed stallami wśród Mazurów, bo tylko
10346  1,3 |              dwórki weszły z księżną za stalle, i polecał się opiece boskiej.
10347  1,5 |               tłoczył się, ile mógł, ku stallom, za którymi w pobliżu ołtarza
10348  1,5 |            Ujrzawszy ją, rycerze bliżsi stallów, jakkolwiek msza się jeszcze
10349  1,2 |                on, o ile posiadał cnotę stałości, nie przestawał jej być
10350  1,4 |                na mówiącego Maćka swymi stalowymi oczyma tak obojętnie, a
10351  1,6 |               wy-najdę? Byłem u księdza Stanisława ze Skarbimierza, aby do
10352  1,6 |              Wojciechem Jastrzębcem, ze Stanisławem ze Skarbimierza i z innymi
10353  1,6 |                czytać wyrok, a księdzem Stanisławom ze Skarbimierza, niosącym
10354  2,40|                 Prus, ludzie wszystkich stanów, zarówno Polacy jak i Niemcy.
10355  2,48|           państwa zrozumieli, że wybiła stanowcza godzina. Jakoż wybiła.~Raz
10356  2,32|                chce, księciem na Litwie stanowi - przeto się hamujcie, aby
10357  1,32|           wichrzyły się na podniesieniu stanowiącym dojazd do zamku, łopocąc
10358  1,5 |                  Czech, Niemiec i mogło stanowić o złej lub dobrej sławie
10359  1,22|                Nie wy prawa w tej ziemi stanowicie.~- Bośmy do tej pory cierpliwie
10360  2,32|               którego największą zaletę stanowiła olbrzymia siła ramienia,
10361  1,21|                 Mocarzewa, wybrał mu to stanowisko, wiedząc, że tym właśnie
10362  2,7 |                 latami, szedł omackiem, stąpając ostrożnie i szukając nogami
10363  2,18|       puszystych a miękkich, po których stąpały bez szelestu nogi wojowników,
10364  2,23|                mógł spać, a usłyszawszy stąpania, chciał wiedzieć, co to
10365  1,15|               mu roztropnie na pytania, starając się pokrzepić go i uspokoić
10366  1,9 |                i rozum macie bystry, to starajcie się wymiarkować, co to jest.~
10367  2,48|           Zakonu, którzy znali Witolda, starali się go sobie zjednać darami
10368  1,25|             dalej żale rozwodzić.~- Nie staram jeszcze i dziś - mówiła -
10369  1,10|             Jagienka będzie miała o was staranie, bo to w waszym dworze baby
10370  1,11|            patrzące. Była też przybrana staranniej niż poprzednio w lesie na
10371  2,5 |       rozważniej, jako aż do pierwszego starcia nakazywała ich dostojność
10372  2,34|              się z konia przy pierwszym starciu rycerz, choćby najmocniejszy,
10373  2,11|              kościołów i księży, a krew starców, niewiast i dzieci spłynęła
10374  1,19|              Wielkopolski i Małopolski. Starcy wydobywali ze skrzyń w alkierzach
10375  1,20|                rzekł:~"Zaliby do swojej starki tak wzdychał? Nużby szczerze
10376  2,33|             rybołówstwo między zamkowym staro-stą krzyżackim a okoliczną szlachtą,
10377  1,3 |              zakonników, by opowiedział starodawną a straszną powieść o Walgierzu
10378  1,6 |              mogło być lepsze prawo nad starodawny obyczaj, którego nie łamano
10379  2,48|            Krzyżacy napadli i zagrabili staropolski, zastawiony johannitom Santok.
10380  2,20|          krzywdzicielom, drapieżnikom i starościcom piekielnym przeciw wierze
10381  1,3 |                 zetrzyj, którzy radziej staroście piekielnemu niżeli Tobie
10382  1,3 |            Mazowsza. Istniały wprawdzie starożytne a możne opactwa benedyktyńskie
10383  1,26|                 gości, czy dla jakiegoś starożytnego zwyczaju, ale też i nikt
10384  2,30|                że moja księżna nie jest starsza od waszej panny Agnieszki,
10385  2,1 |            mniemaniu, że jeśli komtur i starszyzna znajdują się w innej części
10386  2,33|            mówiące litewską mową narody starte już były z oblicza ziemi.
10387  2,10|             więc nazajutrz, pożegnawszy staruszka przeora, ruszyli w dalszą
10388  1,2 |             przygodzić, a szlachcicowi, stary-li czy młody, to nawet chwalebna
10389  1,23|                raz tak: "Jeszcze między starymi w Malborgu znajdziesz godnych
10390  1,5 |            prawością; podziwiał mądre i stateczne twarze innych rajców lub
10391  1,5 |            zwady szukał! Wolej bym była stateczniejszego dla Danusi poszukała rycerza.
10392  2,31|             godzi. Zali taka to u niego stateczność i taka rycerska wiara?~Pan
10393  1,11|              jednym idą dwie pościele i statki, a na drugim spyża różna.
10394  2,9 |               dziewką okrutne są kary w statucie.~- To dobrze, ale granicę
10395  2,48|                ręce łatwo chodziły mu w stawach, a topór w nich aż warczał.
10396  2,49|               wyobrazić sobie Sanderusa stawającego z mieczem, rohatyną albo
10397  1,1 |             przesiekli, zamki po drodze stawiali i w końcu okrutnie Litwę
10398  2,34|             jest nic, bo co ręką ludzką stawiane, to ręka ludzka zburzyć
10399  2,21|                 twoim jeńcem na słowo i stawię się na wezwanie, dokąd każesz.
10400  2,24|              Puściłbym może i ja was na stawiennictwo, gdyby nie to, żeście psom
10401  1,23|                  zakręcił, aż chrupnęły stawy i kości - i dopiero usłyszawszy
10402  1,9 |            niemieckie żeleźce, i rzekł, stękając trochę:~- Drzewiej ludzie
10403  1,15|            postawił na swoim. Po drodze stękał trochę, nie przestawał jednak
10404  1,12|           odgłosy, podobne do ciężkiego stękania i poświstywania. Zbyszko
10405  2,7 |            jakby jedno głuche, głębokie stęknięcie i nastąpiła cisza.~Wreszcie
10406  2,11|            rzekłszy, zeskoczyła żywo ze stępaka i zatrzymawszy się tuż przed
10407  2,11|             Maćko z Jagienka wstrzymali stępaki, spojrzeli we wskazanym
10408  1,5 |           pociągnąć z Witoldem w dzikie stepy... Ale za czasu pobytu w
10409  2,18|             uszy, tak że gdyby nie broń stercząca w górę i nie smoliste łuki
10410  2,33|             domy, składy kul kamiennych sterczące na kształt piramid, cmentarze,
10411  1,6 |                 z zamku, to na pomost i sterczącego na nim kata z pałającym
10412  1,4 |            konia i nie pochylając kopii sterczącej w górę od strzemienia, patrzył
10413  1,30|                 most na fosie, za którą sterczał na wałach olbrzymi ostrokół,
10414  1,32|           dziecinny i jakby niezmiernie stęskniony głos począł śpiewać:~Gdybym
10415  1,5 |              miecze albo na topory, ale stłumił w sobie tę chęć, wspomniawszy,
10416  2,26|                 słyszy jakiś chrapliwy, stłumiony ryk i że ów ohydny upiór
10417  2,41|              Przed kłodą, którą z wałów stoczą, żadna zbroja nie uchroni,
10418  1,6 |                 wyszuka Lichtensteina i stoczy z nim walkę śmiertelną.
10419  2,27|             walki, jaką Zbyszko i Maćko stoczyli z Niemcami, przepełniły
10420  1,18|                sądny dzień, że tatuś do stodół uciekli. Dopiero wieczorem
10421  1,1 |       mieszczanin - pójdźmy na siano do stodółki; za wysoka to dla nas kompania.~-
10422  1,4 |              jeden z rybałtów~- Bo i my stoim - odpowiedział Maćko.~-
10423  2,1 |               Bóg sprawił, że jako pies stoisz przed nami, z powrozem na
10424  2,26|               miał bowiem zwierzęcą, ze stojącymi uszami, długą, spiczastą
10425  2,40|           Wyleci, jako to prawda, że tu stoję! - odrzekł młodzianek.~-
10426  2,33|             szczytem był Stary Zamek, a stokami - Średni i rozłożyste Przedzamcze.
10427  1,11|               od wędrownych kupców. Pod stołami leżały olbrzymie płowe skóry
10428  1,5 |                na opróżnienie której ze stolic, spodziewając się. że ją
10429  1,2 |                 jedzenia - i ruszono ku stołom.~Nikt jednak nie zajmował
10430  2,31|          niewiasty, wstały wcześniej od stołów, od króla, książąt i rycerzy,
10431  1,26|               zasiędą.~I poszli. W sali stołowej w dwóch kominach paliły
10432  2,21|               siły, że nic mu to - i ze stoma się potykać. Trzy razy się
10433  1,12|            Chrupały pod czyjąś ostrożną stopą suche gałązki, szurały opadłe
10434  2,33|               czuła do niedawna żelazną stopę krzyżacką ciążącą jej na
10435  2,48|               stare pancerze, nacierano stopionym w sałhanach sadłem łuki
10436  2,7 |             ostrożnie i szukając nogami stopni.~Nagle po kilku krokach
10437  2,19|             jakby się przeląkł śmierci.~Stopniała wreszcie garść krzyżacka.
10438  2,8 |             dziwnym głosem, że w Czechu stopniało serce do reszty:~- I tobie,
10439  2,43|            czegoś nie usłyszy, od czego stopnieje i rozpłynie się w niej dusza.
10440  2,49|                 w kuczki przy płonących stosach; niektórzy skracali sobie
10441  1,15|                 Zych.~- A spalili go na stosie.~- Za co?~- Bo gadał, że
10442  2,17|          wojowników zbierające się koło stosów z bronią. Bór zadrgał i
10443  1,2 |                   teraz jednak uznał za stosowne przemówić:~- Co do tego -
10444  2,50|           błaganiem, aby nabożeństwo do stosowniejszej pory w zaciszach leśnych
10445  1,6 |        podhalskich zbójników ów obyczaj stosuje niż do szlachty, ale zbyt
10446  2,48|              swych rządów nakazał, by w stosunkach z królem i Polską miasto
10447  2,8 |           Dlaczego? - zapytał prawie ze strachem Maćko.~- Bo gdyby mówili,
10448  2,22|           naprzód nie pojedzie, bo jest strachliwy -odrzekł Zbyszko - ale w
10449  1,6 |               wobec którego inne sprawy straciły wszelkie znaczenie w ludzkich
10450  1,5 |           Wreszcie stracić na tym - nie stracisz.~- Pewnie - rzekł Zbyszko -
10451  1,25|                będzie dla niego tak jak stracona. Tu wszyscy byli dla niego
10452  2,24|               Lorche, ale i tak żałował straconej nadziei zysku, na przybytek
10453  2,4 |               bo choćby mi też i żywota stradać przyszło, wolej mi śmierć
10454  2,14|            Jakoże ją może widzieć, oczu stradawszy? A ksiądz począł mówić na
10455  1,30|               to była za noc! Nic, jeno strapienie; nic, jeno żałość! Myślałem,
10456  2,4 |              Anna Danuta, sama do głębi strapiona stratą Danusi i litując
10457  1,25|                nastało milczenie; tylko strapione twarze okazywały, jakim
10458  2,41|               sam i krzepił się nieco w strapionej duszy.~Ona zaś przyjeżdżała
10459  1,32|        opamiętali się, że dzieli ich od straszego Mazura rów i mur, więc znów
10460  1,12|        poczuwszy ból, zagrzmiał jeszcze straszliwiej. Chcąc dosięgnąć Zbyszka,
10461  2,32|          Jurandzie i jego córce, oraz o straszliwych krzywdach, jakich się względem
10462  2,49|               nimi, gdyż oni w ucieczce straszniejsi niż w spotkaniu.~- Przypatrzmy
10463  1,8 |                jeńców i że imię Juranda straszniejsze było od owych wymysłów o
10464  2,7 |              rozkaz wydawał się jeszcze straszniejszy. Toteż pochodnia zadrżała
10465  2,5 |                w uderzeniach jego coraz straszniejszych był jakiś rozmysł, na który
10466  2,13|                 surowo żreć począł...~- Straszno słuchać. W imię Ojca i Syna,
10467  2,1 |              łamał, rozrywał i rozcinał strasznymi cięciami miecza tę zbitą
10468  1,6 |                 czynili w przewidywaniu strat śluby pobożne, aby Jagiełło
10469  2,4 |                 sama do głębi strapiona stratą Danusi i litując się nad
10470  2,22|              Macko znalazł bez trudu na stratowanej ziemi wyciski olbrzymich
10471  2,19|               widocznie zabezpieczyć od stratowania i złożyć gdzieś tymczasem
10472  2,13|                 chciałby krwią niewinną strawę popić... Ale kat, który,
10473  2,21|           dzięki tobie i wilcy mnie nie strawili, i pościg nie mógł mnie
10474  1,32|                na murach, a po spożyciu strawy zabawiali się znowu ciskaniem
10475  1,30|              całkiem do wilków podobne.~Strażnicy, poznawszy Juranda, poczęli
10476  2,12|                 na zwiady, gdy nagle ze strażniczego dębu dano znać, że jacyś
10477  2,11|          których jedno było kobiece. Na strażniczej wieży i na zamku powiewała
10478  1,6 |              głowy nawet i wówczas, gdy strażnik zagadał do niego, przynosząc
10479  1,26|             duszy, gdyż książę pozwolił strażom zejść. Naprzeciw gości wyszedł
10480  2,23|                 nadszedł Zbyszko, który strażował przed chatą i nie mógł spać,
10481  2,30|           powodu obecności króla bardzo strojni i świetni, że aż cały dziedziniec
10482  1,2 |                ona zaś rada, że jej tak strojny rycerz służy, jadła z wypchanymi
10483  1,6 |               kwiatami od całych gromad strojnych mieszczanek; w oknach na
10484  1,6 |                 dołu - i w tym świetnym stroju wydawał się oczom tłumów
10485  2,48|             jakby kamienie potrącone na stromych ścieżkach górskich nogą
10486  2,32|                Uradzono potem, że każda strona wyśle postów po odbiór jeńców.
10487  2,19|                szybkością czołem ku obu stronom lasu, aby bronić się od
10488  2,44|                 w sobie rozkochani, ale stropieni i milczący. Jagienka poczęła
10489  1,15|           śmiechem, od którego Jagienka stropiła się do reszty, tak że opat
10490  2,35|           grzebli ich w końcu psi.~Więc stropili się bardzo i rycerze, i
10491  1,20|                 spojrzała po ludziach i stropiwszy się okrutnie, z równą szybkością
10492  1,5 |        dalekości odszukał -odpowiedział stroskany Maćko. - Gdzie mnie o babach
10493  1,32|          Nieliczni ci, którym przypadło stróżować, jedli jednak na murach,
10494  2,28|        spychowskich, na których granicy stróżowali dniem i nocą zbrojni pachołkowie
10495  2,26|              przywykły od całych lat do stróżowania jeńców, spoglądał i teraz
10496  1,19|                 powiadam, póki się moje stróżowanie nie skończy. Nie pozwolę,
10497  2,35|              mając na widok takiej mocy struchlałe w piersiach serca.~- Na
10498  1,27|             zupełnie zdrów, a w dodatku strudził się nad miarę jazdą nocną,
10499  1,14|                  za tą gęstwiną głęboka struga, ale wiem miejsce, gdzie
10500  1,14|               jak sobie po jeziorkach i strugach bobrują.~Nagle jednak uderzyła
10501  1,14|              niejakim czasie trafili na strugę. Jagienka znająca dobrze
10502  1,19|          kulbaki zdejmować, by ją przez strugi przenosić, wodę jej z warkocza
10503  2,46|                 tak spokojnie jak jasny strumień dni życia. Do starości wojować,
10504  2,8 |          rozlana woda, wezbrały rzeki i strumienie. Radzi byli z takiej obfitości
10505  2,24|             Wody!" - przebiegł pędem ku strumieniowi, płynącemu w pobliżu wśród
10506  2,26|             potworzyła na gościńcu małe strumyki, które spływały z wesołym
10507  1,3 |              byle Niemiec nosi pawi lub strusi czub na hełmie". Z gości
10508  1,4 |                ale ona mu rodzona, a ja stryjeczna.~- Kocha król i was, miłościwa
10509  1,22|            rodzonej siostrze Witolda, a stryjecznej potężnego "króla krakowskiego",
10510  2,42|              Jagiełło przyjdzie w pomoc stryjecznemu bratu i że walnej wyprawy
10511  2,49|                przed sąd Zawiszy sprawę stryjka i zapytał, czy nie zadość
10512  1,16|               Ba, miałem dać na mszę za stryjkowe zdrowie i zabaczyłem, wrócę
10513  1,17|                co?~- A dałem na mszę za stryjowe zdrowie, i tyla.~Opat poruszył
10514  1,26|                Pomyślał też i o tym, że stryjowi, gdy się dowie o tym, co
10515  1,2 |                bowiem do wozów swoich i stryjowskich. stojących pod strażą służby,
10516  1,8 |                 nowina mi to! Spytajcie stryka. Na kopie alibo na topory,
10517  2,19|            leśnych padała na nich ulewa strzał, ale groty odbijały się
10518  1,10|              zastawnik, za czym założył strzałę i skoczył przed siebie w
10519  1,10|            kuszę i zbliżył się gotów do strzału ku leżącemu bykowi, którego
10520  2,19|               okap od hełmu, ale go nie strzaskał i twarzy nie uszkodził.
10521  2,19|               póki maczuga żmujdzka nie strzaskała mu głowy. Bór przestał szumieć,
10522  1,19|              nazbyt do żądz podobnych i strząsnął je z duszy jak suchy śnieg
10523  2,44|             jeżyły się jako źle poszyta strzecha na chałupie. Nie pomogły
10524  1,2 |                z bratańcem przyjechali, strzegąc jej w drodze.~- To kolebka
10525  2,21|                w której kogoś wieźli, i strzegła jej ta sama jaszczurka,
10526  2,17|             ognisk;~tu i ówdzie poczęły strzelać iskry, potem błysnęły płomyki,
10527  1,10|                    A u nas... wypięte - strzelaj!~- Odkazujże po ludzku,
10528  2,31|                 i tak samo niespokojnie strzelające oczy. Zdawało się tylko
10529  2,37|              boru, z której zresztą nie strzelał do zwierza, jeno chodził
10530  1,21|            głębin leśnych na polanę. Za strzelcami znów znajdowała się sieć,
10531  1,21|                było nawracać zwierza ku strzelcom lub jeśli, nie dając się
10532  2,19|                idzie w odległości dwóch strzeleń z łuku "straża" złożona
10533  2,26|               żywo:~- Daleko stąd?~- Na strzelenie z kuszy. Nad samą drogą.~-
10534  1,21|               pobliżu strzelców. Książę strzelił do niego z kuszy, a następnie
10535  2,24|                 obawie, aby Niemcom nie strzeliła jaka inna myśl do głowy,
10536  2,9 |               jak? Cóż jej tam do głowy strzeliło?~A chłopak podniósł na niego
10537  1,12|        konopnych paździerzy, które wnet strzeliły jasnym płomieniem.~- Mam
10538  2,31|               rysowała się wyraźnie jej strzelista postać i dziewicza pierś
10539  2,39|            księdzem Kalebem przy drugim strzemieniu, a tuż obok giermek z Sieciechówną.
10540  2,49|          rozpędzał chmury i wpośród ich strzępów widać było gwiazdy i jasny,
10541  2,23|              zapadłe oczy, na potargane strzępy odzieży, w które była przybrana,
10542  2,1 |            rzekł prawie szeptem:~- Tedy strzeżcie się gniewem wybuchnąć, boście
10543  2,16|                 przyrodzenia obronną, a strzeżoną prócz tego przez silny zamek
10544  2,16|              niespodzianie w kraj mniej strzeżony niż porywać się na wyspę
10545  1,15|           zmieszana:~-Bom widziała...~- Strzeżże się, by cię przypadkiem
10546  2,13|                widział. Więc napchawszy strzygę ludzkim mięsem, poszedł
10547  2,23|               nie będzie, to nic go nie strzyma i hańba wiekuista spadnie
10548  2,50|               pokryły się niby kwieciem stubarwnym. Żadne oko nie mogło objąć
10549  2,11|                  ani skrzypienie żurawi studziennych nie zdołały rozbudzić Juranda,
10550  1,19|                mu nogi, a chłodny wiatr studził mu krew, wszystkie myśli
10551  2,7 |           dochodziło głuche, niewyraźne stukanie młotka, a potem nic nie
10552  2,17|                że wiek wieków postoi, a stukniesz w niego godnie obuchem,
10553  1,25|                Zbyszka i narzuciwszy im stułę na ręce, rozpoczął zwykły
10554  1,5 |            Jasiulku..."~Lecz nagle spod stulonych rzęsów wypłynęły jej łzy
10555  2,16|           jednak, chcąc siebie i Czecha stumanić -jeno sama się jechać naparła.~-
10556  1,12|               kałuży krwi.~- Hej, sroga stwora! - ozwał się z pewną chełpliwością
10557  2,49|                 wziąć za jakieś okropne stwory leśne niż za ludzi. Dymy
10558  1,12|                 jakichś młodych leśnych stworzeń.~Zbyszko popatrzał na wdzięczną
10559  2,5 |             ludzie jako ptaki drapieżne stworzeni do walki i szczególnie obdarowani
10560  1,7 |          oglądać jak osobliwe zamorskie stworzenia. Maćko zaś rzekł:~- Widzieć,
10561  2,24|             wszystkiego, co miało z nim styczność. Chłopi częścią pouciekali
10562  2,49|               trwogą. Ogniska żmujdzkie stykały się wprost z litewskimi,
10563  2,11|           dopiero, a po nim wspominki i stypa ostatnia dla uczczenia pamięci
10564  2,11|          odprawiano msze przy trumnie i stypy żałobne od dni sześciu,
10565  1,11|            miodu, beczki z mąką, składy sucharów, konopi i suszonych grzybów.
10566  1,12|                   a ty nazbieraj wartko sucharzy; będzie ogień.~Jakoż po
10567  2,28|                 trzęsawy, za którymi na suchej wyżni leżał spychowski gródek.
10568  2,48|               zamyśleniu. Jeno z powodu suchości powietrza wznosiły się tu
10569  2,22|             przyjadą w okolice wyższe i suchsze, gdzie na twardym szlaku
10570  1,12|               położyła na hubkę kłaczek suchych konopnych paździerzy, które
10571  1,19|                 zaś odtroczył spokojnie sukienną opończę podbitą wilkami,
10572  1,4 |            kościół Panny Marii w Rynku, sukiennice, ratusz z olbrzymią piwnicą,
10573  1,19|              wiatr nazbyt z Ja-gienkową suknią poswawolił. Potem zaś przypomniał
10574  2,23|              gruszką, rzekł:~- Słuchaj, suko! Pójdziesz do chaty i wymościsz
10575  2,48|            płochliwa, i że ni kusza, ni sulica mi nie nowina. Nie czas
10576  1,5 |           Biskupic, do obu przesławnych Sulimczyków, do Krzona z Kozichgłów
10577  2,46|             przysporzył. Stary Pakosz z Sulisławic - mówił -ma jedną wieś,
10578  1,25|           księdza Wyszońka: Domine, non sum dignus - a wraz z nim trzaskania
10579  1,15|               wprawdzie z czego spłacić sumę zastawną, a nawet wyliczył,
10580  2,1 |        obiecywał? - spytał Danveld.~- W sumieniu i wierze ty, komturze!~-
10581  2,26|                na kościotrupie końskim, sunęła tuż obok, biała i klekocąca
10582  1,1 |                 był. Potem dojechali do Suraża, a potem do Słucka, z wielkim
10583  2,49|                 walkę głosem i batami z surowca.~Niebezpiecznie było zapuszczać
10584  1,2 |            Maćko śmiał się, przy czym w surowej jego twarzy było istotnie
10585  1,5 |                rycerskich i niezmiernej surowości w ich przestrzeganiu, znany
10586  2,11|               zmarszczyła brwi i rzekła surowym, oschłym głosem, którym
10587  2,17|              jasnych ognisk podsycanych suszem i gałęźmi jałowca, inni
10588  1,1 |             byle dziewka natarła człeku suszonym jaferem żywot, to kolki
10589  2,10|             wądołem wiater dmie i błoto suszy. Jeno do Bud bieda, ale
10590  1,5 |            swoich komnat, zwykle bowiem suszyła aż do południa i umyślnie
10591  2,46|             Szczególnie chrzciny bywały sute, a raz na rok, po Matce
10592  1,3 |             radzi przebywali na dworze "suzerena", gdzie przy wielkim ołtarzu
10593  1,16|              płakał oto filozof, gdy mu swarliwa niewiasta aquam sordidam
10594  2,9 |               przyjrzę... Hej! okrutnie śwarny z ciebie pacholik!... i
10595  2,41|           zechce okazać, że mu zgoda od swarów milsza, to musi wam Zbyszka
10596  1,30|               nie wiecie, że w Bogdańcu swatali mi Jagienkę, Zychową córkę,
10597  1,18|                 nic było i księżny Anny swatanie. Ni prośby, ni namowy, ni
10598  1,25|          księżom mieczów, kusz i różnej swawoli, ale dobrze czynić nie zabronił.~
10599  2,8 |                 których widocznie uczuł swędzenie. Wreszcie z ust wyszło mu
10600  1,5 |            Jakoż palce poczęły go zaraz swędzić i kurczyć się, lecz to było
10601  2,5 |            świadków w tym, o czym i sam świadczę, jako się potykali wedle
10602  1,10|                koniec jednak, nie mogąc świadectwom oczu i uszu zaprzeczyć,
10603  2,1 |                 który niebiosa wzywa na świadki, i odrzekł, kiwając głową:~-
10604  2,28|                 na łożu, utracił ruch i świadomość, gdzie jest i co się z nim
10605  2,31|                nim osiedzi, i jak gdyby świadomszy teraz był swej niezmiernej
10606  2,48|                 ludzi znających Zakon i świadomych wojny z Niemcami. Wypytywano
10607  2,8 |                 oka kapnie, a chłopisko światami chodzi i będzie tam gdzieś
10608  1,25|             zagięciach pełgały czerwone światełka od ognia, długi, nieruchomy,
10609  1,8 |                jego dłoń, obrócił go ku światłu i począł mu się w milczeniu
10610  1,1 |           usłyszawszy, prosiłem jednego świątobliwego pustelnika pod Lublinem,
10611  1,4 |                Danuta - bo król ją i za świątobliwość, i za wiano czci wielce,
10612  1,5 |              nie wzbudziła w niej pychy światowej. Próżno Jagiełło, dowiedziawszy
10613  1,5 |                 było wpierw zmierzyć ze światowładnym Kulawcem.~Z tego też powodu
10614  1,3 |         zakonnicy więcej, niż wypada, o światowych dostatkach i uciechach myślą.~
10615  1,11|           nocami kwiliły powypędzane ze świątyń litewskie bożeczki, i różne,