Tom, Rozdzial

 1  I,7  |         takie miejsce,~Gdzie mnie żadna panna niej-chce!...~ ~-
 2  I,12 |         to narzekał, że na ciebie żadna i nie spojrzy? Ale jeśli
 3  I,12 |       mamy tak krótkiej pamięci i żadna zasługa nie pozostanie bez
 4  I,13 |         się! Patrz, ilu tu ludzi. Żadna krzywda nie spotka cię ode
 5  I,16 |          jego, ni jego przyjaciół żadna nie dosięgła kara. Włos
 6  I,17 |      wobec takiego Mirskiego była żadna i wszyscy owi jeńcy przenosili
 7  I,22 |          twarz pogodną, jak gdyby żadna troska nie zaciężyła mu
 8 II,6  |      chorągiew tak porządna, jako żadna nie jest. Wytrwaj jeno tak
 9 II,6  |    przedstawień Skrzetuskiego, że żadną miarą nie mógł jeszcze Wołodyjowski
10 II,8  |           powodów, dla których za żadną cenę nie chciał wypuszczać
11 II,11 |     uspokoić, że świętemu miejscu żadna profanacja się nie stanie.
12 II,14 |         obok - on nie spojrzał na żadną; nagle, po strzale, podskoczył
13 II,16 |           Czyli nie mniemacie, że żadna obrona już nie wystarczy,
14 II,16 |         obrona już nie wystarczy, żadna ręka tamtej przemocy nie
15 II,23 |     oddawał się duszą całą, jakby żadna troska, żadne zmartwienie
16 II,23 |  kasztelan sandomierski. - Jeżeli żadną miarą nie chcesz do cesarskich
17 II,23 |          jeden z żołnierzy.~- Nie żadna to kupa, kilka tylko koni
18 II,25 |        tak że błękitu nie plamiła żadna chmurka; śniegi lśniły się
19 II,30 |      takie przymierze, którego by żadna potęga ziemska przemóc nie
20 II,31 |      takie przymierze, którego by żadna potęga ziemska przemóc nie
21 II,33 |           rzekł Charłamp - iż nie żadna to ujma nawet i Radziwiłłom
22 II,35 |        wiesz, o kim mówisz... Nie żadna to firka, jeno panna Anna
23 III,9 |         bitwie tak "jadowity", że żadna w świecie jazda zdzierżyć
24 III,11|          się pan Zagłoba; że Roch żadną miarą owych czasów pamiętać
25 III,12|           Ale teraz już bym się z żadną inną nacją nie pomieniał!...
26 III,13|           Ale teraz już bym się z żadną inną nacją nie pomieniał!...
27 III,16|        tak uspokajała się tym, iż żadna mi od niego nie grozi napastliwość.
28 III,19|         ustami oddając, że jednak żadna kość nie była złamana, począł
29 III,20|          niż tę głuchą ciszę. Ale żadna wieść nie mogła nadejść,
30 III,27| niezrównany, z którym się nikt na żadną broń mierzyć nie może.~-
31 III,27|        nie każda go przełamie, bo żadna nie ma w sobie tak strasznej
32 III,31|                       ROZDZIAŁ 29~Żadna księga nie wypisała, ile