Tom, Rozdzial

 1  I,7  |       Czemu na mnie nastajesz?... Dziewka testamentem mi przynależy,
 2  I,12 |   uczyniło. Najzacniejsza to była dziewka. Bóg by mi dał ją spotkać!...
 3  I,13 |           miecznik.~- Nieszczęsna dziewka musi zakrzyknąć jak ona
 4  I,20 |           to nic po tym!~- Dobrze dziewka mówi! - zakrzyknął pan miecznik,
 5  I,20 |          jechać, jak uciekać, gdy dziewka ledwie żywa?... Gotowa się
 6  I,25 |        księciem wojewodą, że jego dziewka i jego fortuna dla mnie
 7 II,7  |    pierwszy ozwał się:~- Co to za dziewka?~- Billewiczówna.~- Billewiczówna
 8 II,7  |          trzeba, żeby comme otage dziewka została zawsze w naszym
 9 II,8  |     Bogusławem do Taurogów, gdzie dziewka przy żonie mojej może we
10 II,26 |           w laudańską stronę. Tam dziewka nieboga tak mi do serca
11 II,26 |        siedzi. Musiałem się kryć. Dziewka już i patrzeć na mnie nie
12 II,26 |         żywym ogniem palono, bo i dziewka moja, chociaż już po owym
13 II,26 |         być skuteczna. Byle tylko dziewka wolna była i byle ją jakowa
14 II,33 | gorączkowo Kmicic.~- Ona, jako to dziewka z wielkiej krwi i górnej
15 II,34 |      mniej te rany bolą... Toż ta dziewka dotąd myśli, żem ja się
16 II,35 |    drugiemu przeszkadza!~- Ba, to dziewka gotowa osiąść na koszu...
17 II,36 |        staroście i powiedz mu, że dziewka dojedzie bezpiecznie do
18 II,37 |        widzisz... Godnaże to jaka dziewka?~- At, koza! choć okrutnie
19 II,38 |        widzisz... Godnaże to jaka dziewka?~- At, koza! choć okrutnie
20 III,7 |     Wszelako wolałbym, żeby twoja dziewka była teraz w puszczy niż
21 III,7 |      odrzekł Kmicic. - Była jedna dziewka, okrutnie gładka w Zamościu,
22 III,7 |      odwiozłem. Mówię waćpaństwu, dziewka krasna jako szczygieł, ale
23 III,7 |           ziemi!~- Cóż to była za dziewka? - spytał Zagłoba.~- Z zacnego
24 III,17|       Dziwna to jest, bo jeśli ta dziewka umyślnie waszej książęcej
25 III,17|          być prędko!" Rycerska to dziewka, więc wasza książęca mość
26 III,18|         mieczniku...~- Bo choć to dziewka młoda, ale hic mulier i
27 III,19|       pamiętam... ale to wiem, że dziewka krzyknęła: "W ogień pierwej
28 III,21|          późną nocą.~- Złoto, nie dziewka! - rzekł po jej odejściu
29 III,22|           nie wysłał, albo czy go dziewka w koszulę nie zaszyła. Wasza
30 III,22|      nikomu nie ustąpię. Przy tym dziewka okrutnie mi się nadała,
31 III,22|       ekscesów, rozumiesz?! Bo to dziewka od Wiśniowieckich, samej
32 III,27|       ciągle gniotła mu piersi:~- Dziewka... słuchaj...~Ledwie pan
33 III,27|        już głosem odpowiedział:~- Dziewka zginie, jeśli mnie zabijesz...