Tom, Rozdzial

 1  I,1  |               opowiadań, miał to być "wielkiej fantazji kawaler, choć gorączka
 2  I,4  |       Familiant to jest pan Kmicic, z wielkiej krwi, a my chudopachołki !
 3  I,8  |           nimi i bardzo urodziwe, i z wielkiej krwi idące, ale milszej
 4  I,10 | Koniecpolskiemu. Nie będą Szwedzi tak wielkiej sławy wojennej, w świecie
 5  I,11 |          sposobów nie brak. Dlatego w wielkiej żyłem konfidencji z wojewodą
 6  I,12 |             także krzyw, że mu buławy wielkiej litewskiej dość prędko nie
 7  I,14 |            ciężar na głowę, by z onej wielkiej mogiły żywot nowy wyprowadzić...
 8  I,17 |            Mirski. - Ale on buławy ni wielkiej, ni polnej nie ma, i zanim
 9  I,25 |               z ciekawością, raz: dla wielkiej sławy rycerskiej, jaka otaczała
10  I,25 |     Kiejdanach, wziąłem ze sobą konia wielkiej krwi, żeby to się przed
11 II,5  |       wierzysz, z czego by zaraz i do wielkiej kłótni dojść mogło, bo to
12 II,6  |      Radziwiłł nadciągnie, tedy się w wielkiej wojnie pokaże, kto lepszy,
13 II,16 |           dano znać, że w sprawie tak wielkiej wagi musi przeor odwołać
14 II,17 |         Szwedzi jakoweś doniesienie o wielkiej słabości muru nieco opodal,
15 II,32 |         przeciw Szwedom, rozrzucono w wielkiej ilości egzemplarzy po Lwowie
16 II,33 |                Ona, jako to dziewka z wielkiej krwi i górnej maniery, żadnego
17 II,34 |          znaleźć. Trzeba tam kawalera wielkiej fantazji i rezoluta, aby
18 II,35 |          ordynat, pozwolił im na znak wielkiej przychylności i łaski wejść
19 III,4 |          bułanym bachmacie, widocznie wielkiej krwi.~Jeździec jechał sobie
20 III,5 |               przez nos mówi, znak to wielkiej alteracji.~Rzeczywiście
21 III,6 |         obawiał się, że i to z powodu wielkiej ambicji marszałka nie przyjdzie
22 III,9 |               sile znacznej i ochocie wielkiej. Wówczas wyjechał na przodek
23 III,9 |     najweselsza noc w jego życiu, tak wielkiej bowiem klęski nie ponieśli
24 III,11|               poddała się wreszcie ku wielkiej uciesze wojska, za czym
25 III,18|               Ostrogskiej, ale dziad, wielkiej pamięci Krzysztof Pierwszy,
26 III,21|           pani o tym. Bo że się w tak wielkiej wojnie jakowyś zameczek
27 III,24|      Nastąpiło to tego samego dnia ku wielkiej uciesze, zwłaszcza pana
28 III,25|      Nastąpiło to tego samego dnia ku wielkiej uciesze, zwłaszcza pana
29 III,26|           pana Babinicza. Gruchnęło o wielkiej bitwie pod Warszawą, którą
30 III,26|             podjazdowej wojnie, ale w wielkiej bitwie z najbardziej wyćwiczonym
31 III,29|              i nie było dla niej dość wielkiej kary. Gdyby to kogo innego
32 III,29|           lecz taki odwrót równał się wielkiej klęsce, bo prowadził za