Tom, Rozdzial

 1  I,17 | napłynęło. Przyprowadzimy panu Sapieże większą siłę, z którą snadniej
 2 II,6  |     nie Radziwiłł...~Lecz panu Sapieże pilno widać było wjechać,
 3 II,6  |   przypomniał sobie, co o panu Sapieże mówią, że się w ucztach
 4 II,16 |  ułatwił, przytrze potem rogów Sapieże. Teraz nie ma na niego rady,
 5 II,20 |      inni, że się jeszcze panu Sapieże broni, ale ledwie tchnie.
 6 II,23 |     Szwedom? On jest przy panu Sapieże. Sam widziałem, jak po zdradzie
 7 II,28 |    która mi kazała buławę panu Sapieże w ręce włożyć. Niechże sobie
 8 II,37 |       gruchnęła wieść, że panu Sapieże walą auxilia, złożone z
 9 II,38 |       gruchnęła wieść, że panu Sapieże walą auxilia, złożone z
10 II,39 |  uderzywszy czołem, oddał panu Sapieże pismo Kmicicowe.~Hetman,
11 III,2 |       zaofiarować by nie mógł.~Sapieże nie wypadało pytać, co by
12 III,3 |       fantazją:~- Powiedz panu Sapieże, że Zamoyski ze zdrajcami
13 III,5 |  wojsko pobuntował...~- I panu Sapieże wojsko przywiodłem, które,
14 III,5 |       uczynił, pana Michała po Sapieże litewskim... a Rzędziana
15 III,9 |  prawie powinna była przy panu Sapieże pozostać, ale że Czarniecki
16 III,11|        pozbawieni dowozu, panu Sapieże zaś nie pozostawało nic
17 III,12|    pięć razy tyle co przy panu Sapieże, piechoty ruskie i węgierskie,
18 III,12|   lekko z kulbaki, podbiegł ku Sapieże i nie rzekłszy ani słowa,
19 III,13|    pięć razy tyle co przy panu Sapieże, piechoty ruskie i węgierskie,
20 III,13|   lekko z kulbaki, podbiegł ku Sapieże i nie rzekłszy ani słowa,
21 III,15|    stojący w pobliżu przy panu Sapieże zakrzyknął:~- To pan Zagłoba!~
22 III,16|        o wyprawie przeciw panu Sapieże. Naga prawda, iż Bogusław
23 III,17|       na Podlasie przeciw panu Sapieże.~- Elektor i król szwedzki
24 III,17|  granice rozszerzyli; ale panu Sapieże to nie na rękę, bo nie mógłby
25 III,18|   zginąć na wyprawie przeciwko Sapieże, a co będzie mitręgi, molestowań,
26 III,21|   potęgi widziała... Przy panu Sapieże najwięksi kawalerowie się
27 III,21|   obaczyć, czyli nowiny o panu Sapieże nie przybyły, wypada na
28 III,24|     mnie niedźwiednikiem. Panu Sapieże, któren mnie o to pytał,
29 III,24|  Naprzód, tego byś waćpan panu Sapieże nie śmiał powiedzieć- odpowiedział
30 III,25|     mnie niedźwiednikiem. Panu Sapieże, któren mnie o to pytał,
31 III,25|  Naprzód, tego byś waćpan panu Sapieże nie śmiał powiedzieć- odpowiedział
32 III,26|       pan Zagłoba?~- Przy panu Sapieże został, bo spuchł całkiem