Tom, Rozdzial

 1  I,5  |             pod humor co przyszło, bez miłosierdzia; ale częściej stawał po
 2  I,5  |              prowadził, i siec ich bez miłosierdzia.~- Dam ja im ! - mruczał
 3  I,11 |            począł siekać po nogach bez miłosierdzia.~Longinek, grający rolę
 4  I,20 |              Zali już nie ma dla niego miłosierdzia? - spytał.~- Żal mi go -
 5  I,20 |      Wołodyjowski i Zagłoba byliby bez miłosierdzia pomordowani w Kiejdanach,
 6  I,21 |        popełnionych się oczyszczać ani miłosierdzia prosić! - powtarzał sobie
 7 II,1  |           tylko gościnności, ale nawet miłosierdzia; zamierzył więc Soroka zająć
 8 II,1  |                którego serce nie znało miłosierdzia. Im więcej Kmicic rozmyślał
 9 II,13 |              wieczora, bez spoczynku i miłosierdzia. A właśnie jakże piękna,
10 II,20 |                tępić się wzajemnie bez miłosierdzia. ~
11 II,26 |              Mea culpa! mea culpa!", i miłosierdzia twego ojcowskiego błagam...
12 II,30 |               polecam; Twojej pomocy i miłosierdzia w teraźniejszym utrapieniu
13 II,30 |            okrucieństwa, w czym, Matko Miłosierdzia, Królowo i Pani moja, jakoś
14 II,30 |      uczynienia tego wotum, abyś łaską miłosierdzia u Syna Twego uprosiła mi
15 II,31 |               polecam; Twojej pomocy i miłosierdzia w teraźniejszym utrapieniu
16 II,31 |            okrucieństwa, w czym, Matko Miłosierdzia, Królowo i Pani moja, jakoś
17 II,31 |      uczynienia tego wotum, abyś łaską miłosierdzia u Syna Twego uprosiła mi
18 II,32 |            grzechów, ale wedle Twojego miłosierdzia.~Nastało milczenie, po czym
19 II,32 |               tu, do Lwowa, przyjechał miłosierdzia waszej królewskiej mości
20 II,40 |             znosił, dla jeńców był bez miłosierdzia. W Siemiatyczach, w Bockach,
21 III,4 |              zaniechać.~Więc cięto bez miłosierdzia, aby nikt z wieścią o klęsce
22 III,6 |                 cięto bez pardonu, bez miłosierdzia. Spod wiru ludzi i koni
23 III,8 |            gdyż jam tu prawym panem. Z miłosierdzia jeno nad wami nie karałem
24 III,9 |             Cięto bez wytchnienia, bez miłosierdzia, na całej równinie; po brzegach
25 III,11|              rozpoczęła się rzeźba bez miłosierdzia.~Lecz krótko trwała. Bogusławowi
26 III,15| najbiedniejszego ludu zza wałów szukać miłosierdzia i chleba w polskich obozach,
27 III,21|                nie nosił, mordował bez miłosierdzia. Polscy bowiem dygnitarze
28 III,23|         wyciągnął, i przepłukiwali bez miłosierdzia wszystkie wsie radziwiłłowskie.~
29 III,27|                go ku ordyńcom wzywając miłosierdzia. Lecz ordyńcy wiedząc, że
30 III,27|           ciężkiej, jeno wedle Twojego miłosierdzia... bo żeby wyrok na tego
31 III,29|               bez wytchnienia, tną bez miłosierdzia. Słychać krzyk, jęki, świst
32 III,30|          odwrócił od nich oblicze i ni miłosierdzia, ni ratunku nie dajesz,
33 III,30|                a ty smagasz i smagasz! Miłosierdzia, Panie! ratunku, Ojcze!...