Tom, Rozdzial
1 I,8 | Waćpana służenia ojczyźnie intencję posyłam Ci list zapowiedni,
2 I,9 | gdybyś waćpan miał szczerą intencję zmazania win. Teraz wojna,
3 I,20 | najzacniejsze cnotliwego pana intencje podejrzywając, zdrajcą go
4 I,20 | Kmicic - że miałem i sam intencję powinne służby waszmości
5 I,20 | wszystko jedno! Tam moje intencje na jaw wyjdą, tam poznasz,
6 I,20 | was nie nazwę, bo wiem, że intencje wasze zacne, ale, ot! co
7 I,21 | Wasza książęca mość na intencje zważaj, nie na słowa.~-
8 I,24 | wedle sumienia idzie, a Bóg intencje osądzi. Lepiej, żem tu przyszedł,
9 II,10 | mszę w kaplicy.~- Na czyją intencję? - spytał Kmicic.~Prorokini
10 II,10 | liści podobnym głosem:~- Na intencję Andrzeja, aby go Bóg z grzesznej
11 II,10 | Waćpanna zwiesz się Oleńka i na intencję grzesznego Andrzeja na mszę
12 II,11 | dla mnie, mającego szczerą intencję służenia ojczyźnie, cnocie
13 II,11 | Andrzejowi i umartwień. Intencję szczerą miał, ale czy nie
14 II,12 | klasztor chodzi!~- Chwalę intencje waszmości i poprawy życia
15 II,12 | tego kawalera miał o złą intencję lub o kłamstwo posądzać,
16 II,12 | Bóg ci zapłać za dobrą intencję... Jeśliś nas słusznie ostrzegł,
17 II,13 | otrzymał, bo kapłan zważył jego intencję, szczerą chęć poprawy i
18 II,22 | Dziękujem za szczerą intencję - odrzekł Jan Kazimierz -
19 II,23 | za mnie, za moją szczerą intencję, za wierność i za miłość
20 II,23 | broniło.~- Bóg patrzy na intencje moje - mówił dalej - i na
21 II,25 | wiernych. Zrozumiał ową intencję król i serce wezbrało mu
22 II,26 | nuncjusza, by mszę na twoją intencję odprawił... Przy takich
23 II,28 | przepijać, coraz to na inne intencje wznosząc kielichy.~- Na
24 II,36 | żołdakowie owi, źle widocznie intencję pańską rozumiejąc, wielkimi
25 III,3 | Ten mnie zrozumie, ten intencje moje dla tej krainy ocenić
26 III,7 | przeszkadzać. Alem ja zwietrzył tę intencję. "Chcesz ty ze mnie (pomyślałem)
27 III,12| jeszcze mi do oczu za moją intencję skoczył. "Idź waść (powiada)
28 III,13| jeszcze mi do oczu za moją intencję skoczył. "Idź waść (powiada)
29 III,17| uwiodą i zawsze prawdziwe intencje waszej książęcej mości zrozumieć
30 III,18| miał jakowe niecnotliwe intencje...~- I wasza książęca mość
31 III,18| książęcej mości zapłać za zacne intencje... Ciężar spada z serca!
32 III,19| iżeście mnie za moje szczere intencje niewdzięcznością nakarmili.
33 III,23| Gdyby miał mniej zacne intencje, pewnie by jako pan tak
|