13-brzyd | buch-czerw | czesc-drzem | drzen-gospo | gotfr-kanon | kapad-krzak | krzat-magic | magii-nacze | naczo-niedo | niedu-obozo | obrab-ogrod | ogrom-pache | pachn-pocze | poczk-pomie | pomij-powit | powod-przem | przen-przys | przyt-rozmo | rozmy-serem | serni-spier | spies-swiat | swici-truda | trudn-uratu | urecz-widuj | widyw-wszys | wtarg-wysli | wyslu-zagor | zagos-zasta | zaste-zgrzy | zgubi-zysko | zytko-zzyl
bold = Main text
Tom, Rozdzial grey = Comment text
12618 2,9 | kiedyście to siłą chcieli wtargnąć do Zgorzelic. A teraz, jak
12619 2,11| Kaleb - iże Witold do Prus wtargnie i tamtejszych zamków będzie
12620 2,22| tu torfiasty i ciężki koń wtłaczał za~każdym krokiem igliwie
12621 2,4 | dowiedziawszy się, że pochodzi z wtodyków, pozwał go także na topory.~
12622 1,2 | Ubogiej sierocie ".~I znów wtórowali rybałci. Młody Zbyszko z
12623 1,23| otoczy ich, wytraci lub wtrąci do piwnic spychowskich.
12624 1,25| wielce i księcia, i mnie - wtrąciła pani.~- Toteż dlatego mówię,
12625 2,7 | nie opatrzono mu ran, a wtrącono go do strasznego podziemia,
12626 1,19| przybył tu z Cylii, skąd mnie wuj mój Petzoldt, kustosz, zabrał.
12627 1,19| wycięto i zakonników, a z nimi wuja mego Petzoldta, a zasię
12628 2,33| Wawrzyńca a basztą Pancerną wwiódł ich na inny dziedziniec,
12629 1,30| Z czym przyjechali?~- Z wy-ku-pem - odpowiedział z wolna Jurand.~-
12630 1,6 | prawo alibo pozór". A co ja wy-najdę? Byłem u księdza Stanisława
12631 2,7 | strasznym wspomnieniem, albowiem wy-rwano mu język z zupełnie innego
12632 2,6 | poszukaj: każ przetrząść zamki, wybadaj ludzi, pozwól nam szukać,
12633 2,14| chwili śmierci, lecz i dla wybawienia ze śmiertelnego niebezpieczeństwa
12634 2,27| tatusia, któren też z niewoli wybawion. I będziesz moja do śmierci.
12635 1,30| Witoldowe dzieci pomarły". Wybierajcie!~- I zrozumiejcie, żeście
12636 2,14| naszym wyjazdem do Szczytna wybierało się stąd na wojnę z własnej
12637 2,47| Tymczasem się do Spychowa wybieram, a może zdarzy się i książąt
12638 1,16| którego towarzyszkę dozgonną wybierasz? Albowiem inny mędrzec Pański
12639 1,19| przeciw Lichtensteinowi wybierze. Pomyślał także, że Sanderus
12640 2,23| wreszcie, rzekłszy:~- A potem wybierzem dla cię gałąź.~Ona chwyciła
12641 2,11| podolisz, jeszcze ci zęby wybije... Bo jeno patrzcie: król
12642 1,1 | późna i księżyc wysoko już wybił się na niebo. Gospodarz,
12643 2,6 | rycerskiej rozpatrzą. A ci zaś wybiorą jeszcze jednego, by zaś
12644 1,21| rękę prawą miał ze stawu wybitą. Teraz jednak, gdy zdjęto
12645 2,7 | więc cóż dziwnego, że mu je wybito, gdy sam jeden rzucił się
12646 1,20| dworem. W małych drzwiach wybitych w bocznej ścianie domostwa
12647 1,21| zawracał i znów słuchał; wyboczył ku sieciom i poczuwszy nawrotników,
12648 1,19| iż mu się połamią wśród wybojów lub pogrzęzną w młakach.
12649 1,4 | Zbyszko przybrali się w wyborne pancerze i w naramienniki
12650 1,17| powrocie Zbyszka, wpadł w wyborny humor i kazał swoim klerykom-wagantom
12651 1,2 | dziewięciu - i zbroic dwie wybornych, jakich mało byś u nas znalazł.
12652 1,15| lecz on widocznie był w wybornym humorze, gdyż zamiast wybuchnąć
12653 2,45| mowa o tym, kogo by okolica wybrała, gdyby polskim rycerzom
12654 1,5 | nazywał ją świątobliwą i wybraną córką Kościoła. Świat patrzał
12655 1,5 | i nad narodem - oto tej wybrance swojej Bóg odmawiał przez
12656 2,26| łopat, widły i topory dla wybrania dołu w ziemi i poszli. Czech
12657 1,2 | niej i zabawę, albowiem po wybraniu ziarn zbliżał do ust pięść
12658 2,43| do zgonu, ale ten był jej wybrany, tego ukochała w zaraniu
12659 1,20| nagłym razie do pomocy, a wybranych ze wszystkich dziedziców
12660 1,12| wieczornym udoju był już u celu i wybrawszy sobie dogodne miejsce, przeżegnał
12661 1,8 | Janusza. Na widok dziecka wybuchał zawsze okropną żałością.
12662 2,20| brwi. Zdawało się, że obaj wybuchną, lecz Zbyszko, nie chcąc
12663 1,32| szyderstw, wśród nawoływań, wybuchów śmiechu i przekleństw zbiegały
12664 1,25| ramieniem, przytulał do piersi i wycałowywał łzy z oczu - ucisk jednak
12665 1,19| po prawdzie, że i takie wychodzą za mąż, ale Jurandówna nie
12666 1,30| jakiś głos jakoby ze ściany wychodzący, który mi rzekł: "Dość pomsty!" -
12667 1,1 | że i połowa nie wyszła. Wychodziliśmy jeszcze w pole przeciw Ulrykowi
12668 1,5 | nazbyt prostą. Niegdyś - wychowana na świetnym dworze i piękniejsza
12669 1,32| niewinnej dziewczyny, a do tego wychowanki księcia, o którego przychylność
12670 2,25| zaledwie go poznał, tak jeszcze wychudł i wynędzniał. Olbrzymi mąż
12671 2,23| patrzał na nią i na jej wychudłą twarz z zastygłym wyrazem
12672 2,7 | wyciągnąwszy ręce, wsunął wychudłe, podobne do szponów palce
12673 1,13| rozmawiać o dzieciach i wychwalać każdy swoje.~- Co to za
12674 2,5 | ciekawi otoczyli Zbyszka, wychwalając go i wynosząc pod niebiosa,
12675 1,4 | i księżna. Inni wszelako wychwalali w głos siłę Zbyszkową, że
12676 1,1 | lecz nim goście zdołali wychylić do dna ostatnie kufle, wrócił
12677 2,28| Spychowa, gdyż zaledwie wychylili się z leśnego cienia na
12678 2,48| Wkrótce potem na rozstaju wychyliło się ku nim z tumanów zarosłe
12679 2,16| lepiej jest iść dalej i wychynąć niespodzianie w kraj mniej
12680 1,21| niedźwiedź, który niespodzianie wychynął z szuwarów w pobliżu strzelców.
12681 2,20| chrześcijanami, jak do zbawienia wyciągają ręce do Krzyża, ale zali
12682 2,23| otwierał ramiona, próżno wyciągał ręce, próżno błagał, dusząc
12683 1,19| z wianeczkiem na głowie. Wyciągała do niego ręce, a Jurand
12684 2,33| okiem Zakon; stąd wreszcie wyciągały się drapieżne ramiona ku
12685 2,8 | się też, że lada chwila wyciągną się po nią z pomroki i gęstwiny
12686 1,16| zanurzywszy w nią ręce, wyciągnęli je do dziewczyny. Lecz to
12687 2,19| mgnieniu oka dziesiątki rąk wyciągnęły się ku niemu, dziesiątki
12688 2,11| padł przed nią na kolana z wyciągniętymi w górę ramionami.~- Wstańcie,
12689 2,20| pobojowisko, na którym leżeli wycięci piesi knechtowie. Trupy
12690 2,14| Żmujdzini nuż w Niemców! Załogi wycięli, zameczki po-burzyli, a
12691 2,27| której nie ma już sił w tym wycieńczonym przez niewolę, więzienie,
12692 2,8 | otwierał i zamykał, a potem jął wycierać o uda swe potężne dłonie,
12693 1,23| Siadłszy przy nim na wozie, wycierał od czasu do czasu śniegiem
12694 2,22| Sanderus. Ci obaj zajęci byli wycieraniem szmatami pancerzy, a u nóg
12695 1,11| jak słońca oraz pięknie wyciętych łyżników, z szeregami łyżek,
12696 2,49| i Tatarzy pod Saladynem wycinali ostatki broniących się z
12697 1,1 | płowym kapturze z kołnierzem wycinanym w zęby, lał im z konwi sytne
12698 2,20| sosnami, na których korze wyciosał mieczem krzyże. Po czym,
12699 1,13| okrutnie boli - mówił Maćko, wyciskając guz, z którego poczęła wypływać
12700 1,5 | że w razie niepowodzenia wyciskała mu łzy z oczu. Lecz największe
12701 2,22| zjechał z drogi w bór, idąc za wyciskami wielkich kopyt, nie tak
12702 1,4 | niego wyciskał.~- Sok ja też wycisnę! - zawołał Zbyszko.~I nim
12703 2,20| skórzanym kaftanie, na którym wyciśnięte były pręgi od pancerza,
12704 1,4 | przyjść może z tego kawałka wyciśniętego drzewa. Zbyszko, zapomniawszy
12705 1,1 | skórzany kubrak z pręgami wyciśniętymi przez pancerz, na nim pas,
12706 1,26| wcale słychać, natomiast w wyciu i poświście wichru odzywały
12707 1,32| już też ten groźny Jurand wyczekujący samotnie pod krzyżacką bramą
12708 1,28| gdyż istotnie Krzyżacy wyczerpali wszelką jego cierpliwość -
12709 2,7 | odwaga i panowanie nad sobą wyczerpały się już do dna tej strasznej
12710 1,22| cierpliwość jego była już wyczerpana, gdyż cisnął ze wszystkich
12711 1,26| ludzkie wołanie o ratunek. Wyczerpane konie poczęły się spierać
12712 2,7 | wyrzekł ani słowa i czy to z wyczerpania, czy przez zawziętość przyrodzoną
12713 1,12| zrozumiał, że siły jego w końcu wyczerpią się. Mógł także upaść, a
12714 2,5 | niej Zbyszkowi i że jeśli wyczerpie się przedtem, niż zdoła
12715 2,5 | tej pory cofał się ciągle. Wyczerpywały się zresztą nie tylko jego
12716 2,1 | krzyczeć:~- Przynieś zgrzebło, wyczesz mi niedźwiedzia, a on ci
12717 2,1 | on ci wzajem kudły łapą wyczesze!~Na to tu i owdzie ozwały
12718 2,23| zatrzasły! a gdy się pospali, wyczołgała się jako wąż spomiędzy nich
12719 1,14| boki, wsadzał na konia i wyczuwał pod dłońmi jej czerstwe,
12720 2,34| książce nic lepszego nie wyczytasz!~A Maćko aż wzruszył się
12721 1,12| spadała tu i ówdzie szyszka, wydając na tle ogólnego milczenia
12722 1,2 | księżną Anną Danutą, która wydalają za grabię Juranda ze Spychowa.
12723 2,7 | porwali z leśnego dworca! Ba, wydałoby się też zaraz, żeśmy Juranda
12724 1,5 | wprawdzie zmienić wyroku wydanego przez kasztelana, ale mógł
12725 1,29| ona przykryła i śmierci wydarła - wiem. Ale też ją miłujesz?~
12726 2,24| niewoli! - mówił Zbyszko. - Wydarłem cię im i do Spychowa jedziem!~
12727 2,34| milczeniu Maćko:~- Zali wydarli ci ją znów, czyli też ci
12728 2,39| co wy się pytacie?~- Nie wydasz-li ty się za kogo bądź?~- Ja?...
12729 2,11| z bliska przestał im się wydawać wielkoludem. Sprawdzili
12730 2,5 | Krzyżak pochwycić ni im wydążyć. Zbyszko uderzył tarczą
12731 1,32| nagie, a nogi niezmiernie wydłużone. Za zbliżeniem się Juranda
12732 1,2 | ziarn zbliżał do ust pięść i wydmuchiwał nagle swym potężnym tchem
12733 2,31| ziemi kłaniali. Hej, nie wydobędą oni z niego teraz obietnicy,
12734 1,30| wielkiego mistrza, może mistrz wydobyłby z nich zeznania i kazał
12735 1,16| dopiero gdyby tamci pierwsi wydobyli, to w nich!~Zbyszko zaś,
12736 1,22| Bergow musi być z więzów wydobyty. Ściągniem załogi ze Szczytna,
12737 1,19| Wielkopolski i Małopolski. Starcy wydobywali ze skrzyń w alkierzach spleśniałe
12738 2,18| szelestu nogi wojowników, wydobywały się białe i sinawe sasanki
12739 2,5 | śniegu. Lecz Czech wnet wydostał się na wierzch, przez chwilę
12740 2,32| Maćka z rąk krzyżackich wydostanie.~- Tobie niejeden zajrzy -
12741 1,32| niekiedy dłoń w kaletę, wydostawał z niej garść niemielonego
12742 1,25| spod zamkniętych rzęs łzy wydostawały się przemocą na policzki.
12743 1,19| wprawdzie po świecie wielu wydrwigroszów, którzy wszystko mają fałszywe:
12744 1,26| Przemocą mu tego nikt nie wydrze, a bez rodzicielskiego błogosławieństwa
12745 2,11| jakkolwiek nie przestał wydymać dumnie ust, co czynił zawsze,
12746 2,5 | i pozostał nieruchomy, wydymając tylko jeszcze pokryte czerwoną
12747 2,38| wyborna rzecz. Najsłuszniej by wydzierżawić, bo nijakich nie mielibyście
12748 1,15| pierwszy nad swoim gniewem wydziwia... Wy go przecie znacie...
12749 2,39| sprzeczał się wprawdzie, wydziwiając na "babskie rozumy" - ale
12750 1,9 | dziwuję i nie mogę się wydziwować, skądeś ty na to kochanie
12751 1,6 | rozkołysanym dzwonom, które wydzwaniały mu ostatnią godzinę; chwilami
12752 2,7 | rzekł Zygfryd. - Niegdyś wygadałeś, co kazał ci czynić komtur
12753 1,15| do Wilka:~"Jak mu skórę wygarbuję, to przestanie być gładki".
12754 2,7 | żelazną łopatkę i począł wygarniać spod nich węgle do kociołka,
12755 2,22| polankę, na której widać było wygasłe kopce smolarskie i dwie
12756 1,21| w karku byka, która wnet wygięła się jak pałąk i prysła w
12757 1,5 | żałośniej o tym, że ród może wyginąć.~- Nie będzie inaczej, jeno
12758 1,19| prawie mężowie z rodu mego wyginęli; ale ich nie żałuję, skoro
12759 1,13| choróbska na świecie nie wyginęły, gdyż inaczej nie mieliby
12760 1,5 | jej miłosierdzia mógłby wyglądać. Ale wszelka turbacja łatwo
12761 2,34| chorzeć?! Jako Piotrowin wyglądacie.~- Bo choć słonko na ziemi
12762 1,4 | okrutnie, jak kości w środku wyglądają - rzekła wreszcie - ale
12763 1,16| szczególnie zaś Jagienkę, wyglądającą jak obrazek, i opata, który
12764 2,26| Jezusowej mocy szczęścia wyglądam.~Jagienka nie odrzekła na
12765 1,19| że w Rzymie byłeś, ale wyglądasz na piwożłopa - mówił Czech.~-
12766 1,11| zestruganego cienko i tak wygładzonego, że był prawie jak szkło
12767 2,25| pławiące się w rumianych, wygładzonych wodach całe stada łosiów
12768 2,11| jedna z takich pieśni, jakie wygłaszali u Niemców minstrele, a na
12769 2,11| niemowaście czy jak?~- Aa! a!~To wygłosiwszy, podniósł dłoń: naprzód
12770 2,22| mieszkali smolarze, dopóki nie wygnała ich stąd wojna. Zachodzące
12771 1,11| winem, dwa kubki piękne, wygniatane w srebrne kwiaty, roboty
12772 2,24| ostatnie, mniemając, że wygodniej jej będzie jechać leżący.
12773 1,19| rozchodzące się po całym ciele. Wygodny był szczególnie kaptur,
12774 2,46| solówkami wozili z Mazowsza. Wygodził też raz Maćko pożyczką kilkunastu
12775 1,19| głowy teraz, że Jagienka wygoiła starego Maćka, a prócz tego.
12776 1,18| tej rany, z której mnie wygoiłaś, byle on ciebie brał, nie
12777 1,18| tej samej chwili rzekła:~- Wygoili się już po Zbyszkowym biciu,
12778 2,29| Jurand bądź swego czasu wygospodarzył, bądź zdobył, przypuszczał
12779 2,11| wie, to on.~I pod wieczór wygotował list, a nazajutrz, nim słońce
12780 1,5 | łaskę - i jeszcze by na tym wygrał, bo pomsty byłby się uchronił -
12781 2,49| dla rozjazdów w pobliżu, wygryzłszy trawę spod nóg, gryzły się
12782 2,27| żadnej chmurki i świat cały wygrzewał się w złotym blasku słonecznym.~ ~
12783 1,22| grzebią, nad którymi wilcy wyją. Słyszałem też od służby,
12784 1,8 | głowy potopionych, jęcząc, wyjąc i wciągając ludzi razem
12785 2,10| nie widzieli. Ułożono, że wyjadą nazajutrz rano, gdyż pod
12786 1,11| Zbyszko poszedł do wozu, wyjął oszczep i wręczył go Jagience:~-
12787 2,40| chodzi, począł mu rzecz wyjaśniać, zapomniał jednak dodać,
12788 1,20| udział.~Maćko Turobojski wyjaśnił mu, że do łowów one nie
12789 2,48| i wrócił z twarzą wielce wyjaśnioną. Gdy zaś w Krześni otoczyła
12790 2,21| na którym wiózł relikwie wyjątkowej mocy i ceny, a na koniec,
12791 1,3 | nieprzeliczone ziemie klasztorne dość wyjątkowym w Polsce prawem lennym -
12792 2,17| o posiłkach.~- Wiedzą i wyjdą im na spotkanie, ale na
12793 2,16| A widziałeś to wojsko? Wyjdźże za namiot i spójrz. Niektórzy
12794 1,19| wyszła. Sześć dni temu, jak wyjechałem z Ciechanowa i widziałem
12795 2,4 | miłościwy panie - rzekł: - Wyjechaliśmy stąd razem z Jurandem i
12796 2,11| zaledwie zapuścili się w las, wyjechało naprzeciw dwóch zbrojnych
12797 2,11| przyczyny. Ale przecie nie po to wyjechały ze Zgorzelic, by siedzieć
12798 1,20| łatwiej złote ostrogi mu wyjedna. Przy tym zaciekawiał go
12799 1,30| przez nas słowo, że wolni wyjedziecie z jego zamku - ale chcą,
12800 2,49| łuków. Inni żarli świeżo wyjęte z ognia, dymiące, a zarazem
12801 2,19| lub rzucał się na kształt wyjętej z wody ryby. Otoczeni ze
12802 2,29| jakie miała Jagienka, gdy wyjeżdżając ze Spychowa, mówiła: "Moje
12803 1,6 | wjeżdżających na zamek lub wyjeżdżających przez bramy były posępne
12804 1,25| odbierze, ale mi żal, że wyjeżdżasz, jagódko moja najmilsza.~-
12805 1,30| odgłos kopyt uderzających o wyjeżdżoną drogę.~- Raz w nocy - mówił
12806 1,32| którego środkiem biegł wyjeżdżony gościniec.~- To i droga -
12807 2,11| odesłał, samego Juranda nie wyjmując. Komtur co do Juranda odpisał,
12808 2,24| niechby też z piekła nie wyjrzał!~Tu przeżegnał się i dodał:~-
12809 2,14| błoniaste okno i przez szparutkę wyjrzały na dziedziniec modre oczy.
12810 2,7 | dziedzińcu, którego jedyne wyjście było właśnie przez ową furtę.~-
12811 2,2 | kazałem zmyć podłogę i wykadzić siarką. Tu czuć siarkę.~
12812 2,13| Jurandowi, wyrywał mu język i wykapywał oczy. On jest taki, ze gdy
12813 2,46| Bory były znacznie wycięte; wykarczowane i obsiane nowocie zieleniły
12814 2,5 | Rozumiano, że tu nie chodzi o wykazanie siły, sprawności, męstwa
12815 2,2 | samego mistrza; tak zaś wykaże się nasza niewinność, wszystko
12816 2,15| przebiegłość krzyżacką, dowodnie wykazując niezmierne krzywdy krain
12817 2,45| war, który musi z naczynia wykipieć. Mogli mądrzy panowie krakowscy
12818 1,27| było łatwiej niż rozkaz wykonać, bo jakkolwiek brał ostry
12819 2,11| ramię bez dłoni, a lewą wykonał ruch do cięcia podobny.~
12820 2,1 | współkę uknuli i do której wykonania dopomogli. Siedzieli więc
12821 2,30| bez tego prędko zwykł był wykonywać, co zamierzył, więc nazajutrz
12822 2,33| postanowiła myśl i wola, tam wnet wykonywały setki i tysiące żelaznych
12823 2,20| grześć, lecz Zbyszko kazał wykopać dzidami doły dla dwóch włodyków
12824 2,45| okolicy. W pierwszym roku wykopał rowy, co przyszło dość łatwo,
12825 2,26| ostatniego tchu. Prędko więc wykopali tuż obok dół i zepchnęli
12826 1,8 | w zakratowanych jamach, wykopanych pod dworzyszczem w Spychowie,
12827 2,11| powiedziała mi w Płocku, że się wykręcił. Z nim to będziemy mieli
12828 2,11| bujnego życia.~W taki to ranek wykręcili z Niedzborza ku Szczytnu.
12829 1,10| mniejszym -jednako się nie wykręcisz. Do niewygód my na wojnie
12830 2,23| stary rycerz przemógł go i wykręciwszy mu rękę, zawołał:~- Wściekłeś
12831 1,20| tylko nie wspomniał chytry wykrętnik - ale zresztą szczerze mówił,
12832 2,19| nadciągnął niebawem. Ukryci pod wykrotami bliżej gościńca Żmujdzini
12833 2,22| ognisku, nanieconym pod wykrotem o pół stajania od drogi.
12834 2,18| tak sprawnie za kłody, za wykroty, za leszczynowe krze i kępy
12835 1,14| czerstwe, jakby z kamienia wykrzesane ciało, to aż go ogarniał
12836 2,44| oba policzki Jagienkę i wykrztusiwszy na wpół przez łzy:~"Miód,
12837 1,30| poznawszy Juranda, poczęli wykrzykiwać na jego cześć, lecz w okrzykach
12838 2,7 | sine zaś, wzdęte wargi wykrzywione były jakby uśmiechem. Zygfryd
12839 1,5 | Młody jest, niech ziemię wykupi i potomstwo płodzi, jako
12840 2,31| obyczaj znajęcy. Ale jak go wykupicie, zajedźcie też do nas. Radzi
12841 1,32| Danusię, obok gotowości wykupienia jej z wrogich rąk choćby
12842 1,3 | obietnicę przyrzucił: że po wykupieniu z zastawu Bogdańca odda
12843 2,29| gdzie Maćko jest, i żeby go wykupił, zapłaciwszy zarazem i za
12844 1,2 | Bogdaniec swoją drogą z zastawu wykupim, bo co ojce dzierżyli, to
12845 2,48| choć była już przed laty wykupiona, i o sporach nadgranicznych,
12846 1,2 | otrzymany, a przeznaczon na wykupno z zastawu Bogdańca, w klasztorze
12847 2,16| takich chętnie Krzyżacy wykupują alboli też wymieniają...~
12848 1,5 | miecznik krakowski - można ich wykurzyć!~- Czym?~- Prochem!~- Albo
12849 1,21| żubrów, turów, dzików. Kurpie wykurzyli też z barłogów i kilka niedźwiedzi,
12850 2,5 | niektórzy poprzyczepiali się na wykuszach, a nawet na dachu. Tam prostactwo
12851 2,7 | jakiegoś odłamu skały, który wykuto w kształt człowieczy. Zygfryd
12852 2,17| grotach wąskich i długich, wykutych z hartownego żelaza, kiścieniom
12853 1,5 | przyboczni dziwili największą wykwintnością ubiorów; kniazie i bojarzynowie
12854 2,35| Niektórzy, przywykli do wykwintnych zabaw na polerownych dworach
12855 1,19| cnota nie będzie po śmierci wyła, jeno zgrzytała, chyba że
12856 1,11| za nią poszedł Zbyszko. Wyładowanie trwało aż do zachodu słońca,
12857 1,11| brakło.~- Bo ja kazałam wyładzić dwa wozy. Na jednym idą
12858 1,19| świętego Jerzego, które wylał, ze smokiem walcząc. Żadna
12859 1,16| sordidam na głowę w gniewie wylała.~- In saecula saeculorum,
12860 1,10| jaskółki pod pułapem z gniazd wylatują. No, i chwała Boża rośnie.~-
12861 1,19| połamała, bo co dzień na wieżę wyłazi, a na drogę spogląda...
12862 1,12| A nuż to co "paskudnego" wylazło z błota i zachodzi mu z
12863 2,23| nią tak silnie, że aż oczy wylazły jej na wierzch. Byłby jej
12864 1,21| wykrzyknąć, i rumak, i jeździec wylecieli jak z procy w powietrze.~
12865 2,44| zupełnie i nie mógł już dłużej wylegiwać się w łożu. Maćko powiedział,
12866 2,43| myślał, że wciąż chorzeje, i wylegiwał się w łożu, rad, że Maćko
12867 2,11| nich jakoweś choróbska nie wylęgły, ale oni tam nie ostali.~-
12868 2,43| częste milczenie. Zbyszko, wylegując się wciąż w łożu, wodził
12869 2,11| zawołał jakimś dziwnym, wylęknionym głosem:~- O dla Boga! Patrzcie
12870 1,25| zawodzenie, pół śpiewanie, które wylewa się z dusz polnych tak przyrodzoną
12871 1,2 | Hej, Danusia! Danusia! wyleź no na ławkę i uwesel nam
12872 1,20| A ty, mucho utrapiona, wyleźże raz zza spódnicy, bo mi
12873 2,44| stajni, jął znów mruczeć i wyliczać:~- Bogdaniec, opatowe majątki,
12874 1,15| spłacić sumę zastawną, a nawet wyliczył, że dość mu zostanie na
12875 1,11| nie ostało?~- Do czysta wylizane!~- Ha! to nie ma innej rady,
12876 1,32| sromota, i na myśl o tym wyło w nim serce z bólu, jak
12877 2,19| chcieli badać wnętrze bom, wyłowić ich po cichu co do jednego.~
12878 1,14| Zbyszko - a ty jakeś go wyłowiła?~- Jak? wlazłam do wody
12879 1,6 | spokojność i ciszę. Miasto wyludniło się prawie zupełnie i tylko
12880 2,38| już razem trocha Niemców wyłuskali - i jeszcze by się zdarzyło...
12881 1,7 | i jeść nie może. Kwarta wyłuskanych orzechów, dwie piędzie kiełbasy,
12882 2,11| obrzezał ani też oczu nie wyłuskiwał.~- Bóg ich pokarze - rzekła
12883 2,46| w taki sposób myśl swoją wyłuszczając:~- Tu już zamrę, gdziem
12884 2,47| którą księżna na Płocku wyłuszczyła. I mistrz przy tym rzekł: "
12885 2,49| wypowiedziałem mu służbę i wyłuszczyłem mu przyczyny, dla których
12886 2,8 | czym jął chodzić po izbie, wymachiwać rękoma i mówić sam do siebie:~-
12887 1,2 | Nieprawda! Chwackoście wymądrowali z Tatarami. Zabaczyliście,
12888 2,27| Zbyszko odgadł tylko, że wymawia jego imię i że go woła.
12889 1,1 | zatwardziałość często nam wymawiali: "Gardzicie śmiercią, prawią,
12890 2,28| oj! oj!"~Inne na koniec wymawiały zmarłej, że się nie ulitowała
12891 2,18| Skirwoiłło dobrze wszystko wymędrował, to żywa noga nie powinna
12892 2,23| odwołał go do Arnolda.~- Wymiarkuj no rzetelnie - rzekł - czego
12893 2,18| niespodzianie; ale jeśli co wymiarkują i w szyku zdołają stanąć,
12894 2,30| mimo pogróżek i srogiego wymiaru sprawiedliwości, komturowie
12895 2,11| stajania jakowąś postać, której wymiary zdawały się znacznie przenosić
12896 2,36| i z nagietków, a naokół wymieciona czysto polepa przytrząśnięta
12897 2,5 | wałem, który utworzon był z wymiecionego śniegu, niektórzy poprzyczepiali
12898 2,21| mnie każdego jeńca Zakon wymieni, gdyż nie tylko z możnego,
12899 2,16| Krzyżacy wykupują alboli też wymieniają...~Tu zwrócił się do Skirwoiłły:~-
12900 1,23| dziewczyny, a następnie o wymienienie jej za Bergowa, byłby się
12901 2,11| głos córki - a gdy w końcu wymieniono jeszcze i jego imię, przebrała
12902 2,20| ciebie i wówczas mnie na nią wymienisz.~- Jeżeli żywa! jeżeli żywa! -
12903 1,19| krzywdy znosił i wreszcie do wymierzenia straszliwej kary się gotował.~
12904 1,4 | Krzyżak, widząc, że napad wymierzony jest naprawdę ku niemu,
12905 1,22| Ale mistrz nasz potrafi wymierzyć sprawiedliwość.~- Zasię
12906 1,22| ryczałtem karę za wszystkie winy wymierzył. Szczególniej Hugo de Danveld
12907 1,22| co chcesz.~- Tedy sami wymierzym karę i pomstę.~Na to książę
12908 2,19| broń; niektórzy usiłowali wymknąć się do lasu; niektórzy,
12909 1,32| które mu się niebacznie wymknęły, rzekł:~- Wy, panie, po
12910 2,18| Da Bóg, mało się ich wymknie - odpowiedział Zbyszko. -
12911 2,31| do mistrza, a prócz tego wymogła, że nadmienił o tym i kom-tur
12912 2,3 | przeszło, żeby Krzyżacy wymogli takie pismo na Jurandzie
12913 2,1 | Mazur sam jeden wytnie i wymorduje tych wszystkich ludzi i
12914 2,10| niełatwo, więc szpylmany wymościli wóz i powieźli go, daj Boże,
12915 2,23| suko! Pójdziesz do chaty i wymościsz dla pani posłanie ze skór,
12916 2,23| oblec w nowe szaty. Służka, wymościwszy posłanie, położyła ją na
12917 2,23| jaszczurka - rzekł. - Posłanie wymoszczone i pani śpi. Najlepiej nie
12918 1,19| okopany, miejscami na nizinach wymoszczony okrąglakami, zabytek króla
12919 1,26| łatwiej się było uchronić w wymoszczonych sianem i skórami wozach.
12920 2,39| odpowiadając na tę jej niemą wymowę, rzekł:~- Jaguś, ku tobie
12921 1,16| opata, dziwiąc się jego wymowie i biegłości w Piśmie, on
12922 2,49| bogdajże w złą godzinę to wymówił, bo tak myślę, że litewskie
12923 2,22| ten zgodził się chętnie, wymówiwszy sobie tylko, by w razie
12924 2,27| mówił jej jakby z mimowolną wymówką: "Na to żem cię miłował,
12925 1,5 | dokładnie, a nawet i tak wymownie, że zanim zadzwoniono na
12926 2,28| niemą skargę przed Bogiem, wymowniejszą od wszelkich słów boleści.
12927 2,6 | wymusili jeden, to mogli wymusić i dwa. Może i oni mają od
12928 2,34| medyk na moje choróbsko nie wymyśli.~Zbyszko, zaciekawion też
12929 1,3 | takowe więzy na Walgierza wymyśliła, że on wielkolud, choć dęby
12930 1,8 | straszniejsze było od owych wymysłów o kościotrupach i topielcach.~
12931 1,21| dniach sprowadzić.~- Bóg wam wynagrodzi, panie! - odpowiedziała
12932 1,25| wianek ruciany w tym boru wynajdę! Ni tu kwiatuszka jakowego,
12933 1,6 | zmiłowanie, ale on swoje: "Wynajdź prawo alibo pozór". A co
12934 2,5 | na wiele lat przed innymi wynaleźli i zaprowadzili w swoich
12935 2,25| poznał, tak jeszcze wychudł i wynędzniał. Olbrzymi mąż zmienił się
12936 2,42| spalony wichrem polnym, wynędzniały, lecz zarazem obojętny i
12937 2,6 | z Malborga zdrową głowę wyniesiesz, chyba że potykając się
12938 1,5 | czujny, człowieka, który wyniesion przez fortunę nad własne
12939 1,19| nieszczęścia, jakie z tego wynikły, więc podniósł kopię, oddał
12940 2,7 | ciechanowskim zamku. Co do wyniku śmiertelnej walki nie nurtował
12941 2,4 | stronie była prawda a Bóg, nie wyniosą zdrowych gnatów te krzyżackie
12942 1,11| skoczyła do komory i po chwili wyniosła kamionkę z winem, dwa kubki
12943 2,43| nieznaczną zaledwie z boku wyniosłość, która nie przeszkadzała
12944 1,4 | powiada i nad innych się wynosi. A drzewiej czyniły to i
12945 1,2 | dziewki służebne poczęły wynosić misy pełne dymiącej jajecznicy,
12946 1,4 | a orszakiem księżny nie wynosiła więcej nad trzysta kroków.~-
12947 2,5 | Zbyszka, wychwalając go i wynosząc pod niebiosa, bo im się
12948 2,8 | Rotgiera zabrał był jego orszak wynoszący wedle przepisów zakonnych
12949 1,7 | bitwie przepadł bez wieści. Wynoszono też pod niebo jego prawdziwie
12950 1,21| innego wyjścia. Potem dziki, wynurzywszy się z kniei, poczęły biec
12951 2,43| przeświecające w słońcu, a teraz wyobrażał sobie tak samo Danusię.
12952 2,50| różnej barwy, ale z jednakim wyobrażeniem litewskiej Pogoni. Żaden
12953 1,20| czterech francuskich, podniecił wyobraźnię wojowników zachodnich. Więc
12954 2,48| groty u kopij i topory macie wyostrzone?~- Albo co? Nuże! Na rany
12955 1,6 | mu, że choroba królowej wypadła niespodzianie i że wedle
12956 2,11| porwali mu zdradą dziecko i wyparli się, a o panu ze Spy chowa
12957 1,28| cierpliwość przez nozdrza wyparsknął. Juże mi dość!~Umilkli wszyscy,
12958 1,2 | strojny rycerz służy, jadła z wypchanymi policzkami, mrugając oczkami
12959 2,16| powrocie Jurandówny, jakoby wypędzona, ze sromotą a wstydem".~
12960 1,5 | noga Polaka ni Litwina! Wypędzony Tochtamysz, gdy go polskie
12961 1,3 | niemało, jakim sposobem ją wypełni. Wojny nie było. Wśród nadgranicznego
12962 1,3 | grzmotem wspaniałym, to wypełniać ją anielskimi głosami, to
12963 2,1 | kopiaste dzbańce, a ciemna sala wypełniła się zapachem spadającej
12964 2,26| jakby jakaś otchłań okropna wypełniona przerażeniem, ku której
12965 1,4 | żem tego chłopa od małości wypiastował... Na nim też stoi nasz
12966 1,26| was, panie, gotów zjeść i wypić - rzekł na to Czech - i
12967 1,21| albowiem zajęty był tym razem wypiekaniem opłatków we dworze. Skoczył
12968 2,30| zakonnym łączyć się ze zbójami, wypierając się wprawdzie tych, którzy
12969 1,10| kusze napięte.~- A u nas... wypięte - strzelaj!~- Odkazujże
12970 2,42| Idź do łaźni, wykąp się, wypij łagiewkę miodu na poty -
12971 2,10| i jeśliby go w nocy co wypiło, to byśmy przynajmniej wiedzieli,
12972 2,11| oliwną tabliczką, na której wypisana była po łacinie modlitwa
12973 2,10| że pęcherz został do dna wypity.~Wprawdzie Czech, gdy o
12974 1,30| tutejsi nieraz im się już tak wypłacali, na czym sława pobożnego
12975 1,22| ciężka, czuł bowiem, że nie wypłaci się nigdy poczciwej dziewczynie
12976 1,3 | otrzymali - a jakże się wypłacili? Oto nienawiścią, oto grabieżą
12977 1,9 | mi nie pomoże, choć oczy wypłaczę,~Bo ciebie, dziewczyno,
12978 1,18| wolałabym zasię wpierw oczy wypłakać.~I podniósłszy końce fartucha,
12979 2,21| życie miało razem z nimi wypłynąć.~Wreszcie, przemógłszy się
12980 2,7 | Lecz jemu ani jedna łza nie wypłynęła z oczu, oblicze tylko miał
12981 1,5 | nagle spod stulonych rzęsów wypłynęły jej łzy obfite -i nie mogła
12982 2,3 | władza królów i książąt wypływa, w imię sprawiedliwości
12983 1,13| wyciskając guz, z którego poczęła wypływać obficie krew pomieszana
12984 1,14| bóbr to zanurzał się, to wypływał na powierzchnię, koziołkując
12985 2,14| dnia, by konie przez noc wypoczęły. Okrutnie daleka na Zmujdź
12986 1,2 | obfitej rosy, radosny i wypoczęty.~- Bóg dał pogodę, ale upał
12987 2,23| Niech i konie dobrze wypoczną. Na świtaniu ruszym. Dalszą
12988 1,2 | pancerza - ale niech jeno wypocznę - pójdę - a choćbym sam
12989 2,42| trzeba?~- Bo ja wiem...~- Wypocznienia ci nie brak, a krzypota
12990 2,37| czas. Jedź teraz z nami; wypoczniesz - z żalu i boleści się otrząśniesz -
12991 2,43| spotężnione czystością i długim wypoczynkiem chodziło mu po kościach
12992 2,22| a może trzeba będzie i wypoczywać.~- A ludzi, mówiłeś, nie
12993 2,20| ognisko pana de Lorche, który wypoczywał w szałasie; jakoż po chwili
12994 2,11| odkręcił na powrót pas, wypogodził oblicze, poczekał, a następnie
12995 2,33| zwykle posępna twarz mistrza wypogodziła się nieco na ów widok.~-
12996 2,39| krótkie słowa, jakie zwykle wypowiada się przed długą podróżą: "
12997 2,15| Żmujdzinom nie pomagał, ale nie wypowiadając jeszcze mu wojny i łudząc
12998 1,2 | wpadli zdrajcy Niemcy, bez wypowiedzenia wojny, bez żadnej przyczyny...
12999 2,49| mistrza Ulryka, w którym wypowiedziałem mu służbę i wyłuszczyłem
13000 2,48| Powtarzał przy tym słowa mistrza wypowiedziane na uczcie w Malborgu: "Im
13001 2,26| rozmyślaniu i nie umiejąca wypowiedzieć sobie wyraźnie, co się w
13002 1,20| jako wnet im pani weselisko wyprawi.~- Chwacki to jakiś pachołek,
13003 2,32| Torunia i tam przez kilka dni wyprawiać na jego cześć uczty i igrzyska,
13004 2,30| był naprzód z Zygfrydem wyprawiony - i na to wspomnienie serce
13005 2,44| starunek, więc pewnego dnia, wyprażywszy się dobrze w łaźni, postanowił
13006 1,27| chwila grzbiety końskie wyprężone jak łuki lub łby wbite zębami
13007 2,38| chociaż Hla-wę, jako giermka wypróbowanej siły i wierności. Uparł
13008 1,26| alibo pan Powała z Taczewa wyprosi mi u pana naszego pozwoleństwo,
13009 1,6 | królewska nie może człeka wyprosić, ale stary jej odrzekł: "
13010 1,5 | głowy mieczem.~Lecz Maćko wyprosił, by egzekucja nie nastąpiła
13011 2,10| Smolarz podjął się chętnie, wyprosiwszy jeszcze pół bochenka chleba,
13012 1,9 | Zbyszko zamiast odpowiedzieć wyprostował się nagle w kulbace, wziął
13013 1,2 | wolała zatrzymać się dla wyprostowania nóg w gospodzie.~Po wielu
13014 1,4 | komtura ani drgnęła. Sztywny i wyprostowany, z podniesioną głową, spoglądał
13015 1,18| znienacka w izbie.~To rzekłszy, wyprowadziła Maćka na przyłap, z którego
13016 1,5 | uciąć, gdy go zabrali i wyprowadzili z izby, wówczas chwycił
13017 2,25| chce widzieć Hlawę i jeńca. Wyprowadzono wówczas z podziemia Zygfryda
13018 1,21| oplątując je we własne wyprute trzewia, pan de Lorche leżał
13019 1,2 | niego, to do księżnej.~Po wyprzątnięciu mis słudzy klasztorni poczęli
13020 2,2 | zatrzymają cię, ale się muszą wyprzeć Juranda, abyśmy zaś nie
13021 1,19| do głowy, że ludzka chęć wyprzedza w tym razie wypadki. Wierzył
13022 2,14| trudy i o kilka dni mnie wyprzedził. Przy tym pojedzie przez
13023 1,23| że ich pochwycą.~- Tedy wyprzemy się i ich, i listu. Kto
13024 1,30| zamkowym, a potem się wyprą, wyprzysięgną - i wówczas któż zdoła im
13025 1,13| psia mać, drzazga którędy wypsnie.~Następne kwarty nie smakowały
13026 1,20| twarzy pana de Lorche, ani wypukłych oczu krzyżackiego starosty
13027 2,1 | niewolniku! czego chcesz?~- Wypuściłem z jeństwa Bergowa i przyszedłem
13028 1,23| wypuścicie dziewkę?~- Gdybyśmy ją wypuścili, cały świat wnet by wiedział,
13029 2,1 | i tego diabelskiego psa wypuścisz, aby znów kąsał?~- Nie tak
13030 1,23| starego polskiego obyczaju, wypuszczać gości z domu z próżnymi
13031 1,4 | osadził ze strachu konie i nie wypuszczając z rąk lejc, począł się żegnać,
13032 1,21| Kiejstutowa, ojcowska krew, wypuszczała grot za grotem w ową pstrą
13033 1,6 | Żaki i w ogóle dzieci, wypychane w tył, krążyły jak uprzykrzone
13034 1,15| powiększyć wartość majątku.~Wypytał zatem Maćko bardzo dokładnie
13035 2,49| patrzcie, co się na nim wyrabia. Wróżebna to i cudowna noc!~
13036 1,24| zasię wiedział, co oni tu wyrabiają. Źle się poczyna dziać w
13037 2,11| go na wolność było nowe wyrachowane okrucieństwo. Stary rycerz
13038 2,18| mateczników - i ciągną gdzieś na wyraj gnane żądzą krwi lub głodem.
13039 2,33| się mogło, że tam gmachy wyrastają na gmachach, tworząc w nizinnym
13040 2,45| pustego Bogdańca nic nie miał, wyrastał teraz nad wszystkie inne
13041 2,29| bezradności, pustki i niedoli wyrastało na gruncie ogromnej boleści
13042 2,30| spomiędzy kamiennych płyt wyrastały jarzęby i cisy. Płonące
13043 1,5 | szukał. Niechby mnie Bóg wyratował, niechbyś dorosła - i niechby
13044 2,14| niemały, z którego znów wyratowała ją Jagienka, radząc, by
13045 2,23| przywiedli.~Zbyszko przy wyrazach "jagnię niewinne" przybliżył
13046 2,32| stolicy apostolskiej, głośno wyrażał swój gniew i oburzenie na
13047 2,1 | nie wie, ale twarz jego wyrażała niepokój i zwątpienie. A
13048 2,23| wychudłą twarz z zastygłym wyrazem przerażenia, na zapadłe
13049 1,20| starał się unikać gminnych wyrażeń, jednakże próżno się silił
13050 1,5 | zaprosiny, a jakkolwiek wyraził wątpliwość, czy będzie mógł
13051 1,32| rysowały się we mgle coraz wyraźniej, bliska już była godzina
13052 2,19| stawały się coraz bliższe i wyraźniejsze.~Zbyszko w tej samej chwili
13053 1,12| przed nim - i tym razem wyraźniejszy jeszcze niż poprzednio.
13054 1,12| czasie stał się całkiem wyraźny. Chrupały pod czyjąś ostrożną
13055 2,16| usprawiedliwił się przed nim wyraźnym rozkazem Jagienki.~Powiedział
13056 2,22| jak na gościńcu, ale dość wyraźnymi, grunt bowiem był tu torfiasty
13057 2,19| nabrała jakiegoś wilczego wyrazu, gdyż dusza w nim była nieużyta
13058 1,5 | dość że całego "Ojcze nasz" wyrecytować nie mógł. Teraz jednak począł
13059 2,44| ozdobnie z bawolego rogu wyrobione, ani nawet zgrzebło, po
13060 1,14| więc wraz z upływem dni wyrodziła się między nimi bliska zażyłość
13061 1,5 | Nigdy ona o śmiertelnych wyrokach rada nie słucha - mówił -
13062 1,16| ten by się odwiecznym Jego wyrokom przeciwiał.~- Widziałem
13063 2,38| wszelako nie ma rady.~- Co tu wyroków boskich dochodzić! - odrzekł
13064 2,32| niepodobieństwem, gdyż równałoby się wyrokowi zagłady na Zakon. Kto by
13065 1,9 | ale nie tak jeszcze, jako wyrosłe dziewki miłują. Może też
13066 2,46| tu wrócili i stąd znowu wyrośli. Za czasów naszej wojaczki
13067 2,11| ostatnich postrzyżynach wyrosły mu znów długie - i nosił
13068 1,16| konia jej prowadziło dwóch wyrostków, przybranych od dołu obcisło,
13069 1,4 | Wiecie, panie, jeśli temu wyrostkowi uda się jakowym sposobem
13070 2,13| w chytrości nikt mu nie wyrówna. Siadł ci tedy na schodach
13071 1,5 | to będzie się starał im wyrównać w męstwie i we wszystkich
13072 2,18| niedawno przez lasy przetarty i wyrównany tylko o tyle, aby wojska
13073 1,30| już i słońce nie wzejdzie. Wyrozumcie wy ludzkie kochanie i ludzką
13074 1,15| żaden ni jednego słowa nie wyrozumiał: on zaś toczył jeszcze czas
13075 1,4 | Krzyżakiem źle, będzie ci wyrozumiały jak franciszkanin, pokorny
13076 1,1 | gadał, których wszelako nie wyrozumiesz, bo to jest mowa taka, jakoby
13077 2,2 | Prawda. Po pogrzebie Danvelda wyruszę zaraz w drogę.~- Niech cię
13078 1,9 | zacząć z nim rozmowę. Po wyruszeniu z Krakowa, w czasie podróży
13079 2,42| Maćko i zapowiedział, że wyruszy do Spychowa, wieści tam,
13080 1,4 | księżna wraz z orszakiem wyruszyła z gościnnego Tyńca do Krakowa.
13081 2,18| gromady dzikich leśnych bestii wyruszyły z głębi leśnych mateczników -
13082 1,7 | To potem do Malborga wyruszysz?~- Do Malborga albo choćby
13083 2,5 | na widok jego cofania się wyrwało się kilka okrzyków jakby
13084 2,1 | rykiem niedźwiedzia, który wyrwawszy się z rąk skomorocha, począł
13085 1,10| straszny. Trafiwszy na wyrwę przydrożną, przesadził ją
13086 2,13| psubrackich pazurów nie wyrwiemy jej żywej, ale wszystko
13087 2,22| nie poznała go zupełnie i wyrywając mu się z rąk, poczęła powtarzać
13088 1,30| byście za te, któreście im wyrządzili, przyszli pokłonić się przed
13089 2,25| wszędzie zdradę i krzywdę wyrządzoną księciu wówczas, gdy w czasie
13090 2,2 | podniósł w górę i zawołał:~- Wyrzeczcie się rozkoszy i rozpusty,
13091 1,25| poczęły wyrzekać, tak jak wyrzekają ludzie prości, gdy im przychodzi
13092 1,32| na Mazowszu.~W ten sposób wyrzekał krzyżacki chłop, mówiąc
13093 1,25| to jest, że było w tym wyrzekaniu coś obrządkowego i zarazem
13094 1,5 | klejnotami. Odpowiedziała, że wyrzekłszy się z dawna okazałości,
13095 2,24| Zbyszko za żadną cenę nie wyrzekną się jego głowy.~Po długich
13096 1,10| granica już niedaleko, nie wyrzeknie się go za nic, choćby to
13097 2,17| podniósłszy do ust piszczałkę, wyrzeźbioną z wilczej kości, wydał donośny
13098 2,33| nieraz na kapitułach otwarcie wyrzucali mu bojaźliwość, rysowali
13099 2,6 | chciał go w pierwszej chwili wyrzucić z izby, zastanowił się nad
13100 1,22| dnie duszy został mu jakby wyrzut sumienia, Czech zaś zaognił
13101 1,19| porwali, którą wraz z krwią wyrzygać muszą". I gotowano się po
13102 2,49| Toruniu na turnieju z siodła wysadził, i olbrzymiego Paszka Złodzieja
13103 2,7 | mu się kurczowo, a stara, wyschła pierś z trudnością łowiła
13104 2,44| nie umiały sobie dać rady. Wyschłe i wzburzone po łaźni włosy
13105 1,1 | rycerzy pobił, siła ludu wyścinał. Chcieli się Niemcy mścić
13106 1,7 | spalili do cna osadę, ludność wysiekli lub uprowadzili w niewolę
13107 1,5 | króla roznieść na mieczach, wysilali teraz umysły, jakim by sposobem
13108 1,27| skrzepli w postawach pełnych wysilenia. Kilka sań było wywróconych;
13109 1,27| biegu, zakrzepłe w ostatnim wysileniu. Przed jedną parą stał człowiek
13110 1,19| Przyrzecz mi, że chyłkiem nie wyskoczysz żegnać się z nim, to pozwolę,
13111 1,32| trzymać w pobliżu Mazowsza, wyślą do jakich odległych zamków,
13112 2,22| miejscach znać podkowy! Da Bóg, wyślakujemy psubratów godnie, byle przedtem
13113 1,30| lecz on całkiem zajęty był wysłańcami, więc znów zwrócił się ku
13114 1,19| okazało, że prawdziwym jest wysłannikiem od odpustów, tedy by mu
13115 2,50| gotowe. Z rozkazu wodza wysłano wnet na lekkich a ści-głych
13116 2,18| jeśli to wierne chłopy, wyślij ich dwóch albo trzech naprzód,
13117 1,7 | może by się jako drzazga wyślizgła. Ale skąd tu dostanę? W
13118 2,11| głową, a on się jako wąż wyśliźnie i zaraz ich ukąsi... Strzeż
|