bold = Main text
      Tom,    Rozdzial                               grey = Comment text

13619  1,11|          możnemu opatowi łatwiej będzie zagospodarować ziemię, a po wtóre, że tymczasem
13620  2,9 |                I chwycił go żal, bo już zagospodarował się był w Bogdańcu jako
13621  1,13|                da Bóg zdrowie, to mu go zagospodaruję jako się patrzy. Miłujecież
13622  1,11|              twojemu rodzicowi. Jak się zagospodarujem, to oddamy.~- Bogdajże was!
13623  2,20|                 Więc w pierwszej chwili zagotowała się w nim krew jak ukrop.~-
13624  2,31|             przygodziło, że i pieniądze zagrabią, i temu, co je przywiózł,
13625  2,42|                poprzestać na swoim, a o zagrabieniu cudzego myślał nawet wówczas,
13626  2,30|                część mi komtur lubawski zagrabił, ale te, którem przy napaści
13627  2,48|        wiadomość, że Krzyżacy napadli i zagrabili staropolski, zastawiony
13628  2,29|          wydrzeć z gardła Krzyżakom raz zagrabione pieniądze. Wobec tego należało
13629  1,10|           najeżdżacie?~- A czemuż drogę zagradzasz?~- Odpowiadaj, bo kusze
13630  1,25|              mamy czuwać do rania, to i zagrajże nam jeszcze, kwiatuszku,
13631  2,31|              nosić w sercach.~Tymczasem zagrały trąby jeszcze rozgłośniej
13632  1,19|           oczach nie ma.~Tu spojrzał na zagranicznego rycerza, jakby się chcąc
13633  1,30|            ludzi, gdy niebezpieczeństwo zagraża nie im samym, lecz ich bliskim
13634  2,11|         Roztworzył ramiona, jakby chcąc zagrodzić drogę, a z ust poczęły mu
13635  1,25|                Mazowszu spotkały, i pod zagrożeniem pomsty Bożej wołali o karę
13636  1,4 |          jeżeliby w następstwie miał im zagrozić sąd, to może i lepiej uniknąć
13637  1,2 |                 król Władysław wojną im zagroził, ze strachu go puścili;
13638  1,6 |            niewiast służebnych, iż pani zagroziła słabość przedwczesna. Kasztelan
13639  2,15|                 i drogie naczynia. Więc zagrozili wojną, ale nieszczerze,
13640  1,26|                sypać - pierwej spróbuję zagrzać piwa na popasie, ale tobie
13641  2,1 |               tylko dla nich śmiercią i zagubą.~- Rozproszyć się! otoczyć
13642  2,32|               przeczucie bliskiego dnia zaguby czyniło go jednym z najbardziej
13643  2,3 |                 by jednak ośmielili się zahaczyć samego księcia i porwać
13644  2,3 |            obsunąwszy mu się z oblicza, zahaczyła na końcu naramiennika, i
13645  2,23|                 Dobrze - rzekł Maćko. - Zahaczyłem ci też powiedzieć, byś Jagienkę
13646  1,11|                 obszytą złotą frędzlą i zahartowaną w złote gryfy. Zych przyjął
13647  2,1 |                on zaś stał między nimi, zahukany, zelżony, aż wreszcie ruszył
13648  1,5 |              króla, który, powstawszy z zaiskrzonymi oczyma, począł wołać zdyszanym
13649  1,12|          gdzieniegdzie kicały ku wodzie zające, czyniąc szelest po żółciejących
13650  1,6 |          niedziele nawet do granicy nie zajadę! - Cóże to jest?... Chybaście
13651  1,1 |                Starzy jeszcze mawiali: "zajadła Litwa" - i prawda! Dobrze
13652  2,19|              drapieżny krzeczot naciera zajadle na stado długodziobych żurawi.~
13653  2,38|                 się wielce i tak dalej, zająkając się, mówił:~- Niby, że jak
13654  2,26|                przerwa w dżdżu i chmury zajaśniały jakimś dziwnym żółtym światłem.
13655  2,10|        przeprawiać się przez błota, nie zajdą przy tym jakieś niespodziane
13656  1,1 |                albo mleko od nich krwią zajdzie - albo w żniwach będzie
13657  1,11|                 idą!...~Jakoż, gdy wozy zajechały, skoczyła ku nim, a za nią
13658  2,8 |                 darze stryjcowi.~Czech, zajechawszy do Bogdańca, nie zastał
13659  1,12|                radość i pierwsze domowe zajęcia, lecz trzeciego dnia wróciła
13660  1,5 |                 z oczu. Lecz największe zajęcie między rycerstwem budziły
13661  1,17|          rycerska i nie ślachecka, jeno zajęcza. To mu jest, że się Cztana
13662  2,49|              chętka, co mi i dziwne, bo zajęcze zawsze miał on serce. A
13663  2,31|          znajęcy. Ale jak go wykupicie, zajedźcie też do nas. Radzi was ugościm,
13664  2,22|        odpowiedzi, gdyż myśl Maćka była zajęta czym innym.~- Jeśli nam
13665  1,11|                tajemniczo na Zbyszka.~- Zajeżdża ich tu dwóch: jeden młody
13666  1,1 |             bokiem klasztor, do gospody zajeżdżają?~Tu zwrócił się do Zbyszka:~-
13667  1,10|           świece tchem w ołtarzu gasił. Zajeżdżałże on choć raz do Bogdańca?~-
13668  2,26|              kat! Kruki i wilcy się nim zajmą.~- Nie powiedaj byle czego!
13669  1,2 |             granicy zawsze mat okrutny? Zajmą-li sobie bydło, trzody, to
13670  2,6 |                 konieczności nie musiał zajmować się innymi sprawami, o tyle
13671  2,31|               mistrzowi podejrzani - że zajmowali się czarną magią.~Po czym
13672  1,17|                odmówił, tym bardziej że zajmowało go co innego. Od pierwszej
13673  1,10|                wcale widno. Na jeziorku zajmującym wiekszą cześć polany jacyś
13674  1,12|          oślizgłe ramiona topielca albo zajrzą mu w twarz zielone oczy
13675  2,25|                po jutrzni, gdy Jagienka zajrzała znów do niego, dał znać,
13676  2,32|               ku Krzyżakom i tego tobie zajrzę, żeś w nich już bijał.~Po
13677  2,32|            wydostanie.~- Tobie niejeden zajrzy - mówił mu - że przy majestacie
13678  1,8 |            jakie narażały go ustawiczne zajścia graniczne, ofiarował mu
13679  1,19|             bronił. Ale co tam z takich zaka-zowań! Żeby jej się umyśliło dom
13680  2,19|                i rozgłośne, jakby w tym zakącie lasu odbywał się sejm kruków.
13681  1,23|      pogranicznych komandoriach siedzą, zakałę jeno Zakonowi przynoszą".~-
13682  2,5 |               słyszano go we wszystkich zakątkach krużganku:~- Biorę na świadka
13683  2,35|           Wysokim Zamku, wydało się, że zakaz łamano już od dawna, i że
13684  1,5 |              głównym lekarzem królowej, zakazał najsurowiej wspominać jej
13685  1,6 |      rzemieślników w barwach cechowych. Żaki i w ogóle dzieci, wypychane
13686  2,22|          drzemały po zjedzeniu obroków, zakładając sobie wzajem głowy na karki.
13687  2,15|         młodzianków żmujdzkich będących zakładnikami w Prusiech, nie mogąc znieść
13688  2,27|                 mocy niż w największych zaklęciach i przysięgach, albowiem
13689  2,24|             nieco, gdyż wielkie to było zaklęcie, ale w tej chwili Arnold
13690  2,10|           pniami drzew, pogrążyła się i zaklęsła na znacznej przestrzeni
13691  2,50|                Jaśka Ligęzy, i Kmity, i Zakliki, a oprócz nich rodowa Gryfitów,
13692  2,1 |           rzucił się na kolana i począł zaklinać Danvelda na wszystkie relikwie
13693  2,11|                Na psa urok!~- Czemu zaś zaklinacie? - spytała Jagienka.~- Bom
13694  1,19|                 i klęknąwszy przed nim, zaklinał go po niemiecku, aby się
13695  1,4 |             dzień dzwony biją.~Uwaga ta zakłopotała na chwilę Mikołaja, który
13696  2,6 |            Czech miał twarz także jakby zakłopotaną; marudził, z nogi na nogę
13697  2,44|          patrzał.~A Jagienka, ujrzawszy zakłopotane baby z grzebieniami w ręku,
13698  1,18|            tatu-siem zdybać.~A Maćka aż zakłuło coś w dawnej ranie na ich
13699  2,11|               dziewczynami, i z miejsca zakochał się na umór w Jagience.
13700  2,19|                sforny dotychczas zastęp zakolebał się, zatrząsł jak dom, w
13701  2,26|              upiór rzucił się na niego, zakołysał nim i począł zębami szarpać
13702  2,9 |                mu już było domyślić się zakończenia rozmowy, zdumiał się jednak
13703  2,35|                Maszkowic rzekł jakby na zakończenie:~- Złotem przeciw żelazu
13704  2,7 |                całą szerokość gmachu, a zakończony ciężką furtą ukrytą we framudze
13705  2,50|                 układem straszliwą waśń zakończy.~Więc i teraz poszedł się
13706  2,9 |                    Bóg słyszał. Amen! - zakończył Maćko.~I odetchnął głęboko,
13707  2,11|               bitwie pod Płowcami która zakończyła najazd krzyżacki, a w której
13708  2,14|         Żmujdzini podnosili się przeciw zakonnemu panowaniu, to kniaź Witold
13709  1,2 |             rozmowę przerwało przybycie zakonnika z klasztoru, który powitawszy
13710  2,33|            ziemie ruskie, i szły oba te zakony jak pierwsza olbrzymia fala
13711  1,30|                chwili, że ją zamordują, zakopią w wale zamkowym, a potem
13712  2,26|                przystoi i głowę w gnoju zakopię!" Tak mówił do siebie Tolima
13713  2,17|               końca obozu.~Na ów odgłos zakotłowało się coś wedle przygasłych
13714  2,24|               snu obiecywał. Dwukrotnie zakradał się do chaty i dwukrotnie
13715  1,21|           wierzchołkach sosen, niekiedy zakrakali jak kruki ludzie z otoki.
13716  1,5 |                nią burza na niebie, gdy zakratowane okno poczęło rozświecać
13717  1,8 |           wszystkim było tylko to, że w zakratowanych jamach, wykopanych pod dworzyszczem
13718  2,19|        strumienia i przez to często się zakręca. Obaczym się niespodzianie,
13719  1,1 |         przyciśnie brzuchem i tak korbą zakręci, że i żaden z Angielczyków,
13720  2,11|         ścisnęło mu się w piersi, myśli zakręciły się wichrem w głowie i byłby
13721  2,5 |                 nieco, jakby mimo woli, zakrwawione ostrze.~Zmęczenie poczęło
13722  2,2 |          trumnach, jeno komtur głowę ma zakrytą, bo i czaszka, i twarz zmiażdżone.~-
13723  2,7 |              płaszczem - rzekł Zygfryd, zakrywając twarz Rotgiera - nie takim
13724  2,19|               więc uderzył go Niemiec w zakrywający oblicze okap od hełmu, ale
13725  1,26|           wielkie, że w wielu miejscach zakrywały niemal okna, z którego to
13726  1,5 |              wyroku. Pełen otuchy Maćko zakrzątnął się tego samego dnia koło
13727  1,2 |            rzekła pani. - Żywo się jeno zakrzątnij, bośmy głodni.~Mieszczanie
13728  1,27|               rwące się jakby do biegu, zakrzepłe w ostatnim wysileniu. Przed
13729  1,19|         pochwycić Mazura za szyję i nie zakrzyknąć mu: "Bóg ci zapłać za nowinę!" -
13730  1,8 |              będzie, jeżeli jako ojciec zakrzyknie, iż nigdy tego nie dopuści?
13731  2,14|           Żmujdzini mogą cię zabić, nim zakrzykniesz, ktoś jest, a inna sprawa
13732  1,15|          którego łatwo było rozeznać po zakrzywionym kiju, obońce u pasa i po
13733  2,38|            chude, lecz żylaste dłonie z zakrzywionymi na kształt szponów drapieżnego
13734  1,19|              klasztorowi w Łowiczu, aby zakupić dwadzieścia dwa pancerze,
13735  2,10|              rozdzielał hojne jałmużny, zakupował msze, dawał na dzwony, wspomagał
13736  2,5 |        siedzieli księstwo, podniósł swą zakutą w stal głowę i ozwał się
13737  1,25|                do izby Zbyszka cała już zakutana w kożuszek i lisią szubę;
13738  1,4 |             Ardeńczyk cały był w żelazo zakuty. Filip Śmiały ofiarował
13739  1,6 |             cała droga wiodąca od zamku zakwitła jak kwiatami od całych gromad
13740  1,6 |          wszystkie bractwa. Całe miasto zakwitło chorągwiami. Odbyła się
13741  2,48|               całego plemienia i że nie zakwitnie w potędze, w spokoju i pracy
13742  1,5 |                się przy tej sposobności załagodzić sprawę swoją powagą królewską.~
13743  2,1 |                go w czoło nad brwiami i zalał mu krwią twarz. Jednocześnie
13744  1,25|                 Lecz nagle głos się jej załamał, usta poczęły się trząść,
13745  1,30|              jechali w milczeniu białą, zalaną światłem miesięcznym drogą,
13746  1,6 |                wszędzie widać było oczy zalane łzami radości. Deszcz wianuszków
13747  1,6 |                rumianego jabłuszka, ale zalanej łzami twarzy - budził współczucie
13748  2,7 |                znów na owym dziedzińcu, zalanym światłem miesięcznym. Przeszedłszy
13749  2,32|           doprowadził do takiej zgody i załatwienia różnych spraw jak te, które
13750  1,16|               mszę za zdrowie Maćka; po załatwieniu zaś tej sprawy udał się
13751  2,39|          Spychowie. Po dwóch tygodniach załatwił stary rycerz sprawy z Czechem,
13752  1,15|          Zgorzelicach, szczególniej zaś zalecał mu posłuszeństwo i pokorę
13753  2,42|                 które owczarz miejscowy zalecił, ni odwary przysyłane przez
13754  2,5 |            zwykłą miarę. Na krużgankach zaległa cisza śmiertelna. Słychać
13755  2,15|        niemiecka albo drugie pół świata zaleje, alboli też, odbita, cofnie
13756  2,32|             prostym, którego największą zaletę stanowiła olbrzymia siła
13757  1,6 |               Inni wszelako powtarzali, zalewając się łzami i jęcząc: "Jezu!
13758  2,14|            tylko fale głosów słowiczych zalewających dziedziniec i izbę.~Ale
13759  1,28|           Jagiełłowa nie śmiech... Hej! zalewali oni nam sadła za skórę,
13760  2,33|               niemieckiego morza, które zalewało coraz szerzej i szerzej
13761  1,7 |               Zbyszkowi i Maćkowi serca zalewały się radością na widok tak
13762  2,48|                wojna lub pokój od niego zależały.~- Boście obiecywali na
13763  2,24|                 na którym mogło mu dużo zależeć, rzekł:~- Widać, panie,
13764  2,40|                to była rzecz niepewna i zależna od łaski boskiej. Mówił
13765  1,3 |                 rodzaju dobrodziejstwa, zależne nieraz od drobnej usługi,
13766  2,31|               bowiem ubezpieczało go to zaliczenie do rycerzy królewskich od
13767  2,31|             jest do rycerzy królewskich zaliczon i razem z nami ruszysz.~
13768  1,3 |           została ona w poczet świętych zaliczona. Pobożny Piotr z Alwastra
13769  2,34|       odtargować?~- Samiśmy się cenili. Zaliśmy to teraz mniej warci? Maćko
13770  2,26|               tom go i odprowadził; ale zaliż ma on odjechać bez pomsty
13771  2,28|             Ostał się rodzic w wielkiej żałobie, a ty już chodzisz po boskich
13772  2,28|                Poznali też wraz, że już żałobna wieść o nich doszła do Spychowa,
13773  2,48|                o utwierdzaniu zamków, o załogach, o wojskach najemnych i
13774  1,30|              coś robić, byle dać ujście żalom, goryczy i gniewowi, byle
13775  2,31|           księżna Januszowa i rzekła:~- Żałośliwa to będzie dla nas obojga
13776  1,14|              powodu mgły, słysząc tylko żałośliwy pisk czajek i rybitew nad
13777  2,30|                znów, otrząsnąwszy się z żałosnych wspomnień jakby ze snu:~-
13778  1,5 |            nagle wybuchnęła płaczem tak żałosnym i donośnym, że wszystkie
13779  1,25|                 ni w darach opata, ni w zalotach Cztana i Wilka. Więc rzekł
13780  2,45|             uwielbienia. Dawniejszy jej zalotnik, groźny Cztan z Rogowa,
13781  1,18|          zdumiała ją obecność dwóch jej zalotników w orszaku.~- Są Cztan i
13782  2,4 |           ćwiczeniem góruje". Więc inni żałowali, że nie podnieśli rękawicy,
13783  1,5 |               czołem, długie, po bokach założone za uszy, twarz smagłą, całkiem
13784  1,4 |          powinniście mu kaptur na głowę założyć, jako czynią sokołom. Inaczej
13785  1,32|                coraz szerszy, ale się i zaludniał. Ciągnęły ku miastu wozy
13786  1,7 |               powrócić, wykupić ziemię, zaludnić ją jeńcami, odbudować grodek
13787  2,31|             niektórych ziemiach tak już zaludnione, że im zgoła brakło lasów.~
13788  1,2 |          patrzyły na niego jak w tęczę, żałując teraz każda, ze nie ją wybrał -
13789  2,12|           wróconym mu będzie, przy czym załzawiły się znów jego wykapane oczy
13790  2,48|                i że pewni są, iż jednym zamachem zawojują i obalą na wieki
13791  2,32|                 się Żmujdzi, wyrzec się zamachów na Litwę, włożyć miecze
13792  2,7 |              żadnym razie nie mógł ulec zamachowi Mazurów. Lecz po chwili
13793  1,32|        rozproszyły się do cna, jednakże zamajaczało w końcu w nich coś ciemniejszego.
13794  1,27|              psa, wprost zaś przed nimi zamajaczył gruby i garbaty pień wierzby,
13795  1,14|                 brzegu na wielkie mrozy zamarza. Obacz, jako dymi...~Zbyszko
13796  1,29|          wreszcie rzekł:~- Wolejbym był zamarzł pod Niedzborzem! Tyś to
13797  2,11|               póki ziem na Nowy Rok nie zamarzła tak, że i widły nie brały.~
13798  2,48|              Jużci, żeśmy słyszeli. Ale zameczek to, jakich wiele, i ziemi
13799  1,10|              śląscy, większą część tych zameczków pokruszyły ręce polskie,
13800  1,19|                 to, co Sanderus mówił o zamęściach, więc zapytał:~- Jakież
13801  1,2 |         Ślubowano częstokroć niewiastom zamężnym, a w rodach znamienitych,
13802  2,31|                   i może zginę.~A na to zamgliły się oczy dziewczyny i pochyliwszy
13803  2,18|              znaczniejszego pochwycić i zamianę uczynić. Jedna mi ta droga
13804  1,30|           Jurand mówił o wykupie, nie o zamianie Bergowa na Danusię.~- Na
13805  2,46|                sam odwiedzał go w tymże zamiarze w Brzozowej, więc raz tak
13806  2,39|               jedną, to w drugą stronę, zamieniając z nimi takie krótkie słowa,
13807  2,19|              udało i gdyby walka ogólna zamieniła się na szereg pojedynczych,
13808  1,23|              nie mając własnej fortuny, zamierzał wstąpić w ich szeregi. Tymczasem
13809  1,2 |                skłonili się powtórnie i zamierzali opuścić świetlicę, nie chcąc
13810  2,31|                 ona sama, korzystając z zamieszania, jakie wywołało przybycie
13811  1,4 |              tymczasem Maćka:~- A gdzie zamieszkacie?~- W gospodzie.~- W gospodach
13812  1,6 |             grodach i miastach polskich zamieszkali. Stary Maćko też aż zesłabł
13813  2,40|         gościńce szły krajem spokojnym, zamieszkałym przez lud swojacki i gościnny.
13814  1,6 |                 w mieście przez Niemców zamieszkanym z dawna już nie był praktykowany.~
13815  2,5 |               roiło się od kawek, które zamieszkiwały dachy i szczyty baszt, a
13816  1,1 |             cały naród, który tę ziemię zamieszkuje, chciał już ją porzucić
13817  1,5 |               może.~Małe oczki Jagiełły zamigotały z niecierpliwości, wyciągnął
13818  1,20|          dostojeństw w Zakonie. Krzyżak zamilczał wprawdzie teraz o tych wypadkach
13819  1,25|            Czecha, więc lubo postanowił zamilczeć przed nim o tym, co się
13820  1,22|               tak, jak mówicie!~Po czym zamilkli, jakby przestraszeni śmiałością
13821  2,2 |            chciwość, ale nie było w nim zamiłowania do niskich wykrętów. Największą
13822  1,5 |              uczt i gonitw, w których z zamiłowaniem brat udział, pragnąc zasłynąć
13823  1,5 |                 gdyż ludziom ówczesnym, zamiłowanym w drobiazgowym rozporządzaniu
13824  2,33|            Marienburg ze swymi groźnymi zamkami i Przedzamczem olśniewał
13825  1,1 |             miasta, gdyż bramy przedtem zamkną, a w nocy gad, który się
13826  1,20|                w razie zaś oporu groził zamknięciem bram. Zbyszkowi chciało
13827  2,7 |             postarzeje się w krzyżackim zamknięciu". Kazał jednakże, by wszystko
13828  2,26|               ściskał jej serce po owej zamkniętej raz na zawsze przeszłości
13829  1,5 |         Malborga pojadę i kopią w bramę zamkową uderzę, a trębaczowi każę
13830  2,11|              przy czym jeden z giermków zamkowego starosty odkrył, że pachołkowie
13831  1,1 |              byłoby już Wilna.~- Wiemy. Zamkuście nie dali.~- A nie daliśmy.
13832  2,44|                 zostali sami. Jagienka, zamoczywszy naprzód nałęczkę, poczęła
13833  2,11|            naprzód bez żadnej przyczyny zamordowali mu umiłowaną żonę, a potem,
13834  2,6 |               nie mogąc się przyznać do zamordowania de Fourcy'ego, jego oskarżyli
13835  1,25|           pomsty Bożej wołali o karę za zamordowanie "ukochanego towarzysza i
13836  1,30|                wątpił ani chwili, że ją zamordują, zakopią w wale zamkowym,
13837  1,7 |           dłońmi i oglądać jak osobliwe zamorskie stworzenia. Maćko zaś rzekł:~-
13838  2,25|             podróży myśl, by się głodem zamorzyć, ale gdy usłyszał zapowiedź,
13839  2,11|               ale oni ją porwali i albo zamorzyli, albo wywieźli. Stary de
13840  2,46|                 czynił się wsią ludną i zamożną, a kto się do niego zbliżał,
13841  1,4 |                miastem człowiek, choćby zamożny właściciel "grodku", wyobrazić
13842  2,8 |                 książę Nosak od pana na Zampachu kupił i tak go udręczył,
13843  2,34|                 ławę w zupełnym zmysłów zamroczeniu. Wówczas młodzian położył
13844  1,5 |                 na chwilę oczu nie mógł zamrużyć...~"Już ja się śmierci nie
13845  1,14|                  Siądę, ot, na koń i na zamry pojadę, a tak mi dopomóż
13846  1,25|              młodzianek chorzeje i może zamrzeć... Hm! in articulo mortis...
13847  1,7 |               mi tam gdzie w drodze nie zamrzyjcie.~Stary Maćko spojrzał z
13848  2,19|                mi to dziwno, że tam bór zamyka się przed nami i że ich
13849  2,19|             wreszcie zabrał się do śrub zamykających przyłbicę.~Lecz zaledwie
13850  2,48|                Krakowie rajcy królewscy zamykali się z nimi całymi godzinami,
13851  1,4 |    zagranicznych, toż budynek, w którym zamykano wagę miejską, toż postrzygalnie,
13852  2,29|                nigdy nie wiadomo, co on zamyśla i co uczyni. "Oddał nam
13853  2,8 |            Cztan z Wilkiem coś ci złego zamyślają". A trzeba ci wiedzieć,
13854  1,19|             nagle wsadzał palec w usta, zamyślał się i odpowiadał: "Chyba
13855  2,31|              jechali cicho obok siebie, zamyśleni i jakby zasłuchani w nieszporny
13856  2,14|            Witold lat temu kilka, mając zamysły przeciw Tatarom i chcąc
13857  1,4 |           dobywając od czasu do czasu z zanadrza puszkę z relikwiami świętego
13858  2,14|                  ucałował go, schował w zanadrze, raz jeszcze objął kolana
13859  2,25|            wierzyć. Tego jednak było im zanadto. Hlawa jął pierwszy szemrać,
13860  2,2 |              całym Mazowszu. Wobec tego zaniechają skarg. Jurandówny będą oczywiście
13861  2,49|          rozkazów dobywali miasta i nie zaniechali szturmu, chociaż król wysłał
13862  1,12|              niewieści głos. Zbyszko aż zaniemówił ze zdziwienia, oczom własnym
13863  1,4 |                 wiadomość ze smutkiem i zaniepokoiła się bardzo.~- Biskup krakowski
13864  1,5 |               innymi do kościoła, nieco zaniepokojeni szybkim powrotem Lichtensteina.
13865  2,12|             piąty. Szóstego pod wieczór zaniepokojona dziewczyna miała już prosić
13866  2,23|               uciekła. Pójdźcie, panie.~Zaniepokojony Maćko ruszył spiesznie z
13867  1,27|             jeszcze raz - rzekł Zbyszko zaniepokojonym głosem.~Na myśl bowiem przyszło
13868  1,4 |               wielki na wieżę sam jeden zaniósł, którego dwudziestu mieszczan
13869  1,22|              Czyje łzy? - nasze! Próżno zanosiliśmy skargi, próżno wołali o
13870  1,5 |                i tak znamienici rycerze zanoszą do niego prośby. Nagle zmienił
13871  1,14|                gałęzie na wodę: bóbr to zanurzał się, to wypływał na powierzchnię,
13872  1,27|                człowiek z dzidą w ręku, zanurzony po pas w śniegu, nieruchomy
13873  1,12|           powiedziawszy, schyliła się i zanurzyła rękę w kudły niedźwiedzie,
13874  1,16|      pospieszyli do kropielnicy i obaj, zanurzywszy w nią ręce, wyciągnęli je
13875  1,22|              wyrzut sumienia, Czech zaś zaognił jeszcze ów wewnętrzny niepokój.~-
13876  2,40|              opatowym uładzić, a potem, zaopatrzeni w należyte dokumenta, ruszyli
13877  1,9 |             czasu poił go winem, którym zaopatrzył ich na drogę kupiec Amylej,
13878  2,23|                i wędzoną rzepę, w którą zaopatrzyli się na drogę w obozie żmujdzkim,
13879  2,9 |               ludzi mi odmówią, granicę zaorzą, ze stad też urwie każdy,
13880  1,12|            wbiwszy poprzednio drugiego, zaostrzonego końca wideł w ziemię, niedźwiedź
13881  1,26|               jechał na wozie, raz, dla zaoszczędzenia sił, a po wtóre, dla wielkiego
13882  1,11|        wysławiał Jagienkę. Mrok też już zapadał zupełny, gdy dziewczyna
13883  2,26|      straszliwym łoskotem, jakby ziemia zapadała się w posadach. Cały bór
13884  2,23|                 wyrazem przerażenia, na zapadłe oczy, na potargane strzępy
13885  2,17|              jeszcze było użyciu w tych zapadłych stronach. Niektóre miecze
13886  2,26|            jechali w głębokim milczeniu zapadłym wądołem, nieraz z powodu
13887  1,20|             ujrzawszy cudną Jurandównę, zapałał do niej żądzą, dla której
13888  2,26|        niechybnie i Zbyszko. Na tę myśl zapałały jej policzki i gorycz zalała
13889  1,16|           włochaty pysk Cztana i srogą, zapalczywą twarz Wilka z Brzozowej.~
13890  2,12|                  I wraz płomień ogarnął zapalczywe serca mazurskie. Łby poczęły
13891  2,47|          większy i chytrzejszy, a Ulryk zapalczywszy. Prawy to jest rycerz, któren
13892  2,32|                 na szemranie niektórych zapalczywych i dumnych kom-turów, nie
13893  1,30|            córkę, ale błyskawica ta jak zapaliła się, tak i wnet zgasła...
13894  2,5 |               powinna go unieść, że się zapamięta, straci głowę i w zaślepieniu
13895  2,1 |               krwią dyszący, rozhukany, zapamiętały, łamał, rozrywał i rozcinał
13896  2,25|               gorliwej, że do zupełnego zapamiętania się dochodzącej.~Dopiero
13897  2,43|               jej zmieniła się niemal w zapamiętanie i przesłoniła jej cały świat.~
13898  2,29|             blasku słonecznym. Chwilami zapamiętywał się tak, że nie odpowiadał
13899  2,20|               Niemce! Bo gdyby tu Krzyż zapanował, utraciliby pozór do najazdów,
13900  1,32|               Nagle jednak, nim jeszcze zapanowała zupełna noc, usłyszał za
13901  2,11|          również jak i łuby z odzieżą i zapasami żywności. Nie mogło to przyjść
13902  2,28|            jedna przez drugą, podnosiły zapaski do oczu albo też całkiem
13903  2,33|             którego imię, jako słynnego zapaśnika, było niektórym znane. Tych
13904  2,31|                księżną misę, spostrzegł zapatrzoną i jakby wniebowziętą twarz
13905  2,43|                znając granic ni miary w zapędach cielesnych i sile, albo
13906  1,5 |               przedstawi jako chłopięcą zapędliwość. Z tym wszystkim każdy przewidywał,
13907  1,5 |            człowiek, mniej srogi, mniej zapędliwy, mniej wojną dyszący, a
13908  2,11|               zdradzieckich Witoldowych zapędów dziedziny zakonnej bronić.~
13909  1,21|                 puszczy skrzydła otoki, zapełniali coraz szczelniej leśną łąkę.
13910  2,5 |       szlachetne niewiasty i rycerstwo. Zapełniły się wszystkie kąty krużganku;
13911  2,41|                 wlec dość jednostajnie, zapełnione pracą gospodarczą i zwykłymi
13912  1,20|           narodem, także zupełny odpust zapewnia. Oczom też prawie nie wierzył,
13913  1,23|                zaś przyjęli z radością, zapewniając, że jako zakonnicy zaprzysiężeni
13914  1,5 |         królowej. Wiarogodni świadkowie zapewniali, iż słyszeli na własne uszy.
13915  1,6 |        ułaskawił młodzianka, który, jak zapewniano, nie dopuścił się żadnej
13916  2,3 |            Zakon nie wystawił i zarazem zapewnić sobie pomoc książąt i rycerstwa
13917  1,23|         Uśmiechali się pod wąsem z tych zapewnień Mazurowie, albowiem dobrze
13918  2,4 |           Krista, a zarazem i chełpliwe zapewnienia, że pan jego nieraz potykał
13919  2,12|                 twarzy. Jagienka jednak zapewniła go, że rycerz Maćko był
13920  2,11|                przyjęli ich gościnnie i zapewnili, że Czarcim Wądołem, a ściślej
13921  1,19|                 i gościnność po dworach zapewnioną, i niejedną sposobność do
13922  2,17|                tyle w nim się widocznie zapiekło zniecierpliwienia i bólu,
13923  2,27|            jakby płacz przeogromny, ale zapiekły i nie mogący wybuchnąć,
13924  1,20|                 siedziało, zaraz by się zapienił alboby go o ziem rzuciło,
13925  2,1 |                 Kąsałeś Zakon jako pies zapieniony, przeto Bóg sprawił, że
13926  1,20|             Miłuję cię tak, aże mi dech zapiera!~Ona zaś podniosła na niego
13927  1,5 |             lecz on nie chciał się tego zapierać. "Wołałem na niego z daleka -
13928  2,25|               siłą, że aż w niej oddech zapierało, ona zaś nie broniła się,
13929  1,2 |                 ją widzę i tego się nie zapieram; inne też to niż dla Ryngałły
13930  1,2 |                 idącym wzdłuż pachwin i zapiętym nisko wielką klamrą. Za
13931  2,5 |                 i przeciąwszy rzemienną zapinkę hełmu pod brodą, pchnął
13932  2,48|               winem i uzyskali od niego zapis. Wtedy to zbrakło już do
13933  2,11|               dla was Gradów z Bogdańca zapisane, ale co ostaje, a na klasztory
13934  1,17|                jest i w księdze sądowej zapisany. Nie daruje nam tera opat
13935  1,11|             wtóru na drewnianej fujarce zapiska. Wołać pachołka!~Zawołano
13936  1,21|            odpowiedziała Danusia.~- Bóg zapisuje każdy miłosierny uczynek,
13937  2,6 |                 i jął go czytać. Jurand zapisywał wszystkie swe ziemie i całą
13938  2,40|             zapalczywy, czy rozważny, a zapisywano wszystko tak troskliwie,
13939  1,25|             węgle nowe bierwiona, a gdy zapiszczało co żałośnie w szczapie,
13940  2,29|                 nie wydaje.~- Jeśli nie zapłacą, to sam zapłacę - odrzekł
13941  1,21|                gojący, a wtedy powiem o zapłacie.~ ~
13942  2,29|                jest, i żeby go wykupił, zapłaciwszy zarazem i za Zbyszka tyle
13943  2,1 |                jeszcze owieczki zakonne zapłaczą.~- A nasze słowo? - spytał,
13944  1,16|               dostaniesz, nieraz na nią zapłaczesz, jako płakał oto filozof,
13945  1,25|            widzi jej rumianą twarz, jej zapłakane oczy i słyszy głos proszący: "
13946  2,2 |              samej sieci, w którąśmy go zaplątali. Gdy się ocknął, chcieli
13947  1,21|                 i od was spodziewać się zapłaty?~- Jakoż mogę wam zapłacić?~
13948  1,21|                 nie dając się spłoszyć, zaplątywał się w sieciach, dobijać
13949  2,31|                wśród Niemców. Mogło też zapłonąć dumą młode Zbyszkowe serce
13950  2,10|                opuściwszy długie rzęsy, zapłoniła się jak róża.~Jednakże widział
13951  1,2 |              poczęła wykręcać paluszki, zapłoniona i zmieszana.~Lecz za nią
13952  1,4 |           któremu serce poczęło również zapływać krwią, rzekł:~- To potem.
13953  1,25|                niespodzianemu okrzykowi zapobiec, po czym zaś rzekł:~- Rozumiałem,
13954  2,16|                 ani przewidzieć, ani im zapobiegać - dlatego bano się go w
13955  2,40|                 większy rozum i większą zapobiegliwość". I tak wówczas było. Dowiedział
13956  2,17|               że to nie dość było konia zapocić i kopię pokruszyć, jeno
13957  1,19|               czuł, że tak mu się jakoś zapodzieje w czasie wojny dusza i pamięć,
13958  2,42|       nagawędziwszy się, odjeżdżał, nie zapominał nigdy pożegnać go takimi
13959  1,6 |              się poratowania.~O Zbyszku zapomniano tymczasem zupełnie, któż
13960  1,17|                 i jeden, i drugi, jeśli zapomnicie - rzekł opat - i pierwszy
13961  1,10|            zawzięty, boś mi się udał... Zapomnisz ty o tamtej, jeno zobaczysz
13962  1,21|                siły, że złamią wszelkie zapory i przejdą - ziemia jednak
13963  1,7 |              zupełnie pacholęcia, które zapowiada, jakich to czynów rycerskich
13964  2,47|                o czym?~- Ii! lepiej nie zapowiadać. Tymczasem się do Spychowa
13965  1,5 |           sądził bowiem, że takie słowa zapowiadają wojnę. Ale rozumiał je i
13966  2,25|                 niemniej posępny pomruk zapowiadającej się burzy. Miedziane zwały
13967  2,25|                zawaliły całkiem niebo i zapowiadały groźną nawałnicę. Ale gdy
13968  1,4 |          córkami, które chciały widzieć zapowiadane z dawna gonitwy. Miejscami
13969  1,3 |      królewskich w czasie gonitw, które zapowiadano na chrzciny, bo na to dawno
13970  1,25|                 dni później przyjechała zapowiedziana niewiasta z hercyńskim balsamem,
13971  2,35|              okiem, ale Krzyżacy z góry zapowiedzieli im, że muszą się zachować
13972  1,20|              Zbyszko. Maćko z Turobojów zapoznał ich z panem de Lorche, ale
13973  2,40|                 każde jego słowo, a raz zapożyczył nawet od niego mądrości,
13974  2,28|                 zdawał się ich wzywać i zapraszać ku sobie, a oni szli śpiewający
13975  2,29|               rycerstwem, że radzi niby zapraszają i widzą rycerskich gości,
13976  1,5 |                 IX z listem królewskim, zapraszającym na chrzciny do Krakowa.
13977  2,33|           pokryte ową słynną szarobiałą zaprawą, którą przyrządzać umieli
13978  1,5 |                Wniesiono polewkę winną, zaprawną jajami, cynamonem, gwoździkami,
13979  2,50|             niesforny, ale do bitwy tak zaprawny, a w spotkaniu tak zaciekły,
13980  2,36|        odwiedziny do Czerska, dokąd ich zaprosiła księżna Anna Danuta. O Jagience
13981  2,2 |             jest jakaś dziewka, pierwsi zaprosiliśmy go, by przybył i obaczył
13982  1,2 |               młody Zbyszko nie słyszał zaprosin, skoczył bowiem do wozów
13983  1,5 |               Krakowa. Bonifacy przyjął zaprosiny, a jakkolwiek wyraził wątpliwość,
13984  2,29|               Krzyżacy dawno posłali mu zaproszenie.~- Daj Bóg takie rzeczy
13985  2,35|             gości, na którą Zbyszko był zaproszon jako królewski rycerz, a
13986  1,5 |                od gości zagranicznych i zaproszonych miejscowych dygnitarzy i
13987  1,15|                na pomnożenie osadników, zaprowadzenie stad i inne potrzeby gospodarskie,
13988  2,5 |                przed innymi wynaleźli i zaprowadzili w swoich ziemiach.~Tymczasem
13989  1,27|                śnieżnych zawałów. Jeden zaprząg na samym końcu orszaku całkiem
13990  1,7 |               Lecz inni rycerze zaczęli zaprzeczać. Nie znają Krzyżacy bojaźni
13991  2,11|                 albo skinie głową, albo zaprzeczy. I to samo o innych rzeczach.~-
13992  2,11|             stary jest okrutnik, diabłu zaprzedan... Ludzie nic dobrze nie
13993  1,27|              bez ratunku. Gdzie są inne zaprzęgi, można było poznać po pagórkach
13994  1,27|                należało się spodziewać, zaprzężone były w konie najlepsze,
13995  2,46|                śmierci syna na świecie, zaprzyjaźnił się bardzo z Maćkiem, a
13996  1,4 |              wreszcie Maćko.~- To niech zaprzysięże na rycerską cześć, że stawi
13997  1,23|          zapewniając, że jako zakonnicy zaprzysiężeni na ubóstwo nie zatrzymają
13998  2,6 |              nawiedzi. Lecz nim zasnął, zapukał do niego Sanderus i skłoniwszy
13999  2,11|             żelazną ręką, gdyż zaledwie zapuścili się w las, wyjechało naprzeciw
14000  2,49|            surowca.~Niebezpiecznie było zapuszczać się w pojedynkę między nich,
14001  2,19|           pancerzu i w takimże hełmie z zapuszczoną przyłbicą.~Z głębin leśnych
14002  2,41|             przysposobił pod orkę opat, zapuszczono z braku rąk na nowo. Stary
14003  1,7 |          wyciągnąć, tom go jeno głębiej zapychał. A teraz nijakiej rady nie
14004  1,5 |              człowiekowi przykazał. Nie zapyta się nawet Krzyżak, czyja
14005  1,19|               zbliżając się, Niemiec.~- Zapytaj się tego rycerza, jaka jest
14006  2,2 |                 a wy, grafie, jeśli was zapytają o domysły, tedy mówcie,
14007  1,25|             zaraz bym do niego poszła i zapytałabym: mam-li Danuśkę dać, czyli
14008  2,35|                 to takiego Hundsfeld? - zapytało kilkunastu naraz rycerzy.~-
14009  2,21|              Ale teraz opowiadaj, o coc zapytam: zali przysięgniesz mi na
14010  1,20|                 do studzien. Ludzie ci, zapytywani, czy wszyscy śpią jeszcze,
14011  1,20|           omdlałość, pod którą taił się żar jak w przysypanym popiołem
14012  1,30|             miłość ludzką niż na pomstę zarabiać. Po co oni tyle krzywd wszystkim
14013  2,40|             tylko gładka dziewka, ale i zaradna, bo Cztanowi niejeden woli
14014  1,7 |                 przeląkł. Książę Witold zaradny jest i pewno grody dobrze
14015  2,43|                wybrany, tego ukochała w zaraniu lat pierwszą miłością, a
14016  1,32|                 i weszli w las, który w zarannym świetle wydawał się siwy
14017  1,8 |         Spychowem leżały odłogiem, lasy zarastały dzikim chmielem i leszczyną,
14018  1,16|                    odpowiedział Wilk.~- Zaraz-li go napadniem?~- Jakoże w
14019  1,19|                 heretycką nauką Wiklefa zarażon. Ale jeśli, jako mi wasz
14020  2,16|                 których nienawidził jak zarazy. W tych wojnach nauczył
14021  1,25|              zgodę księcia pana naszego zaręcza - no! - to oni ojciec i
14022  1,30|             własnych oddać.~- A kto zaś zaręczy mi, że wrócę, gdy sam wlezę
14023  2,49|     naciągniętych cięciwach łuków. Inni żarli świeżo wyjęte z ognia, dymiące,
14024  1,3 |              twarzy, poczęła się modlić żarliwie. Lecz gdy ozwały się rzadkie
14025  1,32|                gryźć jak bydlę. A gdzie żarna w chałupie znajdą, tam chłopa
14026  2,47|           ziemię! Na śmiech ludzki jeno zarobisz.~- Wyśmieli was? - zapytał
14027  2,48|          wychyliło się ku nim z tumanów zarosłe oblicze Cztana z Rogowa,
14028  2,45|             głogowych gąszczów, którymi zarosły, a następnie umocnić je
14029  1,20|              mięsiw. Za nimi widać było zaróżowione pnie olbrzymich sosen i
14030  1,10|               se siednij - odpowiedział żartobliwy głos.~- Coście za jedni?~-
14031  1,4 |                 pojednawczym i umyślnie żartobliwym:~-Widzicie, panie, że szlachetny
14032  1,13|                Było z początku śmiechu, żartów i śpiewania przy miodzie
14033  2,35|                pieśni szpylmanów, grube żarty trefnisiów, pląsy niedźwiedzie
14034  2,49|                na mokrej i parującej od żaru słomie, lecz wielu siedziało
14035  1,11|            posadził na kulbakę. Wówczas zarumieniła się jak zorza i zwróciwszy
14036  1,19|             wieże widać już było na tle zarumienionego nieba.~Wjechali jeszcze
14037  2,7 |         drzwiczkami wieży, które na noc zaryglowywano z zewnątrz. Odsunąwszy rygle,
14038  1,27|            który leżał obok z nozdrzami zarytymi w śnieg. Widocznie człowiek
14039  2,2 |              Danveldzie objął tymczasem zarząd Szczytna, a obok niego brat
14040  2,33|        przełożony nad warsztatami i nad zarządem zamku. Prócz tych dostojników
14041  2,24|              jedź! I wyszedłszy z izby, zarządził wszystko do odjazdu. Turczynkowie,
14042  2,43|                Bogdańcu. Gdzie wióry na zarzewiu leżą, tam i tak prędzej
14043  1,11|                 nie ma i głodu. Kazalim zarżnąć wołu i dwie owce, mięsa
14044  2,23|                gdybyś bezbronnego jeńca zarżnął i gdyby się to przez pachołków
14045  1,23|               rycerz ów leżał oto teraz zarżnięty jak wół między czterema
14046  2,5 |            Widząc to, Czech stojący nad zarżniętym Kristem trwożył się także
14047  2,15|                 panów chrześcijańskich, zarzucając sobie wzajem wiarołomstwo,
14048  2,25|           otaczali gromadnie jeźdźców i zarzucali ich pytaniami, a dowiedziawszy
14049  2,3 |          wykręcić. Nikt już nic nam nie zarzuci i sława nasza będzie jako
14050  1,6 |                przytulić się do niego i zarzucić mu na szyję rączęta, zerwała
14051  2,19|                 na karki, atoli Niemcy, zarzuciwszy na plecy tarcze i tnąc od
14052  2,32|                 na Żmujdzi - i umiał na zarzut odpowiedzieć, tym łatwiej,
14053  2,17|               objaśniać, gdzie mają się zasadzić, tak aby niespodzianie uderzyć
14054  2,13|                przedtem się na schodach zasadził... Mówił ksiądz, że on niespełna
14055  2,18|              czasu, albowiem miejsce na zasadzkę wybrane nie było już zbyt
14056  2,22|                 bez trudności, albowiem zaschły w niskim błotnistym zwykle
14057  2,41|            niegdyś za dawnych czasów, w zaściągniętej tasiemką koszuli-nie, w
14058  1,12|                 końcu poczęły omdlewać, zasępiać się, czernieć i gasnąć.~"
14059  2,5 |                 Zbyszka, a twarze mężów zasępiły się, wydało im się bowiem,
14060  2,5 |                 dziedzińcu zamkowym pod zasępionym niebem zimowym, czekając
14061  1,4 |                 Szkoda by! - powtórzył, zasępiwszy się nagle, Maćko. Lecz Mikołaj
14062  1,20|                trąby na znak, że książę zasiada do stołu: zagrzmiały raz,
14063  2,42|             choćby w radzie królewskiej zasiadać, taka jucha łebska i przemyślna.~
14064  2,42|                liczba panów krakowskich zasiadających w królewskiej radzie przechyla
14065  2,49|               schronił się przed burzą, zasiadała rada wojskowa, przed którą
14066  1,11|                ławy, na których panowie zasiadali wraz z czeladzią do jadła.
14067  1,18|        wprowadziła go do izby, w której zasiadłszy, milczeli oboje przez dłuższą
14068  1,26|                krzesło, aby mógł na nim zasiąść. Przedtem jednak jeden z
14069  1,26|             gdyż księstwo wraz do stołu zasiędą.~I poszli. W sali stołowej
14070  2,11|        wspanialsze. U dominikanów łatwo zasięgnęli wieści o opacie. Był, mówił,
14071  2,14|             jednak razie wieści pewnych zasięgniesz, boć tam znajomków ci nie
14072  2,15|             wojny i łudząc go układami, zasilał wszelako Żmujdź pieniędzmi,
14073  1,5 |                starał się krotochwilami zaskarbić sobie serce królewskie.
14074  1,27|               je przy pysku. Śmierć ich zaskoczyła widocznie w chwili, gdy
14075  2,5 |           nalały mu ognia do żył. Serce zaskowyczało w nim z rozbudzonego bólu
14076  1,21|                zupełna. Ledwie niekiedy zaskrzeczała sójka w wierzchołkach sosen,
14077  1,10|         naciągnął ją w mgnieniu oka, aż zaskrzypiała żelazna obręcz, po czym,
14078  1,6 |                zamku wiadomość o nagłym zasłabnięciu królowej. Wezwani medycy
14079  2,27|              ziółmi zwłoki zmarłej, nie zasłaniając tylko twarzy, która wśród
14080  1,32|              wilgotną oponę mgły, która zasłaniała przed nim świat. Za tą mgłą
14081  2,1 |            stawi, tak i on, straszliwy, zaślepiony niszczyciel - porywał, łamał,
14082  2,26|                 okropną, nieprzenikliwą zasłoną.~W tej chwili burza rozszalała
14083  1,8 |                 więc zatrzymał się przy zasłonie, chrząknął i wreszcie ozwał
14084  2,38|                co chodzi, gdyż weszła z zasłonionymi ramieniem oczyma i z głowa
14085  1,6 |              sięgające opończe i takież zasłony na twarzach z powycinanymi
14086  2,31|               siebie, zamyśleni i jakby zasłuchani w nieszporny szum sosen,
14087  1,27|               Jadwidze, i odkupić swymi zasługami duszę ojca; nie pomijała
14088  1,8 |                 ze Jurand poczyta mu za zasługę, nie za ujmę. napaść na
14089  2,11|            szczęści Zakonowi, jak na to zasługuje! - rzekł wreszcie Maćko. -
14090  2,25|            piersiach. Kara była stokroć zasłużona, pomsta słuszna, jednakże
14091  1,20|                Zygfryd de Lowe, także z zasłużonej w Zakonie rodziny - wójt
14092  1,22|                poprzednio już w Zakonie zasłużonych, nasłuchawszy się wieści
14093  1,19|                 tym sposobem Danusi się zasłuży i we własnych oczach się
14094  1,5 |               wielce się już pod Wilnem zasłużył - dodał Powała.~Lecz król
14095  1,6 |        kochankom, oświadczając, że byle zasłużyli na śmierć - zostaną także
14096  1,5 |       zamiłowaniem brat udział, pragnąc zasłynąć po świecie i jako władca,
14097  2,34|            chciał nim widocznie stryjca zasmucić, więc rzekł wymijająco:~-
14098  2,7 |                 także śpi, tylko ja nie zasnę. Idę, idę, bo w izbie śmierć,
14099  2,27|                słoneczny, po czym zaraz zasnęła snem wiekuistym. *~Niewiasty
14100  2,9 |             ległszy na żubrzych skórach zasnęli obaj snem mocnym i krzepiącym.~ ~
14101  2,7 |             leżał bez ruchu. Myślał, że zaśnie, gdy nagle ogarnęło go dziwne
14102  1,21|                 czarnym łańcuchem przez zaśnieżoną przestrzeń, podobne z dala
14103  1,19|            bitwę konną lub do udeptania zaśnieżonej ziemi pod pieszą. Jeden
14104  1,20|             gdyż wyjechali na obszerną, zaśnieżonym szuwarem pokrytą polankę,
14105  1,11|                 znać tu było dostatek i zasobność. W izbach były okna z szybami
14106  1,27|               szukać po gościńcu.~Ale w zaspach nie znaleziono nic. W olszniaku
14107  1,27|                  Bywaj! bywaj! rozkopać zaspę!~- W imię Boże: jużeście
14108  1,11|                 ale może panna Jagienka zaśpiewa?~- Będziem po kolei śpiewali -
14109  1,11|               może byś chciał sobie coś zaśpiewać?~- Nie - rzekł Zbyszko -
14110  1,11|               trochę sobie zaśpiewał?~- Zaśpiewajcie wy, bo już widzę, że z dawna
14111  1,11|              się odpasał i trochę sobie zaśpiewał?~- Zaśpiewajcie wy, bo już
14112  1,25|            śluzy z oczu płynęły.~- To i zaśpiewam! - rzekła Danusia. I zaraz
14113  2,32|           poddawał mu się i usiłował go zaspokoić. Dalekie też były już czasy
14114  1,32|                ją sobie do ust, gdy zaś zaspokoił w ten sposób pierwszy głód,
14115  2,11|              się żaden prawy rycerz nie zasroma.~- To was poznajomię - odrzekła
14116  2,41|               mogła kiedy niespodzianie zastać Zbyszka już w domu, gdyż
14117  1,29|               spodziewając się, że może zastaną tam jakich wysłanników krzyżackich.
14118  2,11|            zrobię?~I począł się nad tym zastanawiać, czyby je lepiej u księżny
14119  1,19|              był na mazowieckim dworze. Zastanie-li jeszcze swoją Danuśkę dwórką
14120  1,10|                 nijakich w Bogdańcu nie zastaniecie. Nie mówię: w gospodarstwie -
14121  1,16|                  Cztana i młodego Wilka zastaniem niechybnie w Krześni -mówił. -
14122  1,4 |                uczynek łatwiej mu niż o zastanowienie - rzekł Maćko. - Ale nie
14123  1,27|         błogosławieństwo jest nad nami.~Zastanowiło ją jednak przybycie Juranda
14124  1,19|            uczyni, ale na drodze rad mu zastąpi. A są i tacy, którzy nic
14125  2,41|          nowocie, które opat, trzymając zastawem Bogdaniec, wykarczował i
14126  1,26|         pachołcy poczęli wnosić jadło i zastawiać je na stole. Zdążył wszelako
14127  1,1 |                naszego, Janka z Tulczy, zastawiłem mu ziemię, a za pieniądze
14128  2,32|                na których odzyskał król zastawioną zdradliwie przez Opolczyka
14129  1,26|              Juranda. Oto misy dla nich zastawione, a ludzie wysłani, by ich
14130  2,48|                i zagrabili staropolski, zastawiony johannitom Santok. Nowy
14131  1,15|          wprawdzie z czego spłacić sumę zastawną, a nawet wyliczył, że dość
14132  1,10|                 mgnieniu oka na żelazny zastawnik, za czym założył strzałę
14133  1,21|            rozległ się szczęk żelaznych zastawników przy kuszach, warkot grotów
14134  1,17|              oddając "list", czyli kwit zastawny, na którym Maćko był znakiem
14135  1,24|              wprost do leśnego dworca i zastawszy jeszcze w nim księcia, opowiedział