Tom, Rozdzial

 1  I,1  |      oczekiwanie!"~Wtem jakby w odpowiedź wołaniu, z zewnątrz, właśnie
 2  I,7  |   orszański, Kmicic! - brzmiała odpowiedź. - A z kim mówi?~- Pułkownik
 3  I,10 |  Rzymianina uchodzić, tedy jego odpowiedź okrutnie będzie rzymska;
 4  I,10 |         z ust do ust każdą jego odpowiedź. Bliskość szwedzkich zastępów
 5  I,14 |         książęca mość raczy dać odpowiedź? - pytał Harasimowicz.~-
 6  I,17 |       ociemniałą babkę porywał? Odpowiedz na to, Rochu! Mali prawo?~-
 7  I,17 |         się wnuków doczekać?... Odpowiedz i na to, Rochu!~- Ja jestem
 8  I,20 | Chudzyński poczęli sapać biorąc odpowiedź za pogardę dla siebie, ale
 9  I,20 |         przyjechał.~- Czekam na odpowiedź, panie mieczniku dobrodzieju! -
10  I,20 |       ten list, będziecie mieli odpowiedź.~Tu pan Zagłoba podał pismo
11  I,26 |  chorąży orszański - rzekł- ale odpowiedz mi przynajmniej szczerze
12 II,4  |  poczytał za żart niewczesny tę odpowiedź i rzekł namarszczywszy brwi:~-
13 II,4  |       Kiemlicz, pragnąc znaleźć odpowiedź na pytanie: komu pan Kmicic
14 II,5  |      przyjdzie do nas, ot, masz odpowiedź! - rzekł Jan Skrzetuski.~-
15 II,6  |        uzyskali od Chowańskiego odpowiedź, że to jest luźna wataha
16 II,13 |    Świętej Barbary oczekiwał na odpowiedź. Ksiądz Kordecki wezwał
17 II,15 |      wymieniona.~Usłyszawszy tę odpowiedź Miller poznał, że z bieglejszymi
18 II,15 |         oczekiwał na ostateczną odpowiedź, którą zakonnicy obiecali
19 II,15 |     ostatnie pytanie i ostatnią odpowiedź Kmicic, który stał nie opodal,
20 II,15 |    poddaniu myślimy, będą mieli odpowiedź. Jak Boga kocham, to jest
21 II,15 |        okrutny.~Podobała się ta odpowiedź i panu Czarnieckiemu, i
22 II,16 |         bez względu na to, jaką odpowiedź przyniesie. Zobowiązał go
23 II,17 |         jutra namyślą. Zaledwie odpowiedź doszła do Millera, atak
24 II,19 |      lecz nim ten zdobył się na odpowiedź, wmieszał się książę Heski. ~-
25 II,19 | wątpliwości, iż jeśli Miller da odpowiedź twierdzącą, nastąpi niechybnie
26 II,19 |     okrytymi szronem oddechu.~- Odpowiedź z klasztoru! - rzekł oddając
27 II,40 |   Kmicica znalazł starosta taką odpowiedź, że wzrok spuścił ku ziemi. ~
28 III,3 |     mogły, słyszał zawsze jedną odpowiedź:~- A ja tak i Zamościa nie
29 III,3 |     ostatnia waszej dostojności odpowiedź?~Na to pan starosta pokręcił
30 III,3 |     drugą...~Forgell poniósł tę odpowiedź królowi. Wieczorem odbyła
31 III,16|   kawalerze - rzekła wreszcie - odpowiedz mi na jedno jeszcze pytanie.
32 III,23|         zwodnica dała mu chytrą odpowiedź, że go nie zna, że różnie
33 III,29|         krzyczy miecznik. ~Wtem odpowiedź przychodzi ze strony owego