Tom, Rozdzial

 1  I,12 |       ruszyć. Wy się przez ten wieczór wywczasujecie po podróży,
 2  I,12 |       bo czasu nie mam, a dziś wieczór dowiedzą się wszystkiego,
 3  I,17 |    zewsząd do Kiejdan. Oto pod wieczór przybiegł goniec z doniesieniem,
 4  I,17 |     mieli dzielić losy innych.~Wieczór już był, gdy do piwnicy,
 5  I,17 |    Szawlach.~Jakoż dopiero pod wieczór ujrzeli górę zwaną Sałtuwes-Kałnas,
 6  I,24 |       i rozwagę.~Tymczasem pod wieczór niebo poczęło się wyjaśniać,
 7 II,1  |        się uchronim.~Jakoż pod wieczór odurzenie poczęło istotnie
 8 II,1  |       głowie pana Andrzeja, bo wieczór był pogodny. Zachodzące
 9 II,1  |   głębiny boru przed jezdnymi.~Wieczór był chłodny, jednakże gorączka
10 II,4  |      myśl, że taki był właśnie wieczór, tak samo na kominie palił
11 II,13 |        wszystko skończyło. Pod wieczór nie było ich już w fortecy.~
12 II,17 |     szturmowi.~Było to już pod wieczór; przy jednym z większych
13 II,17 |     rozpoznać - rzekł. - Dobry wieczór, ojcze czcigodny. A o czym
14 II,19 |   niełaskę.~Przyszedł wreszcie wieczór wigilijny. O pierwszej gwiaździe
15 II,19 |   trafniej, bo spokojniej. Pod wieczór wyjechał Miller, aby przy
16 II,23 |    cielska na szczytach, a gdy wieczór zdarzył się pogodny, wówczas
17 II,23 |        westchnienia ją mąciły.~Wieczór był mroźny, pogodny, góry
18 II,23 | dostali, czy nie, ale dziś pod wieczór do Żywca wrócili i palą,
19 II,36 |     Kmicic miał zaś jechać pod wieczór, tak aby na pierwszy nocleg
20 II,40 |        listem do Janowa, a pod wieczór wrócił z odpowiedzią Bogusława.~"
21 III,1 |     niewidzialnymi rękami.~Pod wieczór Karol Gustaw przybył do
22 III,3 |   skutku o potężne anguły; pod wieczór nieprzyjaciel musiał się
23 III,10|       i szum jakoby w ulu. Pod wieczór poczęli zbliżać się tłumami
24 III,10|        Czarniecki.~- Przyszedł wieczór. Wojska stały w gotowości,
25 III,11|       tę słabość?~- Niech jeno wieczór się uczyni, inny to zaraz
26 III,12|        piaskiem, bosaki, i pod wieczór tłum, zbrojny po większej
27 III,13|        piaskiem, bosaki, i pod wieczór tłum, zbrojny po większej
28 III,15|   podziałała uspokajająco. Nim wieczór zapadł, umysły zwróciły
29 III,23|      jej było pomyśleć, że gdy wieczór nadchodzi, w dolnych salach,
30 III,23|      jakoby obłąkany. Co dzień wieczór wpadał z Wieściami do Oleńki.
31 III,29|       wracał.~Anusia atoli pod wieczór dostała wypieków na twarzy.~"
32 III,31|  zajęciach, tak że dopiero pod wieczór mogli wyruszyć z Mitrunów.~